Weekendje Zuid-Limburg

Twee weken geleden zijn Manlief en ik met mijn schoonouders,

mama en de hondjes een weekendje naar Zuid-Limburg gegaan.

Heel bijzonder om dat met z'n allen te kunnen doen!

We hebben het heerlijk gehad.

Graag deel ik wat foto's en tips!

We hadden een huisje in de buurt van Noorbeek, één

van de zuidelijkst gelegen plaatsen in Nederland.

Als je in Zuid-Limburg wilt wandelen, dan is een

goede manier om je te oriënteren de site 

Wandelgids in Zuid-Limburg.

Wij wandelden route 368, een fantastische

en afwisselende route over veldwegen en door

bossen van ongeveer 9 km.

Bij deze route kon de 'Guinness-koets' oftewel

de Doggyride mee, al hebben we hem wel een paar

keer over een draaihekje moeten tillen, maar

dat mocht de pret niet drukken.

Guinness heeft ongeveer 7 km. zelf gelopen,

daarom durfden we het de volgende dag wel aan

om een wandeling te maken zonder dat we de 

Doggyride meenamen.

In het stralende zonnetje wandelden we ongeveer

7,5 km. en we maakten een tussenstop in Café d'r Pley 

voor een drankje en een lekker stuk Limburgse 

(kruisbessen) vlaai!

Deze route hadden we van RouteYou geplukt;

wandelroute Nb2 - Eijsden-Margraten.

Ben je zo zuidelijk in Limburg, dan is het ook de

moeite waard een keer de oversteek te maken

naar de Voerstreek in België.

Een tip is de streekmarkt in Aubel; iedere

zondag van 8.00 tot 13.00 uur.

Het zit er weer op, maar gelukkig hebben we

een heerlijke herfst, dus we genieten gewoon nog even verder!

Fijne week!

Sandra

The Saga Blanket | Part 7

Gossiedepossie... En dan is het ineens meer dan twee

weken geleden sinds mijn laatste blogpost!

Niet dat er niets gebeurt om over te bloggen,

maar het schoot er gewoon bij in.

Guinness heeft ons een weekje geplaagd;

hij had besloten de enorme bloeduitstorting

die hij had opgelopen na de operatie niet inwendig

te verwerken, maar door een heel klein gaatje

van de verder genezen operatiewond.

En dat betekende véél zorgen, verbinden (maar niet 

teveel want het vocht en de bloedstolsels moeten er wel uit), 

nog een check up door de dierenarts en wassen, wassen, wassen...

Achteraf was Guinness' timing perfect;

het stopte één dag voordat we een weekendje

naar Limburg gingen met de ouders.

Guinness mocht ook mee en heeft het 

méér dan prima gedaan.

Een lang weekend weg zonder zorgen 

voor het baasje en het vrouwtje.

Het was heerlijk!

Ik heb alleen foto's met mijn telefoon gemaakt,

de fotocamera had ik thuis gelaten,

maar ik beloof jullie nog een blogpost met foto's en tips! 

😉

En dan kom ik nu bij de titel van deze blogpost;

een update van de Saga deken:

Hij is weer een heel klein beetje gegroeid.

Ik kan er niet veel aan werken op het

moment, want ik ben druk bezig met een project...

waar ik jullie (nu) niets van mag laten zien...

😁

Een behoorlijke uitdaging, een beetje buiten mijn

comfortzone, maar daarom wel heel leuk.

Eind oktober hoop ik wel iets te kunnen showen!

Geniet van het zonnetje vandaag!

Fijn weekend,

Sandra

Amaya Mosaic Shawl | Tadaa!

De Amaya Mosaic sjaal is klaar!

Het patroon is van Tatsiana Kupryianchyk,

oftewel 'Lilla Björn' en je vindt het hier.

Ik gebruikte 3 bollen blauw en 2 bollen groen van

Stylecraft Special DK (haaknaald 4,5).

Erg blij ben ik ook met de sjaalspeld van Jul design,

die ik bij Wereldwol kocht.

Het is echt een sjaalspeld voor dikkere wol;

stevig en je steekt er niet mee door de draad.

En de mooiste foto (vind ik dan) het laatst:

Het patroon is super goed beschreven, haakt heerlijk

weg (ik zou liefst nog zo'n sjaal haken), maar het is

géén gedachteloos haakwerk, daar moet je wel even

rekening mee houden, mocht je eraan willen beginnen.

Elke toer is anders en natuurlijk moet elke toer 

goed uitkomen, anders ga je daarna nog verder de mist in.

