Embossed Daisy | Tadaa!

 Even de stilte op Beautiful Boardwalk verbreken,

ook al heb ik het een beetje druk (en dat merk je denk ik

ook aan deze post, sorry!)

😄

Ik testte een mandalapatroon voor Tatsiana van Lilla Björn Crochet.

Een fijn ‘tussendoor project’. Niet te moeilijk,

korte herhalingen, gewoon een ontspannen werkje!

Toryn keurde hem ook goed:

Toen kort daarna de vraag kwam of ik ook de vierkante

versie wilde testen, was het antwoord niet moeilijk; ja!

Ik besloot deze dubbel te haken, zodat ik er een 

kussen van kon maken:

Een kussen met een verschillende voor- en achterkant.

Met een gemêleerd garen van Stylecraft; 

‘Stylecraft Life DK Nepp shades’.

Ik heb een klein beetje spijt dat ik de kussenvulling

geen ander stoffen hoesje heb gegeven,

omdat het haakwerk niet helemaal dicht is.

Volgende keer beter.

Voor de blogpost van Tatsiana met informatie 

over dit patroon, klik hier.

Voor mijn Ravelry post met meer informatie

hoe ik bijvoorbeeld het vierkant wat vergrootte;

klik hier.

Geniet van het mooie weer, hopelijk hebben 

jullie wat minder (of geen) last van 

hooikoorts zoals ik!

😅

Lieve groetjes,

Sandra

De wispelturige maanden van het voorjaar

‘Maart roert zijn staart’ en

‘April doet wat hij wil’.

Deze spreekwoorden kloppen nog steeds!

Ik fotografeerde 24 maart bloesem tegen 

een strakblauwe lucht, maar wat je niet

ziet op de foto, zijn de indrukwekkende

wolkenpartijen in de verte.

Even op een bankje zitten in het park en

Toryn proberen te verleiden om de madeliefjes

op zijn hoofd te laten liggen… Dat viel niet mee!

Ja… Toryn heeft het soms zwaar!

😄

Op 31 maart kwamen de regenwolken weer

in rap tempo opzetten, maar de bloesem zorgde

ervoor dat we in beter weer bleven geloven.

En na een heleboel regen, zat ik afgelopen

dinsdag weer lekker in het zonnetje,

genietend van de bloeiende ‘gebroken hartjes’.

En woensdag?

Perfect weer voor mijn eerste buiten-ijsje

van het jaar!

Hopelijk wordt het met de Paasdagen weer zo mooi!

De afgelopen twee weken heb ik weer wat 

gewerkt aan de Kaleidoscope deken.

Deel 5 van het patroon (het was een CAL) is bijna af.

De delen met 4 driehoekjes zitten aan elkaar.

En 3 van de 4 delen met 12 driehoeken zitten

ook al aan elkaar.

Het aan elkaar haken valt niet mee.

Het kost me meer tijd dan verwacht, maar dat

komt ook omdat ik in de tussentijd weer een 

patroon heb getest. 

😅

Gelukkig was het een korte test (ik mag

er helaas nog niets van laten zien), dus

ik hoop binnenkort aan deel 6 te kunnen beginnen.

Een heel fijn Paasweekend gewenst!

🐣🐇🐥

Lieve groetjes,

Sandra 

Van UFO naar WIP

 Drie jaar (oeps!) geleden startte ik met 

de Kaleidoscope deken.

Een prachtig project, maar ook heel bewerkelijk.

Ik moest ermee stoppen, vermoedelijk 

omdat er een haaktest tussendoor kwam.

En ik zag dat ik ook nog eens druk 

aan het tekenen was met Kaira. En schone

papa was ook flink met zijn gezondheid 

aan het sukkelen in die periode.

En zo… werd de Kaleidoscope deken een UFO.

Een UnFinished Object.

Maar kijk eens wat ik weer tevoorschijn 

heb getoverd:

Ik kan je zeggen; ik was heel blij dat

ik deze deken zo netjes achter had gelaten.

Alle gehaakte onderdelen waren afgehecht

en in genummerde, gesealde zakjes 

opgeborgen.

Tot en met deel 4 was hij af. 

Dus ik kon verder met deel 5. 

Deel 5 is een deel waarin een aantal vormen

aan elkaar gehaakt worden:

En zo is deze deken weer een WIP, oftewel

Work In Progress geworden!

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

Weave it! sweater | Tadaa!

 Mijn eerste afgeronde haakproject van dit jaar is een beauty; 

de Weave it! sweater van Lilla Björn.

Degenen die hier vaker een kijkje nemen,

hebben het waarschijnlijk al geraden; ik mocht

dit patroon testen.

Testen heeft voordelen;

+ het is een uitdaging

+ je leert er heel veel van

+ je hebt de primeur 

+ je hebt op een leuke manier contact met de

ontwerp(st)er en eventuele mede-testers

+ het móet af, want je hebt een deadline (dááág uitstelgedrag) 😝

En nadelen;

- het móet af, want je hebt een deadline (ook al heb je geen zin/tijd) 😜

- het patroon is nog niet perfect

- testhaken is niet altijd relaxt

Van deze Weave it! sweater kan ik zeggen dat

het haken een feestje was. 

Gek genoeg was het haken van het prachtige

bovenstuk minder tijdrovend dan het onderste

gedeelte van het lijf en de mouwen.

Natuurlijk heeft dat te maken met de afwisseling,

maar ook met de steek die gebruikt is voor het onderste

gedeelte/de mouwen; de alpine steek.

Op de één of andere manier kon ik er niet zo’n 

vaart mee maken, maar het resultaat is prachtig;

zó veel structuur!

