Aan de ene kant hoopte ik, dat januari snel voorbij zou zijn.
Ik ben niet zo’n fan van de maand januari. Het is vaak zo’n
grijze domper na een feestmaand en het voorjaar voelt nog heel
ver weg.
Van de andere kant hoopte ik, dat 2023 niet met dezelfde vaart
om zou vliegen als 2022. Nou… januari voelde als een racepaardje
in volle galop! Ik kan bijna niet geloven dat het al weer de 31e is!
Gelukkig maak ik regelmatig foto’s (vooral met mijn smartphone).
Als ik die bekijk, lijkt de tijd even te vertragen, terwijl die
vervelende grijze maand er toch haast op zit.
Ik deel er een paar met jullie. Spoiler; Toryn staat er vaak op!
😜
Toryn en ik wandelen graag in de buurt van de
kinderboerderij, dus een ontmoeting met (zoals
in dit geval) een emoe is niet vreemd.
De lama vermijd ik met Toryn, hahaha!
We boffen met de wandelgebieden die bij ons in de
buurt liggen, zoals het Leenderbos. Er is in
januari veel regen gevallen, dus de vennen zijn weer
goed gevuld.
Finny & Mac kregen van een creatieve ‘leendochter’
van Esther, als dank voor een volle doos wolletjes,
dit fantastische muisje cadeau. Lief!
Het Grootmeer bij Vessem is ook een favoriete
bestemming voor een ‘rondje hondje’.
Deze foto is gemaakt op een onstuimige zondag.
En Toryn? Die is altijd onstuimig, hahaha!
Op 18 januari was het nog rijm…
en op 20 januari wandelden Toryn en ik door een
flink pakje sneeuw!
Zondag de 22e maakten we met zijn drietjes een
mooie boswandeling in de sneeuw, maar de dooi
was toen (overdag) al in volle gang.
En dus kon Toryn afgelopen vrijdag weer
met zijn buikje in het groene gras liggen.
Lekker hak-op-de-tak; dit is mijn laatste
groene aankoop:
Het is een Syngonium.
Voor mij een beetje jeugdsentiment;
vroeger hadden we er thuis ook zo eentje.
Hij groeide altijd als een dolle; hopelijk
doet deze dat ook!
Zo… en nu op naar februari.
Weer een stapje richting de lente!
Lieve groetjes,
