Spring Whispers Pillow | Tadaa!

 Er zijn hier de laatste tijd een aantal kussens

ten prooi gevallen aan het 'kussenmonster'.

Ik noem verder geen namen...

🐕

Enfin, een extra reden om met enthousiasme

het patroon te testen voor het 'Spring Whispers' kussen!

Kijk 'm eens stralen in het zonnetje!

Ik gebruikte lekker dik garen en naald 5,5.

Resultaat; véél structuur!

Voor de achterkant gebruikte ik een andere

kleurencombinatie;

Hier vind je wat meer details over

het garen dat ik gebruikte e.d.

Bij het patroon hoort ook een rand, maar die 

maakte ik niet, want ik had precies genoeg kussen-

vulling voor deze afmetingen (ca. 35x35 cm.)

Ik zal er geen doekjes om winden;

dit was een complex patroon om te testen.

Maar daar moet je je niet door af laten

schrikken; de versie die ik testte is inmiddels

(natuurlijk) verbeterd door de input van de testers.

En; ik testte zonder de fotoinstructies.

Mét foto's is het een heel ander verhaal.

Dit patroon is overigens onderdeel van het

patroon voor een prachtig deken;

de 'Spring Whispers' deken. Kijk maar eens hier. 

Een hele uitdaging, maar man... het is ook een 

waar kunstwerk!

Ik weet nog steeds niet welke versie ik het mooiste

vind; die met de witte achtergrond of de prachtige bonte

met zwarte achtergrond...

Drie keer raden waar mijn mooie kussen nu ligt...

Op tafel!

Ver weg van hapgrage bekjes...

Fijne zondag!

Lieve groetjes,

Sandra

Happy Stones

 Misschien heb je laatst al eens gelezen (bijvoorbeeld

hier), dat ik zwerfstenen oftewel 'Happy Stones' had gevonden

en ook weer verder heb laten zwerven.

Ik betrapte mezelf erop dat ik steeds vaker op bepaalde

punten (bijvoorbeeld bankjes) ging kijken of iemand

misschien zo'n leuke zwerfsteen had achtergelaten.

Maar waarom zou ik ze zelf niet maken?

Aan het tekenen met Kaira had ik tenslotte

ook veel plezier beleefd.

Zo ontstond een nieuwe hobby!

Dit is mijn eerste, zelfgemaakte Happy Stone en

ik ben er eerlijk gezegd best trots op!

 Voorlopig wordt dit geen zwerfsteen...

Mijn schone mama vond het roodborstje zo leuk, 

dat ik hem bij haar heb achtergelaten.

😊

Nummer twee vind ik misschien nog wel beter gelukt,

de veer van een vlaamse gaai:

Eerlijk gezegd is het best wel verslavend!

Op internet is véél meer informatie te vinden,

maar dit is hoe ik (tot nu toe) te werk ben gegaan;

Manlief heeft (redelijk) gladde stenen gezocht

(bij ons in de voortuin).

😁

Die worden gewassen en geborsteld.

🚿

Na het drogen zet ik er met een kwast gesso

(een soort primer) op.

Minimaal 2, soms 3 lagen.

Als de gesso goed droog is, schets ik

met potlood een tekening.

Daarna gebruik ik acrylstiften om de

tekening in te kleuren.

Als de tekening goed (!!) droog is,

gaan er enkele lagen vernis op.

En tadaaa! Daar is je eigen Happy Stone!

Oh ja; als je wil, kun je achterop je postcode 

vermelden en vragen of mensen de vondst

willen delen op de Facebook pagina van KeiTof.

Op die manier kun je (soms) je zwerfsteentje

een beetje volgen.

Heb ik jou nu ook aangestoken?

😉

Fijn weekend!

Sandra

Cheesecake met frambozen en kruimellaag

 Alleen de titel van deze blogpost laat het water in

je mond lopen, toch? Bij mij in ieder geval wel!

Zo zag de cheesecake eruit na het bakken:

Zoals je ziet, was er al meteen een kaper op de kust.

😄

Ik zal snel het recept met jullie delen.

Het is namelijk een heerlijke moederdag-taart!

Ingrediënten

Kruimellaag en -bodem:

350 gram bloem

200 gram suiker

¼ theelepel zout

225 gram roomboter (ongezouten – gesmolten)

4 eetlepels havervlokken

Cheesecake:

600 gram roomkaas (op kamertemperatuur)

125 gram zure room (op kamertemperatuur)

200 gram suiker

2 eetlepels maizena

2 theelepels vanille-extract

Rasp van 1 limoen

2 eieren (middel)

Frambozen topping:

3 eetlepels frambozenjam

300 gram frambozen (verse)

Bereiding

Verwarm de oven voor op 180 graden (boven- en onderwarmte). 

