Beekbedwingers!

Op het moment hebben wij last van ongewenst muizenbezoek...

Nee, ik bedoel niet de ondeugden Finny en Mac,

maar hun niet-zindelijke, wilde, verre familieleden...

Waarschijnlijk zijn ze naar binnen geglipt toen wij de tuindeuren 

open hadden staan tijdens een regenbui. 

Van de ene kant kan ik het ze niet kwalijk nemen, maar

verdorie, ze zijn brutaal; ze zitten gewoon op de bank

te poepen! Als ik Finny en Mac erop aanspreek,

krijgen ze rode konen en maken ze dat ze weg komen.

Ze schamen zich overduidelijk, maar kunnen (of willen?)

er niets aan doen.

Dus.... staan de trip-trap muizenvallen klaar.

We hebben al één stoute muis levend gevangen

en buiten gezet, maar gisteren zag ik er in mijn ooghoeken 

nog eentje wegschieten, dus de vallen blijven nog

even op scherp staan.

Voorlopig staat ieder knaagdiertje zónder broekje

op onze 'WANTED' lijst!

~~~

Graag deel ik vandaag een waar huzarenstukje met jullie!

Ik ben reuze trots op Mac en vooral Finny.

Zoals jullie onder andere hier hebben kunnen lezen,

is water niet echt populair bij (vooral) Finny.

Maar kijk eens wat er laatst in Limburg gebeurde?

'Niet wéér...' mompelt Finny in zijn snor.

Maar Mac's grijze muizenhersencelletjes draaien

op oorlogssnelheid, Speedy Gonzalez is er niets bij!

'Dit wordt ons schip!'

vertelt hij Finny. Zijn toon duldt geen tegenspraak.

Finny zucht...

Ik verwachtte veel gemopper, kaasverwensingen en 

gestamp met de muizenpootjes (niet te verwarren

met gestampte muisjes), maar niets van dat alles!

Mantels worden aan de kant gegooid en 

de spierballetjes worden aan het werk

gezet:

'Blijven we hiermee echt drijven??'

vraagt Finny bezorgd.

'Túúrlijk!' roept Mac en met veel bravour

springt hij op het 'schip'.

Finny is nog niet echt overtuigd.

Mac heeft al zijn overtuigingskracht en charme

(en omkooptalent) nodig om Finny in beweging te krijgen.

Maar dan...

WHOOP WHOOP!!!

Knappe Finny!!!

Kijk 'm eens zitten!

Wel jammer dat er geen geluid bij de foto's zit,

want je als je Finny had horen piep-praten

dan had je gedacht dat hij Kaap de Goede Hoop aan 

het bedwingen was terwijl hij op de hielen gezeten

werd door een groep Wilde Walvissen!

De muizenneefjes komen veilig aan op de 

andere oever en trekken vlug hun mantels

aan, want ze hebben wel allebei...

natte muizenbillen!!

😂

Goed gedaan muizenmannen!

Kom maar snel mee naar het vakantiehuisje.

Lekker met de muizenderrières op de verwarming

met een stuk kaas! 

Lieve groetjes,

Sandra

Meer poppenverhalen lezen?

Kijk dan ook eens bij:

Amilishly,

Angélique,

Blauw en zo,

Blauw Ruitje,

Celine,

Corina, 

Juffrouw Ooievaar,

Lydia,

Mariam,

Pippa's hus,

Ria,

Rita en 

Pauline

Gezonde én lekkere koek, het bestaat!

Hoe beter ik in mijn vel zit, des te gezonder eet ik.

Absurd eigenlijk, want op de dagen dat ik niet goed in 

mijn vel zit en dus juist gezond eten nodig heb,

ontbreekt me de puf... Herkenbaar?

Daarom ben ik gek op gezonde én makkelijke recepten.

Ik probeer ze graag uit, verzamel ze en doe mijn best

om tijdens die 'slechte' dagen niet te grijpen naar

junkfood, maar bijvoorbeeld deze gezonde koek!

Ik ontdekte dit recept op het blog van Jacoline.

Helaas blogt Jacoline de laatste tijd niet meer,

maar ik (en velen met mij) ben haar ontzettend dankbaar

dat ze haar blog met mooie recepten in de lucht heeft gehouden!

In deze gezonde koek zit géén suiker, wel een eetlepel honing,

appelstroop en rozijnen (in mijn geval cranberry's).

Ook zit er wortel in. Deze ingrediënten zorgen ervoor

dat de koek toch licht zoet is.

🐰

Wat ik ook fijn vind; deze koek is gluten- en zuivelvrij!

Mocht ik je nog niet overtuigd hebben, dan doet

Guinness het vast op deze foto;

Lekkerrrrr!!!

Gewoon een keertje uitproberen dus, zou ik zeggen.

Het recept vind je hier. Succes!

Lieve groetjes,

Sandra

PS; bij mij had de koek 35 minuten oventijd nodig (op 175 graden).

'Wat doe je?'

