zondag 30 december 2018

Hondje mag de wijde wereld in | Tadaa!

Het hondje is klaar!


Na één foto buiten begon het helaas te regenen,
dus de andere foto's heb ik binnen gemaakt:


Het patroon is van 'Met Stip Gehaakt'
(Staffordshire Bull Terrier) en je vindt het hier.
Let op! Ik heb het wel aangepast, zoals je verderop 
kunt lezen.


Ik haakte het hondje met Scheepjes Softfun (wit en zwart)
en Scheepjes Softfun Denim (bruin). Haaknaald 3.

De roze pootjes zijn geborduurd met een restje
Stylecraft Special DK.


Zoals ik al eerder vertelde, heb ik het patroon
aangepast van haken in toeren (dus met keren
van je werk), naar haken in de rondte (amigurumi-style).


Door mijn aanpassingen werd het werk beduidend
strakker en dat vond ik mooier.
Nadeel is misschien dat ik de snuit niet helemaal
zo geprononceerd heb kunnen krijgen.

Zowel bij de voor- als achterpoten gebruikte ik
zogenaamde 'berenschijven'.
Dit zijn draaischijven die ervoor zorgen dat 
je de pootjes kunt bewegen.

Echter; de achterpoten heb ik alsnog vastgezet,
omdat de bovenbillen erg op ballonnen gingen lijken.

In het patroon wordt een andere methode gebruikt;
je haalt als het ware een draad door de poten en
het lijf heen. Alleen krijg je dan wel een deuken in
de billen en dat vond ik ook niet mooi.
Een hondje met cellulitis whahahaha!

Al met al ben ik tevreden met dit
(een klein beetje cartoon-achtig gespierde) hondje!

Hopelijk zijn de ontvangers het straks ook.
altijd spannend!

Lieve groetjes,

Sandra






zondag 23 december 2018

Keep on smiling!

Eerlijk gezegd had ik deze blogpost
een andere titel willen geven. Een titel in het
teken van... frustratie!

Want alhoewel dit hoofdje er steeds veelbelovender
uit begint te zien...


Zeker als je eerst naar de verzameling
onderdelen hebt gekeken en je je
afvraagt; 'wordt dit wel iets?'


Net Knorretje hierboven, maar dan
met een recht staartje
🐷😁

Waarom frustratie?
Het gaat toch de goede kant op?


Eh... eerlijk gezegd vind ik het nu helemaal
geen leuk werk meer... 

Waarom heb ik deze opdracht aangenomen?
Waarom moest ik zo nodig een patroon
om gaan bouwen?

En dan let ik ook nog eens niet goed op
en dan blijken de teentjes van de achterpoten
na het vullen de verkeerde kant op te wijzen...

Zucht.
Ik kijk nog eens goed naar dit lieve snoetje:


En ik denk aan een straks (hopelijk) blije klant.
En de leuke projecten die op me liggen wachten als
dit hondje klaar is.

En dan schrijf ik het in een blogpost van me af (sorry).
En dan ga ik weer verder.

Keep on smiling!

Lieve groetjes,

Sandra





donderdag 20 december 2018

Sakura Cabled Mandala Pillow | Tadaa!

Een aantal weken geleden vroeg
Tatsiana van Lilla Björn Crochet of ik nog 
een keer een patroon van haar wilde testen.
En wat voor één!

Met trots presenteer ik;
mijn Sakura Cabled Mandala kussen!


Het kussen is gemaakt van 2 dezelfde mandala's.
De voor- en achterkant zijn hetzelfde.

De enkele mandala is ook prachtig,
misschien wel mooier vóórdat ik hem in een
kussen verwerkte:


Achteraf had ik misschien een iets minder
groot binnenkussen moeten gebruiken.

De mandala is 54 cm. en ik gebruikte
een rond binnenkussen van 60 cm. doorsnede.

Ik bestelde bewust zo'n groot kussen,
omdat het risico bestaat dat je kussen als het
ware 'instort' onder wat zwaarder haakwerk als
je het niet goed genoeg vult.

Daar heeft dit kussen duidelijk geen last van :-)


En tja... misschien heeft mijn kussen gewoon aspiraties
om POEF te worden!


Zo wordt hij tenminste op het moment door Manlief gebruikt.

Hieronder nog even wat details.
Het patroon van de Sakura Cabled Mandala vind
je hier. Het patroon is zeer goed geschreven en 
bevat een duidelijke foto-instructie.