Vet de bakvorm in en bekleed met een vel bakpapier. 

Ik gebruikte een vierkante springvorm van 24x24 cm., 

maar je kunt ook een gewoon bakblik gebruiken.

Je start met het maken van de bodem en kruimellaag. 

Meng de bloem, de suiker en het zout in een grote kom. 

Voeg beetje bij beetje de gesmolten boter toe en roer voorzichtig met een vork 

tot je een kruimelig mengsel hebt.

Verdeel ongeveer twee derde van dit mengsel gelijkmatig over de bakvorm en druk 

het met de achterkant van een lepel stevig aan. Prik met een vork gaatjes in de 

bodem en plaats de bakvorm met bodem 10 minuten in de diepvries. 

Meng de rest van de kruimellaag met de havervlokken 

en zet tot gebruik in de koelkast.

Bak de bodem dan 20 minuten in de oven tot deze licht begint te kleuren. 

Haal uit de oven en zet apart.

Meng de ingrediënten voor de cheesecake in een grote kom tot een glad mengsel. 

Verdeel het cheesecakebeslag gelijkmatig over de bodem.

Verwarm de frambozenjam zachtjes in een pan tot deze vloeibaar is.

Haal de pan van het vuur en roer de frambozen er voorzichtig door zodat de 

frambozen met de jam zijn bedekt. Verdeel her en der wat frambozen over de 

cheesecake en strooi er gelijkmatig de achtergehouden kruimels overheen.

Bak de cheesecake 40-45 minuten in de oven of tot de kruimellaag 

lichtbruin en krokant is. Laat 1 uur in de vorm afkoelen en plaats de vorm 

daarna minimaal 4 uur in de koelkast. Smakelijk!

***

Dit is een recept van Edd Kimber (Boek; 'Uit één bakblik').

' Eef kookt zo' postte het een paar dagen geleden op haar blog.

Het is geen moeilijk recept, maar het resultaat is fantastisch.

Het boek van Edd Kimber staat nu zeker op mijn verlanglijstje!

Ik had nog mooie foto's willen maken van een

stukje cheesecake op een bordje, maar na deze foto (zie je dat tongetje?)

en het blaf-concert dat erop volgde,

heb ik 'm maar snel terug in de koelkast gezet!

Fijn (Moederdag)weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

PS: Ik las net dat Edd Kimber een website heeft

onder de naam 'The boy who bakes' en daar staan nog

meer recepten op. Ik deel de link graag met jullie!

🍰

Mariapeel

 Je hoeft het niet altijd ver te zoeken;

ook relatief dichtbij vind je soms pareltjes 

waarvan je niet wist dat ze bestonden.

Vandaag was voor ons dat pareltje Mariapeel.

Het fantastische lenteweer was natuurlijk een Bonus 

met hoofdletter B!

Ooit was het een ondoordringbaar moeras. 

Voor het overgrote deel werd het door turfstekers afgegraven, 

waardoor dit landschap is ontstaan: 

Water, heidevelden, zandruggen, berken en open vlaktes

begroeid met pijpenstrootje.

Een waar paradijs voor (onder andere) vogels. 

Staatsbosbeheer heeft diverse wandelroutes

uitgezet in dit gebied, variërend van 3 tot 6

kilometer.

Vandaag konden we niet alles lopen wat we

hadden willen lopen, want de grazende kudde landgeiten

is uitgebreid met... net geboren lammetjes!

Dus eventjes sssstttt.....

Manlief heeft voor ons een eigen route samengesteld.

Hij is daar erg goed in, dus Toryn en ik hadden niets

te klagen!

Als je goed kijkt zie je op het bankje, voor Toryn's

rechterpootje, een beschilderde ('KeiTof') 

steen (#5658) liggen.

Deze zwerfsteen vond ik bij ons in het park en 

ik heb hem in Mariapeel verder laten zwerven.

Ook in de buurt van het monument, dat symbool staat

voor alle vliegtuigen die in de Tweede Wereldoorlog

in dit gebied zijn neergestort, heb ik een KeiTof steen

(#5551) achtergelaten.

'Lest we forget' oftewel 'Opdat we niet vergeten'.

Helaas is oorlog de wereld nog niet uit...

Terwijl ik daarover even over mijmer, is Toryn 

naast het monument gaan liggen.

Hij is goed gecamoufleerd!

