zondag 31 mei 2015

Wenteltrapsjaal & kaartlezen

Ik voel me een bedreigde menssoort als ik zeg; ik lees graag kaart!

Gewoon, op vakantie, met het vingertje langs wegen, dorpen en steden.
Ik vind het belangrijk om te weten waar ik ben en wat er om mij heen te vinden is.
Niet zo van 'plop' nu ben je op je vakantiebestemming, maar bewust reizen.

Geen paniek als Dom-Dom op hol slaat of kapot gaat.

Zonder daarmee iemand te willen veroordelen, want ik besef dat kaartlezen niet voor iedereen is weggelegd c.q. niet iedereen het leuk vindt.
Sterker nog; vroeger was ik een echte nitwit op dat gebied.
Maar Manlief is een Verkenner. Zo'n militaire, weet je wel.
En dan word je besmet. 

Al ben ik lang niet zo goed als Manlief, want Manlief heeft een aangeboren GPS-systeem.
Ongelofelijk. Hij kan in zijn hoofd een kaart draaien en spiegelen en weet ik veel wat meer.
Geef hem een omschrijving van één van onze vakantiebestemmingen ('weet je nog schat, dat hotel met die Fawlty Towers bediening') en hoppa! hij wijst de exacte locatie aan op de kaart, inclusief omschrijving van de omgeving, specifieke kenmerken enz. enz.

Maar goed, gisteren ben ik op pad geweest voor een nieuwe kaart/wegenatlas van Groot Brittannië.
En laat er daarvoor in Eindhoven nou hét perfecte winkeltje zitten; Landschap.


Landkaarten, reisboeken, ansichtkaarten, reisdagboeken, van die leuke 'kras-wereldkaarten' 
waar je de landen waar je geweest bent af kunt krassen, waarna er een kleurrijk 
vlekje op je wereldkaart ontstaat.... 
Maar daar heb ik me maar niet door af laten leiden, ik heb mijn wegenatlas gekocht.

En met die wegenatlas stijgt de vakantie-voorpret naar een nog hoger niveau!
Want heee! Er zijn heel veel grotten in de buurt van ons hotel!
Heeee, een historische spoorlijn!
Ooooohhhh, een kasteel!
(en zo kan ik nog wel even doorgaan)


En er werd gehaakt!
Mijn wenteltrapsjaal van Portugese merino is af!


Gehaakt met naald 5 (ruim gekozen voor een soepel vallend resultaat).


Van bijna twee strengen (ongeveer 850 m. looplengte) handgeverfde merino van Tarekices.


Nu ga ik Guinness even gezelschap houden op de bank en wat Japanse bloemen haken, voordat we vanmiddag op pad gaan :-)

Fijne zondag allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra





donderdag 28 mei 2015

Niet volgens plan

Het is zo'n dag...

Opgestaan met allerlei voornemens.
De agenda is leeg, dus eerst werken en dan... dan gaat het gebeuren!

In gedachten werd er gepoetst, boodschappen gedaan, er werden hele avonturen met Guinness beleefd, 2 sjaals afgehaakt, foto's gemaakt en vervolgens werd hierover ook nog geblogd.

Veel teveel voorgenomen natuurlijk! Totáál onrealistisch! 
(en dan heb ik hierboven nog niet eens alles opgeschreven)

Als ik me niet aan mijn (onrealistische) voornemens houd, komt er altijd zo'n gemeen stemmetje opzetten bij mij; 'maar wat heb je dan wél gedaan?' Hebben jullie dat ook??

Helaas krijg ik dat stemmetje de mond nog niet gesnoerd, maar tegenwoordig heb ik wel mijn volmondige antwoord paraat; 'Ik heb gelééfd!'

Weg plannetjes, gewoon gedaan wat in me op kwam.
En het was fijn (al besefte ik me dat een half uurtje geleden nog niet helemaal).

Want...

Na het doen van de boodschappen heb ik met Guinness gewandeld.
Een wat langere wandeling, maar lekker rustig aan. 
Samen hebben we de vorderingen van de opbouw van The Flying Dutch Festival bekeken.


Fijn om weer net iets verder te kunnen wandelen met Guinness! *dankbaar*

Trappetje opgelopen om het podium aan de achterkant goed te kunnen bekijken;


En het uitzicht naar links;


Inmiddels regent het een beetje, tijd om naar huis te gaan.