Misschien is het voor een beginner wat
hoog gegrepen, maar laat je niet afschrikken;
het moeilijkste is de juiste plaatsing van 
de steken en daarbij helpt de foto-instructie enorm.

Ik haakte het kussen (dus twee mandala's)
met 2 bollen Scheepjes Softfun 2510 (donker grijs) en
6 bollen Scheepjes Softfun 2621 (goud).
Haaknaald; 3,5.

Lieve groetjes,

Sandra



P.S. Met pompoms is hij ook SUPER!
Check daarvoor de website van 




maandag 17 december 2018

Portable Christmas Tree | Tadaa!

Hallo lieve lezers,
Het was hier een tijdje stil,
maar op het moment blog ik even op volle
oorlogssterkte, hihihi!

Dit blijft niet zo doorgaan hoor,
maar ik vond het een beetje zonde
om deze blogpost niet op tijd met jullie
te delen.

Want de haaksters onder jullie
zouden (als ze willen) nu nog 
tijd hebben om deze schattige 
kerstboompjes te haken vóór de Kerst:


Ik haakte deze 4 kerstboompjes
uit één bol Scheepjes Softfun (naald 3,5).

Het gratis patroontje is van The Lazy Hobbyhopper
en je vindt het hier.

De kraaltjes had ik nog op voorraad,
geen idee waar ik die ooit vandaan
getoverd heb :-)

De boompjes zijn ook onversierd een 
lust voor het oog. Sterker nog; van
Manlief hadden die kraaltjes niet
gehoeven!

Je zou ook pailletjes kunnen gebruiken
of wat dacht je van een eenvoudig wit slingertje
van zacht pluizig garen?

Mocht je ermee aan de slag willen gaan;
veel haakplezier!
Het is een eenvoudig patroontje dat
een fantastisch resultaat oplevert.

Lieve groetjes,

Sandra



NB; het prachtige gehaakte huis is niet
van mijn hand, maar van die van vriendin Ingrid.
Een plaatje he?😍




zondag 16 december 2018

Van mandje naar hondje

Via via kwam de vraag of ik een kraamcadeautje
zou willen haken; een hondje. En dan niet zomaar eentje,
maar liefst een hondje dat lijkt op de echte hond van het gezin.

Af en toe haak ik in opdracht, maar ik accepteer
niet alles, want dan is het hek van de dam;
al heb ik veel plezier van het maken, mijn creatieve
vrijheid vind ik belangrijker.

Maar deze opdracht heb ik aangenomen,
vooral omdat er uitdagingen in zitten;
- een (voor mij) nieuw patroon;
- dit patroon aanpassen naar de echte hond en
- het gaat (als het lukt) mijn eerste knuffel worden 
met bewegende ledematen!

De start verliep moeizaam.
Het patroon schrijft voor dat ik elke toer moet
sluiten en mijn werk na elke toer moet keren.

Het zal vast aan mij liggen, maar ik vond het 
niet mooi. Bovendien vond ik de haaknaald die ik
gekozen had (3,5) te dik; er vielen teveel gaatjes
in het werk.

Dussss... ik heb een nieuwe bol aangebroken
en ben van start gegaan met naald 3 én ik ben
eigenwijs-spiraalsgewijs gaan haken
(amigurumi-stijl).

Genoeg gepraat, hieronder wat foto's zodat
jullie mee kunnen kijken!
😁


Hierboven rechts het lijfje dat ik in volgens patroon 
haakte met naald 3,5. Net een mandje, vind je ook niet?
De zichtbare naad vind ik ook zo zonde...

Links zie je de start van het lijfje dat ik
met haaknaald 3 spiraalsgewijs haakte.

Hieronder zijn allebei de lijfjes
tot hetzelfde punt in het patroon gehaakt.
Qua hoogte maakt het niet heel veel uit.


Maar qua structuur en vorm?


Doe mij de linker maar!

Het 'mandje' heb ik inmiddels uitgetrokken.

Wordt vervolgd!

Lieve groetjes,

Sandra





vrijdag 14 december 2018

Amaya Mosaic Shawl #2 | Tadaa!

Als ik dit schrijf is de sjaal al ingepakt,
maar nog niet door de ontvangster uitgepakt,
dus ik kan nog niet vertellen of hij in de smaak
gevallen is...


Het is, zoals ik al eerder vertelde,
mijn 'Nummer Twee' van dit patroon;
de 'Amaya Mosaic Shawl' van Lilla Björn.

In totaal had ik 5 bollen Stylecraft Special DK
nodig; 3 van de hoofdkleur (bruin) en 2
van de contrastkleur (lichtblauw). 
Naald 4,5.

