Toryn houdt van Montana

 In het voorjaar ben ik gestopt met het haken aan de

Montana deken voor mijn zusje.

Het werd véél te warm op mijn schoot.

😅

Maar nu kan het weer!

Eigenlijk... zou ik hem het liefst dit jaar nog klaar hebben.

Dus ik toverde de doos met de deken en 

wollebolletjes weer tevoorschijn.

Ik moest me even inlezen in het patroon,

maar de eerste steken zijn weer toegevoegd!

Totdat...

Tja... zo schiet het niet op he?

Over mozaïek haken gesproken:

Hebben jullie al gezien dat binnenkort het eerste

boek van Lilla Björn verschijnt?

Het heet 'A Sea Story' en het bevat 13 mooie 

mozaïek haakpatronen. 

Ik heb één patroon uit dit boek mogen testhaken

en dat was SUPER, dus ik kan niet wachten

totdat ik het in handen heb!

Hier vind je meer (bestel)informatie en ook 

verschillende foto's van de ontwerpen

die in het boek staan.

Lieve groetjes,

Sandra

Wookiee

Voordat ik het vergeet; dank jullie wel voor de

lieve en gezellige reacties op mijn vorige blogposten!

😘 

De laatste tijd noemden we Toryn 'Wookiee'.

Misschien was 'Alf' een nog betere naam.

Ken je die serie nog?

De reden? Zijn wenkbrauwen...

Ze waren zó lang, dat ze na een regenbui over 

zijn ogen vielen. Ik borstelde ze elke keer 

naar achteren, maar blijkbaar zijn zijn wenkbrauwen

nét zo eigenwijs als Toryn zelf.

Elke keer stonden ze na korte tijd weer

in een boogje naar voren. 

Als een soort afdakje.

😝

Nu trim ik Toryn zelf, dus dit Wookiee 'probleem' zou

snel opgelost kunnen zijn, ware het niet dat meneertje

Koekepeertje de knippe-die-knip geluiden 

van een schaar bij zijn ogen niet prettig vond.

Dat kan ik me best voorstellen.

En ik had er (te) lang mee gewacht, omdat hij

door die wenkbrauwen echt helemaal anders

was dan Guinness (vond ik). Een beetje sentiment dus...

Maar... volkomen onverwacht is het me tóch gelukt!

Kammen, kammen, kammen en.... KNIP!

Dat was één! Toryn en ik waren allebei verrast, hihihi!

Nummer twee kostte iets meer tijd, maar de klus is

geklaard. Géén Wookiee meer in huis!

Toryn kijkt weer met een open blik de wereld in!

Al noem ik hem toch nog Wookiee.

Want dat klinkt zo leuk, vind je ook niet?

😄

Vrolijke groetjes, ook van de Wookiee,

Sandra

Kleine hondjes worden groot...

 Even mijmeren...

Ken je dat? Je bladert/scrolt door je foto's

heen en dan denk je; waar blijft de tijd?

Van toen:

(pup met het groene halsbandje)

Naar nu:

Het gaat snel...

😍

Heel dankbaar dat we deze vrije en blije Toryn

een plekje in ons huis en hart konden en mochten

 geven in april van dit jaar.

Hopelijk kunnen we nog héél lang samen avonturen maken!

Lieve groetjes,

Sandra

Woodland Cosy Cowl | Tadaa!

 Whoop whoop!

Er is eindelijk weer eens iets van mijn haaknaald gerold!

De 'Woodland Cosy Cowl', naar het patroon 

van Jen Tyler (klik hier voor het patroon).

Ik haakte hem met restjes acryl van Scheepjes Colour Crafter

en Stylecraft Special DK.

Het is een ontzettend vrolijke colsjaal geworden.

Ik denk.... (hopelijk lezen ze niet mee), dat

ik hem cadeau ga doen aan één van onze nichtjes.

De vraag is alleen; welk nichtje?

Want het puber-virus waart niet alleen rond

in ons huis...

😝

Pubers zijn zichzelf aan het ontdekken.

En daar hoort een uitgesproken smaak bij.

Zij weten feilloos wat voor hen nu wel en niet kan.

Daar zou een blije colsjaal bij kunnen horen.

Of he-le-maal NIET!

😂

Vrolijke groetjes,

Sandra

Vakantie in Nederland

 Onze eerste 'grote' vakantie met Toryn

zit erop. Nu nog zonder overnachtingen; dat komt 

hopelijk volgend jaar (of in het najaar?) nog.