Manlief kijkt graag Phineas & Ferb (Amerikaanse animatieserie).

Niet dat hij er voor thuis blijft hoor, maar

er komt regelmatig een aflevering voorbij.

En dan krijg ik natuurlijk ook het één en ander mee.

Mijn favoriete karakters zijn Perry het Vogelbekdier en

Prof. Dr. Doofenshmirtz, de waanzinnige, geniale en 

tegelijkertijd onbeholpen slechterik die in het 

Nederlands een heerlijk Duits accent heeft gekregen.

In de serie speelt ook Isabella, het meisje dat steevast

in elke aflevering aan Phineas vraagt 'Wat doeee je?'

Sinds Phineas & Ferb kunnen Manlief en ik het zinnetje

'Wat doe je?' alleen nog maar met de intonatie van Isabella uitspreken 

(klik voor de aardigheid maar eens op deze link)

Gossie.... En dat allemaal naar aanleiding van een blogtitel!

😁

Maar wat doe ik nu?

Op het moment ben ik wéér aan het testhaken.

Weer een geheim project. Super leuk, maar ook super saai,

want ik kan het hier niet laten zien nu...

Wat ik wel kan laten zien is de start die ik in onze

vakantie maakte met mijn tweede Sakura kussen:

De middelste cirkel haak ik van dezelfde kleur grijs

als mijn eerste Sakura kussen.

Voor het buitenste gedeelte gebruikte ik de fantastische

kleur groen van Scheepjes Softfun (kleurnummer 2535).

Ik kan niet wachten totdat ik er weer verder aan kan haken!

Fijn weekend allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra

Door de oogjes van Finnegan & MacFlannegan

Oef... Lang geleden dat ik hier iets van de muizenmannen postte.

En dat terwijl ze zoveel meemaken!

Bijvoorbeeld tijdens ons weekendje weg in Limburg, half april.

Het was koud, dat weekend. Je kunt het je nu bijna

niet meer voorstellen, maar het heeft toen zelfs gesneeuwd!

De muizenneefjes waren dan ook goed voorbereid.

Ze marcheerden door de Limburgse holle wegen en 

groene paden met hun prachtige eh... 'Lord of the Rings'

mantels. Tja... beter kan ik ze denk ik niet omschrijven?

Kijk zelf maar:

Door de oogjes van Finnegan en MacFlannegan, zie 

je de wereld heel anders. 

Ze zijn heel nieuwsgierig en babbelen met

(bijna) iedereen die ze tegen komen.

Zoals hier met Mama Schaap.

Mama Schaap was bezorgd.

Ze vond het maar niets dat Guinness langs de weide liep

terwijl haar lammetjes daar ronddartelden.

Finny en Mac hebben even uitgelegd waarom

Mama Schaap niet bang hoeft te zijn;

'Die rode ragebol doet niets hoor! Je moet alleen 

uitkijken als je een stuk kaas in je pootjes hebt.'

En verder gaat de reis weer.

Finny en Mac verwonderen zich over het bord dat

uitleg geeft over de 'snelweg' voor de hazelmuis.

'Zullen wij een aanvraag doen voor een 

kaassnelweg?' vraagt Finny likkebaardend aan Mac.

Maar al snel zijn alle kaasdromen uit de

grijze bolletjes als ze zien...

Tja, wat zien ze eigenlijk? Het is voor de muisjes 

in ieder geval angstaanjagend genoeg om het dak 

van Guinness' Doggyride op te zoeken.

Even door de oogjes van de muisjes kijken...

AHA! Ik zie het al! Jullie ook?

Die roofvogel rechtsboven in de foto?

Oh jeeeee.....

Maar koene Muizenverdediger Guinness

(vandaag ook in een jas) staat al klaar

om al het vogelgespuis weg te jagen.

Zolang de muisjes hun kaasvoorraadje maar delen,

staat Guinness ze bij!

Neemt niet weg dat het allemaal toch wel spannend was.

En van spannende avonturen...

Krijg je honger! 

De 'herberg' is gauw gevonden;

midden in het Vijlerbos ligt het 'Hijgend Hert'.

Hier hebben ze vast iets lekkers dat holle

muizenbuikjes weer vol kan maken!

Tot een volgende keer!

Lieve groetjes,

Sandra

Meer poppenverhalen lezen?

Kijk dan ook eens bij:

Amilishly,

Angélique,

Blauw en zo,

Blauw Ruitje,

Celine,

Corina, 

Juffrouw Ooievaar,

Lydia,

Mariam,

Pippa's hus,

Ria,

Rita en 

Pauline

Fjell Cardigan | Tadaa!

Vandaag is het patroon van de nieuwste creatie van

Tatsiana van Lilla Björn Crochet officieel gelanceerd;

de Fjell Cardigan!

Lucky San (ikke dus) heeft het patroon mogen
testen en ik laat jullie graag het resultaat zien:

De techniek die gebruikt wordt, is 'mosaic crochet'.

Zie ook deze post voor een ander voorbeeld van mosaic crochet.

Je haakt elke keer 2 toeren met één kleur en laat daar

als het ware ruimte over, die door de volgende 2 toeren

in een andere kleur weer opgevuld worden en

zo ontstaat een patroon!

Op de foto hieronder valt mijn vestje een beetje open 

en zie je hoe dat er aan de achterkant uitziet.

Het patroon is geschreven voor garen in 

'fingering weight' (hier vind je een artikel

waarin uitleg wordt gegeven over de verschillende

internationale/Engelse benamingen voor garendiktes),

haaknaald 3. 

Ik had een tijdje geleden het nieuwe

garen van Scheepjes gezien;

 'Metropolis' (75% merino, 25% nylon) 

en laat dat nu 'fingering weight' zijn!

Dussss.... ik ging aan de slag met de kleuren
'Canberra' (groen) en 'Izmir' (de natuurtint).

Op mijn Ravelry pagina kun je de hoeveelheden
terug vinden (ik haakte maat L).

In plaats van knopen gebruikte ik Noorse sluitingen:

Ik denk dat dit mijn nieuwe favoriete vestje is,

al zal ik het nog even apart moeten leggen,

gezien de weersvoorspellingen!

😎

Nog even over de moeilijkheidsgraad;

het is handig als je al eerder met deze techniek

hebt gewerkt, maar nodig is het niet.

Wat wel belangrijk is (en dat geldt eigenlijk

voor het haken van alle kledingstukken), 

dat je de spanning van je steken een beetje

onder controle kunt houden.

Bij een gelijkmatige stekenspanning, kun je 

een optimale pasvorm realiseren.

Verder is het patroon prima geschreven en wordt

het ook nog ondersteund door veel foto's.

Dus als het begint te kriebelen; gewoon starten!

Lieve groetjes,

Sandra

Love Yourself Mandala

Graag deel ik een klein tussendoor

projectje met jullie; de 'Love Yourself Mandala'

van Louisa Sheward (The Fibre Lounge).

Een bijzondere mandala die bedoeld is om aandacht te vragen 

voor geestelijke gezondheid. Deze mandala herinnert je eraan dat je, zoals dit hart, 

misschien niet perfect bent, maar wel mooi en uniek. Hou van jezelf!

Ik kocht het patroon hier.

Lieve groetjes,

Sandra

An apple a day, keeps the doctor away!

Het was even rustig op de 'boardwalk' en niet zonder reden.

Vorige week donderdag heb ik afscheid genomen van mijn

collega's. Na bijna 28 jaar in verschillende functies bij 

dezelfde werkgever gewerkt te hebben, zette een reorganisatie

een resolute streep onder deze tijd.

Maar lees dit niet als negatief.

Natuurlijk;  het brengt onzekerheid met zich mee,

maar het kriebelde bij mij al langer.

Mijn hoofd was blij met de zekerheid, maar

mijn hart roerde zich steeds vaker; 

zou het mogelijk zijn een andere uitdaging te vinden 

die meer bij mij past?

Dus zo werd die reorganisatie eigenlijk ook een

'blessing in disguise' en de trap onder mijn derrière die ik

misschien wel nodig had.

Enfin. Appels.

De behoefte mijn collega's bij mijn afscheid

iets tastbaars mee te geven, liefst ook iets symbolisch,

bracht mij bij de gehaakte appel van Vendula.

Hier schreef ik er al eerder over en hier vind je het patroon.

Hoeveel appeltjes zal ik haken? 

Het bedrijf is te groot om voor iedereen iets te haken,

dus ik maakte een lijstje dat groeide en kromp en groeide en...

uiteindelijk 15 namen telde.

Aan de haak!

Een weekend vóór mijn afscheid waren de

appeltjes klaar.

Een hele mand vol!

En allemaal anders.

Misschien is het je opgevallen dat ik het 

blaadje heb aangepast.

Ik ben alleen vergeten op te slaan waar

ik dit (gratis) patroontje vandaan heb getoverd...

Het blaadje in dit filmpje lijkt er veel op.

'An apple a day, keeps the doctor away'

Met deze wens gingen de appeltjes de wijde

wereld in, samen met een vrolijk Finnegan-kaartje.

En de collega's voor wie ik geen appeltje had?

Die kregen een zakje overheerlijke 'Coeur de Beurre' koekjes!

Het werd een mooi afscheid met een lach en een traan.

Een afsluiting van een tijdperk.

En nu..?

Coddiwomple!

Lieve groetjes,

Sandra