Het is een fijn patroon en na elke toer is
het 'kicken'  als het aantal steken weer klopt!


Lieve groetjes,

Sandra






zaterdag 8 december 2018

Brioche Christmas Heart | Tadaa!

Gisteren heeft Tatsiana van Lilla Björn Crochet 
een gratis patroon gepubliceerd van een 
schitterend hartje. 

Het patroon heet 'Brioche Heart' en je vindt 
het hier (op het moment van het schrijven van dit
blog alleen in het Engels, maar wel met veel foto's).

Natuurlijk kan zo'n hartje in alle seizoenen
en voor alle gelegenheden gehaakt worden,
maar ik vond het leuk om een echte Kerstvariant te haken:


Misschien volgen er nog wel meer,
want ze zijn erg leuk om te haken.

Van de andere kant; ik heb nog genoeg W.I.P.'s
(Work in Progress) liggen:
- de Washburn deken
- de Saga deken
- mijn tweede Esja sweater
- een kraamcadeautje

De sjaal heb ik inmiddels klaar; ik zal hem
snel hier laten zien.

Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra






vrijdag 16 november 2018

De maand van de #2

Oh jee... Deze maand is nu officieel; 'Ik start een nummer 2'-maand!

Want ook de sjaal (het kerstcadeau) waar ik mee bezig 
ben is een 'remake': de Amaya Mozaïek Sjaal!

Hier vind je mijn eerste Amaya.

En hier is nummer twee in wording:


Een mooie combinatie van donkerbruin en lichtblauw.

Alhoewel ik de combinatie prachtig vind,
vind ik het ook een risico; zal ze het mooi vinden?
Da's het vervelende van verrassingscadeau's...

Maar... als ik aan het twijfelen ben tijdens het
haken, dan vrolijk ik mezelf op met de gedachte
aan jeans en bruine laarzen; daar past deze sjaal
vast prachtig bij!
😄😄😄

Lieve groetjes,

Sandra






zondag 11 november 2018

Esja #2

Het garen van 'de sjaal die geen sjaal werd'  heeft een andere
bestemming gevonden! 

Ik heb het stuk nog niet uitgehaald (een drama met dit garen), 
maar na het omruilen van één bol en kopen van een extra bol
(lang leve een 'stenen winkel') ben ik gestart met...
Esja Sweater #2!


Een heel ander effect dan de vorige, maar daarom
extra leuk én ik draag de Esja trui ook ontzettend graag.


Ik ben benieuwd hoe deze zich gaat ontwikkelen!

Maar... het zal niet zo snel gaan, vrees ik.
Want ik moet prioriteit geven aan het kerstcadeau...
Ik heb een ander patroon uitgezocht én ander garen 
gekocht (al lijken de kleuren wel een beetje op deze).

Binnenkort meer 😉

Fijne zondag!

Lieve groetjes,

Sandra



P.S. A.s. dinsdag zijn ze er weer; Finnegan & MacFlannegan!
Lees je dan gezellig mee?



donderdag 8 november 2018

De sjaal die geen sjaal werd

Sweater af, wat lopende projectjes zonder haast...
Misschien is het goed om al aan Kerst te gaan denken.

Vrees niet, de kerstboom is nog niet van zolder 
gehaald, maar ik ben wel begonnen aan een
kerstcadeau; een sjaal. Want wie kan er nou
géén sjaal gebruiken?

Oeps... domme vraag. Mijn beelddenkende brein
ziet prompt zwetende Zulu mannen de lucht in springen,
omwikkeld met volstrekt overbodige... sjaals. Juist.

Maar goed, ik kocht wat bollen Scheepjes Our Tribe
in mooie zachte kleuren en ging aan de slag met
het Brioche Waves patroon van Lilla Björn Crochet.


Owww... wat was ik verliefd op de kleurenspel,
de structuur en de 'fluffyness'!


Voel je al een 'maar' aankomen?


Jammer genoeg is dit een project dat niet
afgemaakt gaat worden...

Hoe mooi ook, ik kwam erachter dat ik minstens 
de dubbele hoeveelheid garen nodig zou hebben.
De sjaal zoals ik die voor ogen had zou waarschijnlijk
meer dan 80 euro gaan kosten aan materiaal...
Ik gun het de degene voor wie ik hem maak van
harte, maar dat zou echt te zot worden...

