Het was even rustig op de 'boardwalk' en niet zonder reden.
Vorige week donderdag heb ik afscheid genomen van mijn
collega's. Na bijna 28 jaar in verschillende functies bij
dezelfde werkgever gewerkt te hebben, zette een reorganisatie
een resolute streep onder deze tijd.
Maar lees dit niet als negatief.
Natuurlijk; het brengt onzekerheid met zich mee,
maar het kriebelde bij mij al langer.
Mijn hoofd was blij met de zekerheid, maar
mijn hart roerde zich steeds vaker;
zou het mogelijk zijn een andere uitdaging te vinden
die meer bij mij past?
Dus zo werd die reorganisatie eigenlijk ook een
'blessing in disguise' en de trap onder mijn derrière die ik
misschien wel nodig had.
Enfin. Appels.
De behoefte mijn collega's bij mijn afscheid
iets tastbaars mee te geven, liefst ook iets symbolisch,
bracht mij bij de gehaakte appel van Vendula.
Hoeveel appeltjes zal ik haken?
Het bedrijf is te groot om voor iedereen iets te haken,
dus ik maakte een lijstje dat groeide en kromp en groeide en...
uiteindelijk 15 namen telde.
Aan de haak!
Een weekend vóór mijn afscheid waren de
appeltjes klaar.
Een hele mand vol!
En allemaal anders.
Misschien is het je opgevallen dat ik het
blaadje heb aangepast.
Ik ben alleen vergeten op te slaan waar
ik dit (gratis) patroontje vandaan heb getoverd...
Het blaadje in dit filmpje lijkt er veel op.
'An apple a day, keeps the doctor away'
Met deze wens gingen de appeltjes de wijde
wereld in, samen met een vrolijk Finnegan-kaartje.
En de collega's voor wie ik geen appeltje had?
Die kregen een zakje overheerlijke 'Coeur de Beurre' koekjes!
Het werd een mooi afscheid met een lach en een traan.
Een afsluiting van een tijdperk.
En nu..?
Coddiwomple!
Lieve groetjes,