Maar laat mijn woorden je niet tegenhouden, want

Tatsiana schrijft super patronen (Let op; vooralsnog alleen

in het Engels verkrijgbaar).

Lieve groetjes.

Sandra

P.S. Zojuist nog even met Guinness ter controle

bij de dierenarts geweest; er zit nog een bloeduitstorting

(flinke verdikking), maar dat moet vanzelf wegtrekken en 

heeft gewoon wat tijd nodig. Verder is de dierenarts bijzonder

tevreden; de genezing verloopt voorspoedig en het litteken 

ziet er zelfs beter uit dan hij had durven hopen, jippie!!!

Amaya Mosaic Shawl | Update #3

Nog heel even wachten en dan kan ik jullie

de Amaya Mosaic sjaal in vol ornaat laten zien.

Hij is namelijk af!

Zo zag hij eruit nét voordat we op vakantie gingen:

In de vakantie werkte ik op de meest

prachtige en zonnige plekken (liefst buiten)

verder aan de sjaal:

En inmiddels is hij dus klaar!

Alleen nog even op de foto zetten.

Wordt snel vervolgd.

Fijne week!

Lieve groetjes,

Sandra

Update uit de Ziekenboeg

Goed nieuws! Guinness heeft de operatie gisteren goed doorstaan!

Helaas was er wel een kleine complicatie;

hij kreeg een nabloeding en moest nog een tweede

keer de operatietafel op, om een adertje te sluiten.

Maar 's avonds was hij thuis en inmiddels 

kijkt hij al weer vrolijk de wereld in:

Ondertitel; 'Heb je cake gebakken?'

Zoals je misschien ziet, hebben we hem wel

een 'medical pet shirt' aan getrokken; een soort

rompertje, waardoor hij niet aan zijn wondjes kan likken.

(Véél beter dan een 'lampenkap' om zijn hoofd)

Guinness heeft een complete onderhoudsbeurt gehad;

terwijl hij onder narcose was, zijn zijn tanden en

kiezen gereinigd en... hij is een 'je-weet-wel-hond' geworden.

😱

Omdat hij al een paar keer prostaatproblemen

heeft gehad, hebben we besloten hem meteen te laten castreren.

Oftewel; optimaal gebruik maken van een narcose...

En die castratie bleek (alhoewel Guinness daar anders

over zal denken) een gouden zet!

Toen ik de avond vóór de operatie informatie

op internet aan het zoeken was over 'cystinurie'

(vorming van cystine stenen), liep ik namelijk tegen de onderzoeken

aan van Prof. Giger en de universiteit van Bern in Zwitserland.

Het blijkt, dat castratie een positieve invloed heeft en

de kans op nieuwe stenen drastisch verlaagt!

Over stenen gesproken...

Dit is een gedeelte van de 'buit' uit Guinness' blaas.

Het grootste steentje op de foto heeft de grootte van een erwtje.

En... om letterlijk en figuurlijk een steentje

bij te dragen, heb ik contact gezocht met Dr. Anderegg

en medewerking toegezegd aan het onderzoek dat als doel 

heeft een gen-test te ontwikkelen voor deze aandoening. 

Voorkomen is beter dan genezen!

 En zo gingen er gisteren 2 buisjes bloed en blaassteentjes

op reis naar Zwitserland. 

Hopelijk helpt Guinness op deze manier

héél veel andere honden!

Want dit is wel een snoezige foto,

maar ik zie Guinness (of andere hondjes)

toch liever om cake bedelen!

😉

Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

Vakantiemijmeringen

Terwijl hier wat blogpostjes doorliepen

(dank jullie wel voor de lieve reacties!),

waren wij (Manlief, Guinness en ik) aan het

genieten van een heerlijke vakantie in Duitsland.

We deden 3 verschillende streken aan.

Ik laat jullie wat foto's zien!

We startten met een weekje Harz, terug in het

hotel dat ons de vorige keer zo goed geholpen heeft 

bij de gezondheidsperikelen van Guinness.

De bossen liggen vol met hout, klaar om getransporteerd te

worden. Later leerden we, dat de schorskever (met name) in de Harz

 (door het aanhoudende droge en warme weer én door de monocultuur)

verschrikkelijk veel schade heeft aangericht.

Zover ik begrepen heb laat men in het Nationale Park de

natuur het meeste haar gang gaan. Ja, de kever tast veel aan,

maar de natuur zorgt ook zelf voor een oplossing (al ziet het

er nu plaatselijk als een verontrustend slagveld uit).

In het begin van de vakantie was Guinness veel

te vinden in zijn persoonlijke 'koets'; de Doggyride.