Dank aan Manlief voor het maken van de mooie,

kleurrijke foto’s. Natuurlijk hadden we Toryn

ook meegenomen;

Meer informatie over (bijvoorbeeld) het garen dat

ik gebruikt heb, vind je op Ravelry; hier

Nog even over de moeilijkheidsgraad;

je hoeft geen ervaren ha(a)k(st)er te zijn

om je hieraan te wagen. Zul je fouten maken?

Gegarandeerd. Zal het snel gaan?

Waarschijnlijk niet. Maar wat als het je 

nu eens zou lukken? 

Het patroon is zeer goed geschreven en biedt,

naast foto’s, ook een video handleiding aan voor 

het bovenste (brioche) gedeelte.

Op dit moment is het alleen in het Engels verkrijgbaar.

Zo… ik ga eens bedenken wat mijn volgende

haakavontuur zal worden!

Lieve groetjes,

Sandra

Happy B-day Toryn!

 En dan is je lieve, stoute hondje ineens 2…

Feest dus, whoe hoeoeoe!!!

Sommige mensen zeggen; vanaf 2 jaar wordt het 

allemaal makkelijker; je hond is volwassen, meer in balans 

en de grootste boevenstreken zijn voorbij.

Ehhh… nou, daar doet Toryn niet aan mee!

Sommige mensen zeggen, dat het bij Ierse Terriërs

vaak een jaartje langer kan duren.

Ik weet het jullie te vertellen als Toryn 3 wordt.

😄

Eén ding is zeker; we kunnen hem absoluut

niet meer missen. En dat betekent dat we het 

hele Toryn-pakket moeten nemen zoals het is. 

Dr. Jekyll met af en toe wat Mr. Hyde.

😇😈

Op naar een nieuw jaar vol avonturen,

kilometers samen wandelen, mooie ontmoetingen

en heel, heel veel knuffels!

❤

Lieve groetjes,

Sandra

Januari in vogelvlucht

Aan de ene kant hoopte ik, dat januari snel voorbij zou zijn.

Ik ben niet zo’n fan van de maand januari. Het is vaak zo’n 

grijze domper na een feestmaand en het voorjaar voelt nog heel 

ver weg.

Van de andere kant hoopte ik, dat 2023 niet met dezelfde vaart

om zou vliegen als 2022. Nou… januari voelde als een racepaardje

in volle galop! Ik kan bijna niet geloven dat het al weer de 31e is!

Gelukkig maak ik regelmatig foto’s (vooral met mijn smartphone).

Als ik die bekijk, lijkt de tijd even te vertragen, terwijl die

vervelende grijze maand er toch haast op zit. 

Ik deel er een paar met jullie. Spoiler; Toryn staat er vaak op!

😜

Toryn en ik wandelen graag in de buurt van de

kinderboerderij, dus een ontmoeting met (zoals

in dit geval) een emoe is niet vreemd.

De lama vermijd ik met Toryn, hahaha!

We boffen met de wandelgebieden die bij ons in de

buurt liggen, zoals het Leenderbos. Er is in 

januari veel regen gevallen, dus de vennen zijn weer 

goed gevuld.

Finny & Mac kregen van een creatieve ‘leendochter’

van Esther, als dank voor een volle doos wolletjes,

dit fantastische muisje cadeau. Lief!

Het Grootmeer bij Vessem is ook een favoriete

bestemming voor een ‘rondje hondje’.

Deze foto is gemaakt op een onstuimige zondag.

En Toryn? Die is altijd onstuimig, hahaha!

Op 18 januari was het nog rijm…

en op 20 januari wandelden Toryn en ik door een 

flink pakje sneeuw!

Zondag de 22e maakten we met zijn drietjes een

mooie boswandeling in de sneeuw, maar de dooi

was toen (overdag) al in volle gang.

En dus kon Toryn afgelopen vrijdag weer

met zijn buikje in het groene gras liggen.

Lekker hak-op-de-tak; dit is mijn laatste

groene aankoop:

Het is een Syngonium.

Voor mij een beetje jeugdsentiment;

vroeger hadden we er thuis ook zo eentje.

Hij groeide altijd als een dolle; hopelijk

doet deze dat ook!

Zo… en nu op naar februari.

Weer een stapje richting de lente!

Lieve groetjes,

Sandra

De Notenkrakers | Tadaa!

 Wij hebben de kerstnoot gekraakt;

gisteren is de familie van Manlief hier geweest en

vandaag heeft mijn familie bij ons gebruncht.

Hectisch, druk, maar héél gezellig.

We kijken er met plezier op terug, maar we 

zijn ook moe. 

Toryn heeft zich prima gedragen, maar ik 

merkte bij het uitlaten dat hij alle prikkels

graag van zich af wilde rennen.

Ik geef hem geen ongelijk!

😁

Waarschijnlijk wordt dit mijn laatste

blogpost van dit jaar. Ik laat jullie op de valreep

nog graag de notenkrakertjes zien die ik haakte.

Deze twee waren een cadeautje:

En deze twee zijn eigenlijk nog niet helemaal 

af (ze missen nog wat borduursels), maar we hebben

ze toch alvast een plekje in de kerstboom gegeven:

Het patroon van deze grappige notenkraker is 

van 'Haakwerk van Fransje'.

Je kunt haar op Facebook en Instagram vinden.

Je haakt de notenkraker van voetjes tot en met hoofd

aan één stuk. De hoed haak je apart en maak

je later vast. Een leuk patroontje!

Zo... Ik de pc afsluiten en met 

Manlief en Toryn genieten van een rustige

afsluiting van Kerst 2022.

Ik wens jullie een gezellige feestavond en 

alvast een hele fijne jaarwisseling!

Lieve groetjes.

Sandra