Ook was het véél tijdrovender dan ik had gedacht,
Voor Kerst zou hij wel af gekomen zijn, maar niet zonder stress. 
En dus... eindigt mijn mooie Brioche Waves sjaal hier.


Maar het patroon ga ik vast en zeker nog ooit gebruiken!

Zijn jullie ook al met kerstcadeau's bezig?

Lieve groetjes,

Sandra






woensdag 31 oktober 2018

Dutch Design Week | Part 2

De Dutch Design Week zit erop,
Eindhoven maakt zich op voor het lichtfestival
'Glow' in November, maar ik kijk nog even terug.

Misschien vind je het leuk om mee te kijken?

Ik kan jullie niet bij alle foto's
een verhaaltje vertellen, omdat ik soms gewoon
'plaatjes voor de leuk' heb geschoten.
Je hoeft niet altijd de reden of het nut
van iets te kennen om iets mooi te vinden.

Een 'must see' was voor mij het 'BioArt Lab',
omdat Rik van Rijswick daar exposeerde.

Na eerder zijn kunstwerken in Beesel te hebben bewonderd, 
was het erg leuk om zijn werken nu in een hele andere
omgeving te zien.


Hierboven zie je 'Arnementia'.
Zij maakt schoon en heelt.

Rik's 'Goddess of the Forest', beschermster
van de natuur, stond er ook:


Misschien herken je deze nog uit
mijn eerdere blogpost?


Geweldig om te zien hoe de tijd zijn
inwerking heeft gehad en de kleuren
zich verder hebben ontwikkeld.


Binnen in het BioArt Lab maakte ik kennis met
Nino Gontcharova. Haar interactieve kunstinstallatie
'Veld van Verbinding' is een hele bijzondere en ik
had de eer om samen met haar rond deze tafel te zitten:


Nino en ik bevestigden hartslagmeters aan onze
vingers en onze hartslagen verschenen als roze licht
in de tafel. Deze tafel laat zien dat wij mensen kunnen 
synchroniseren. 

En warempel; Nino en ik legden contact 
en onze hartslagen gingen synchroon lopen,
duidelijk zichtbaar gemaakt door het licht in de
tafel dat bij deze verbinding blauw werd.
Een hele bijzondere ervaring!

Natuurlijk vind je in het BioArt Lab ook een echt laboratorium:


En... het Waterschap laat zien hoe 
onze urine in staat is om... planten te laten groeien!


Na een laatste blik op een kunstwerk
dat speciaal voor het BioArt Lab is gemaakt,
ga ik weer verder.


Het Veemgebouw op Strijp-S is mijn bestemming.
En daar zie ik veel textiel. Met name het weven staat
in de spotlights.




Het Zeeuws Museum onderzoekt samen met Remi Veldhoven
de oorsprong van wollen damast en dat leidt weer tot
nieuwe textielontwerpen.

Op de achtergrond zie je hoe bezoekers een ontwerp op een
ellenlang vel papier in konden kleuren.


En zo voelde ik me 's avonds:
😉





Ook hier kwam ik... urine tegen!
Deze keer verwerkt in glazuur:


Zoals je misschien wel merkt, was
het hergebruiken van afval en andere, onbekendere
natuurlijke producten een groot thema
tijdens de Dutch Design Week.

Ik zag bijvoorbeeld mooi gelooid leer van
koeienmagen en wat dacht je van algen als
alternatief voor plastic dat gemaakt is uit olie:


Ook de (gebruiks)voorwerpen uit de 3D printer
mochten niet ontbreken:



En tot slot een nieuw perspectief op Portugees design:



De vaas hierboven heeft trouwens ook
invloeden uit Japan (Ikebana) in zich.

Later in de week probeerde ik de tentoonstelling
'Robotlove' te bezoeken in de Campina fabriek.


Maar mannnnn.... wat was het druk;
de rijen in de Efteling waren er niets bij...
Daar had Sandra geen zin in!

Ik heb nog even binnen gekeken in de spiegelgalerij:


Maar eerlijk gezegd zat ik vol...
Dus ging ik op zoek naar mijn fiets in de eindeloos lange
fietsen-slinger-rij langs het kanaal en ging ik weer op weg.


Het Klokgebouw bezocht ik ook nog,
maar foto's heb ik daar niet meer gemaakt.

Ik heb indrukken en inspiratie opgedaan,
en ook een sprankje hoop voor de toekomst
gekregen. Want wat zijn er veel (jonge) mensen 
bezig met het ontwikkelen van duurzame oplossingen!

DDW2019 ben ik weer van de partij!

Lieve groetjes,

Sandra