Hieronder vind je links naar informatie over:

- verschillende wandelroutes van Staatsbosbeheer 

- de Peel

- het monument

Wij parkeerden bij het Biologisch Station Mariapeel

(Koolweg 36 a, 5759 PX Helenaveen) en van hieruit starten

ook de uitgezette wandelingen.

Vanaf half mei is de rode wandelroute niet

meer afgesloten en kun je misschien de jonge

landgeitjes rond zien dartelen!

Lieve groetjes,

Sandra

Genieten

 Toryn is buiten, 

voelt de warme zonnestralen op zijn snoet,

springt op de tuintafel

en geniet.

Punt.

En zo simpel is het eigenlijk.

Zet het 'moeten' opzij,

richt je snoet op de zon,

doe even je ogen dicht

en geniet.

Punt.

Ik kan nog veel leren van Toryn.

Nou ja...

Niet dat ik op de tuintafel ga liggen.

😜

Moeten we hem sowieso maar eens afleren voordat

het buitenseizoen écht van start gaat.

Staat zo slordig als je gasten hebt.

'U vindt uw drankje naast die oranje sfinx, 

luisterend naar de naam Toryn. Hapjes op de 

tafel parkeren is volledig op eigen risico.'

🙈

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

Zig Zag Top uit 'A Sea Story' | Tadaa!

Oef... Dit heb ik lang geheim moeten houden.

Dat is het nadeel van patroon testen.

In juli/begin augustus 2020 heb ik het patroon voor dit truitje 

van Tatsiana getest. Het lijkt een eeuwigheid geleden.

Natuurlijk heb ik hem al wel gedragen hoor, maar nu 

mag ik hem ook showen op het www.

Vol trots presenteer ik jullie mijn Zig Zag truitje.

Met Guinness naast me op de (tuin)bank gehaakt 

en nu samen met Toryn op de foto:

Met dank aan Manlief voor de foto's!

Het truitje is gehaakt met Scheepjes Woolly Whirl en Whirlette.

Toen we de foto's maakten was de long sleeve eronder écht nodig,

maar als de temperaturen blijven stijgen hoeft dat natuurlijk niet meer.

Het prachtige patroon staat in het boek van 

Tatsiana van Lilla Björn Crochet met de titel;

'A Sea Story'.

Als je hier klikt, kun je zien welke patronen

nog meer in het boek staan. Echt een aanrader!

Even een zijsprongetje;

ik moet erg lachen als ik naar de foto hierboven kijk. 

De foto's zijn vóór de februaristormen gemaakt.

Gisteren hebben we daar ook gewandeld en 

het water staat inmiddels zo hoog, dat mijn 

bergschoenen vol gelopen zouden zijn als ik

daar gisteren had gestaan.

Prima voor het ven en de watervogels natuurlijk!

Nog een laatste foto uit het koude bos:

En daarna ging de winterjas weer aan!

😁

Op mijn Ravelry pagina vind je meer details.

Een fijne week gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

Een maand overgeslagen

 Oh jee... En zo sla ik ineens een maand over met bloggen!

(bedankt voor je reminder Lizette 💗)

Genoeg verhaaltjes in mijn hoofd (teveel zelfs),

maar de woorden lijken te verdampen voordat ze

door mij opgeschreven/getikt worden.

Teveel stoorzenders denk ik;

een nieuw project op het werk (mijn ziekenhuis-werk, 

helaas niet mijn schrijf-werk), schone papa die alwéér

in het ziekenhuis ligt, onze maffe wereld en

mijn drukke hoofd dat soms niet tot rust wil komen.

Een lieve stoorzender is deze meneer:

Toryn is al weer 1 jaar geworden vorige maand!

Soms kunnen we hem wel achter het behang

plakken, maar tegelijkertijd maakt hij ons

elke dag aan het lachen en zorgt hij ervoor dat

we héél veel wandelen 😅

Het is een echte vent aan het worden eh...

nou ja, gespierde spijker. Echt een puber.

Hoe hij ons aan het lachen maakt?

Zo bijvoorbeeld:

Niet één, maar twee handen vol!

En nee, de Montana deken (die je op de foto ziet hierboven)

is nog steeds niet klaar. Man man man, wat een klus!

Ik nader de 2 meter (bij 1,60 m) en heb nog ca. 30 toeren

te gaan voordat ik met de rand kan starten.

Hij wordt wel prachtig (als Toryn hem niet opeet) 😅

Geniet nog van je zondag en alvast een fijne week!

Ik probeer weer wat vaker te bloggen 😉

Lieve groetjes,

Sandra