Eén voor één, want Toryn is lekker aan het puberen

en dan is het toch prettiger om thuis te zijn, dan 

ergens 'in den vreemde' de teugels aan te moeten trekken.

😜

Maar wat heeft hij het goed gedaan!

We hebben het heerlijk gehad met ons drietjes.

We zijn 2x naar Zuid-Limburg geweest, hebben het

Nederlands Openluchtmuseum* bezocht, maakten een

vestingwandeling in Heusden, bezochten Zoutelande en

wandelden de prachtigste wandelingen in natuurgebieden

in onze directe omgeving.

Hieronder een kleine sfeerimpressie met

veel foto's van Toryn (en eentje met Manlief, hihi):

*Mocht je het nog niet gezien hebben; Finny & Mac

waren ook in het Nederlands Openluchtmuseum.

Klik hier voor deel 1 van hun avontuur en hier voor deel 2!

Wat hadden we geluk met het weer in onze vakantie;

een ware 'Indian Summer'!

En nu is het echt herfst geworden.

Niet erg, want ik ben gek op de herfst, 

maar het is wel even wennen:

Ik twijfel elke dag of ik voor het eerst de

centrale verwarming aan zal zetten.

Voor vandaag heb ik het opgelost met een 

ochtendje taart bakken.

Ik bakte een cheesecake of beter gezegd; Käsekuchen.

Zo'n taart moet lekker lang in de oven op 170 graden.

Win-win; een warmer huis én een lekkere taart!

Dat hoop ik tenminste...

Käsekuchen moet altijd zo lang afkoelen;

een ware oefening in geduld!

Nog een heerlijke dag gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

Mojo

 Het zijn voor mij uitdagende tijden om bij mezelf te blijven.

Mijn hoofd speelt de afgelopen maanden graag de hoofdrol.

Denken en overdenken.

Veel kennis opdoen, maar niet altijd wijzer worden.

Ik trek mezelf weg bij mijn hart en de (creatieve) dingen 

die ik leuk vind. Ik weet dat ik dat doe, maar 

de ommezwaai maken is niet zo makkelijk.

Misschien herken je het?

Soms is het nodig om 'gewoon' een stap te zetten.

Niet te wachten totdat de zin, de passie komt.

Gewoon (bijvoorbeeld) de haaknaald oppakken,

wat restjes garen uit een doos te trekken en beginnen.

Al beken ik dat mijn hoofd héél veel tijd heeft gestopt

in het uitzoeken van het patroon.

😜

Het mocht niet te moeilijk zijn, maar ook niet te makkelijk.

Geen friemelwerkje, maar ook geen groot project.

😅

Het werd dit:

De 'Woodland Cosy Cowl' van Jen Tyler.

Draadjes instoppen doe ik nog even niet; eerst wil ik mijn

'mojo' terug zien te krijgen!

😂

Op dit moment ben ik extra blij met Malle Toryn.

Hij is nog steeds een beetje een stoorzender bij (vooral) 

haakcreativiteit, maar hij trekt me wel elke keer

naar het 'nu' en zorgt ervoor dat ik (veel) wandel 

en (heel veel) lach!

🐕🌲🌳

Ik wens jullie een fijne week!

Lieve groetjes,

Sandra

  

  

Waakhond in wording

 Toryn ziet er op het moment uit als een slungelige puber.

Hij is nu ongeveer even hoog als Guinness was, maar nog 

lang niet uitgegroeid. Dat belooft wat!

Langzaam verdwijnen alle melktandjes en kiezen.

Zijn bekje vult zich met prachtige witte pareltjes

van tanden. 

Afgelopen vrijdag werd de slungelige puber

ineens een Ware Waakhond!

Eerst wisten we niet wat er aan de hand was; 

Toryn zat grommend naar buiten te kijken,

maar wij zagen niets. Het waaide wel hard. 

Zag Toryn spoken?

Totdat er ineens een brutaal koppie voor het raam verscheen. 

Zien jullie het ook?

Wát een brutaaltje!

Toryn had het niet meer!

Hij heeft geen hekel aan katten, maar op je eigen

terrein ineens zó brutaal aangekeken worden aan de

andere kant van het glas? Dat kán toch niet??!

Uiteindelijk vluchtte Roodbandje (zo noem ik

hem/haar maar even) weg, maar Toryn

kon het niet loslaten. Met zijn billen op mijn 

benen geparkeerd, bleef hij waken!

😄💪

Fijne week!

Lieve groetjes,

Sandra