Al naar gelang de vakantie vorderde en hij zich steeds

beter voelde, is hij ook steeds meer gaan lopen;

van 8 km. met onderbrekingen naar een fantastische 15 km.

aan één stuk! Guinness heeft er gespierde billen van gekregen!

Op een regenachtige dag bezochten we het klooster

'Walkenried', met zijn prachtige kruisgang (foto hierboven).

Inmiddels is het klooster museum geworden en wonen er

geen monniken meer, behalve het bijzonder rustige

en enigszins kippenvel opleverende drietal hieronder 

😉

Wat ook kippenvel opleverde, maar waar we uit respect 

geen foto's gemaakt hebben, zijn de concentratiekampen

Mittelbau Dora en Buchenwald. 

Plaatsen om héél stil van te worden.

Wat is het dan wrang om op radio en tv steeds

maar te horen over de onrust in Chemnitz...

Als tweede deden we de Fränkische Schweiz aan.

Net zoals in de Harz maakten we er de prachtigste wandelingen,

maar we bezochten ook het tinmuseum in de Plassenburg in Kulmbach.

Er waren enorme diorama's van veldslagen met

honderden tinnen soldaatjes te zien, maar ook

hele kleine werkjes. 

Het werkje hieronder, 'de boekenworm',

was misschien wel mijn favoriet!

Wandelen in de Fränkische Schweiz is heel afwisselend;

zo loop je langs riviertjes, waar ook druk gekanood wordt,

dan maak je een loodzware beklimming...

en zo loop je tussen de weilanden!

In ons hotel kregen we heerlijke Fränkische specialiteiten

voorgeschoteld, waarvan de 'Schäufele' veruit favoriet is 

geworden bij ons. Misschien ga ik het zelf nog wel eens maken!

En dan ben ik alweer bij onze laatste bestemming 

aangekomen; het Pfälzerwald.

Wat zal ik zeggen... Wauw!

Gelukkig was Guinness hier helemaal in vorm

(nou ja... bijna helemaal... meer hierover onderaan dit blog)

dus mocht de koets in het hotel blijven

😁

Wat hebben we veel groene energie opgedaan...

💚💚💚

Jammer genoeg wel een kanttekening 

voor boefje Guinness.

Volgens mij heb ik jullie na het berichtje in mei nooit meer

verteld dat op echo nummer 3 bij Guinness tóch een blaassteen

is geconstateerd (eerder niet goed te zien door het gruis).

Het is een flinke steen en een soort die minder vaak voorkomt;

cystine. Deze steen heeft Guinness vermoedelijk al jaren.

Omdat hij er eigenlijk (tot in mei) nooit complicaties van heeft

gehad, hebben we met de dierenarts de beslissing genomen er niets 

aan te doen.

Maar... je raadt het al; de complicaties zijn er deze vakantie

wél gekomen... Al op de eerste dag plaste ons vriendje bloed.

Gelukkig zaten we toen vlakbij de dierenarts die ons

de vorige keer ook goed heeft geholpen.

Guinness bleek een blaasontsteking te hebben ten 

gevolge van de blaassteen. Een antibioticakuur hielp gelukkig

heel snel en heel goed, maar op onze laatste bestemming zijn er

twee avonden geweest waarop Guinness ineens niet meer kon plassen.

Ook dat hebben we op kunnen lossen, maar het was ons duidelijk;

na de vakantie gaan we meteen naar de eigen dierenarts.

Dit kan zo niet langer, de blaassteen is een tijdbom.

Vandaag hebben we onze dierenarts bezocht en...

de operatie is al ingepland; aanstaande donderdag gaat ons 

vriendje onder het mes!

Mijn hondenmama-hart maakt 7 salto's bij het 

typen van de zin hierboven, want een operatie is natuurlijk nooit 

zonder risico's. Van de andere kant; hiermee doorlopen is

geen optie en ik heb het volste vertrouwen in onze dierenarts

én in Guinness. Zeker gezien de goede conditie waarin hij nu is.

Fingers crossed....

🍀

Ik houd jullie op de hoogte!

Lieve groetjes,

Sandra

Amaya Mosaic Shawl | Update #2

Er is nog niet zo heel veel bijgekomen,

(dat komt ervan als je met teveel dingen tegelijk bezig bent)

maar ik vond het leuk om jullie te laten

zien dat ik inmiddels ook het eerste groen

in de sjaal heb verwerkt:

Ik gebruik trouwens Stylecraft Special DK

voor dit project. Met de jummie haaknaald 4,5

(toch wel één van mijn favoriete haaknaalden).

😊

Lieve groetjes,

Sandra