Ik ben benieuwd of wij zaterdag iets meekrijgen van dit festival. Op zijn minst zullen we de helicopters horen waarmee de DJ's ingevlogen worden. Afhankelijk van de wind zullen we waarschijnlijk wel wat (geluids)flarden meekrijgen van dit uitverkocht festival. Als je in één van de appartementen woont, dat heb je denk ik een magnifiek uitzicht op dit gebeuren.
En dan maar hopen dat je ervan houdt :-))

Maar goed. Eenmaal thuis hebben Guinness en ik (meer ik dan Guinness) een appelflap soldaat gemaakt en ik heb mijn 'sjaals in wording' nog een keer op de foto gezet.

De wenteltrap sjaal (patroon a la Sacha) waarin nu 1 streng merino verwerkt zit (maar hij is nog niet lang genoeg, dus ik ga nog even door):


De Japanse bloemensjaal wordt geen sjaal, maar een omslagdoek, heb ik besloten. Dus een beetje meer werk dan verwacht, maar wel een dankbaar project;


En nu? Aangezien poetsen niet bovenaan staat in mijn lijstje 'favoriete tijdverdrijven', ga ik daar juist mee beginnen. Even een uurtje als een witte tornado het huis door. 

Dan lekker frietjes bakken (guilty pleasure) en dan... 
pak ik de haaknaald op!

Fijne avond allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra





maandag 25 mei 2015

Mooie wol en creatieve hersenspinsels

Waarschuwing; dit is een blogpost uit de categorie 'prettig gestoord'.

Er was eens... een merino wolletje uit Portugal.
Ze droomde over haar mogelijkheden.
Wat ze zou ze kunnen worden?

Dit leek haar wel wat, maar het kon beter:


Ja, dit is beter!


Maar ze twijfelde...
Want weet je? Ze is een beetje druk.
En dat is niet erg als je een eenzame bloem bent, dan kun je stralen.
Maar meerdere bloemen naast elkaar?


Nee, zo voelde ze zich verloren. In deze kakofonie voelde ze zich ten onder gaan.
Eenvoud, dat moest het worden.


Zodat iedereen die haar ziet, haar ziet zoals ze werkelijk is, zonder toeters en bellen.
Want die heeft ze niet nodig.


Dit gaat helemaal goed komen met het Portugese wolletje!

Maar goed. Sandra kreeg die vermaledijde
  (Vermaledijen; let op: Spelling van 1858 vervloeken, verwenschen)
bloem niet meer uit haar hoofd!

Zou het een betovering zijn?
Uitgesproken door een wolletje dat Zauberball heet?
En sinds kort verkrijgbaar is in de wolzaak waar ze graag vertoeft?

Sandra fietste linksom. Sandra fietste rechtsom.
'Ik ben sterk!' zegt ze en fietst weer naar huis.

Maar de betovering van Zauberball is sterk. Sandra droomt van in elkaar overvloeiende bloemtapijten, gesponnen door haar handen, in kleuren die haar in het hart treffen.

(Dat Sandra al meeeeeer dan genoeg sjaals heeft, lijkt niet tot haar door te dringen. Sterker nog; om te bewijzen dat een vrouw nooit genoeg sjaals kan hebben, draagt ze de afgelopen dagen soms wel twee verschillende sjaals op een dag!)

OK. Voordat jullie massaal een hulplijn gaan bellen (voor mij of voor jezelf), zal ik héél snel een einde aan dit  lichtelijk gestoorde verhaaltje breien (of beter gezegd; haken).

Vol trots presenteer ik jullie de start van een wonderbaarlijke Japanse bloemensjaal:


Ik ben verliefd...


Gezellige Pinkstermaandag!

Lieve groetjes,

Sandra






zondag 24 mei 2015

Grijze merino zomersjaal

Mijn grijze zomersjaaltje is klaar!
Het is een luchtig, soepel, licht en heel zacht sjaaltje geworden.
Eigenlijk meer een sieraad.

Ik heb hem al een keertje gewassen (met Eucalan een koud kunstje). 

Echt blocken/blokken is met zo'n smal en heel lang sjaaltje moeilijk, maar door het wassen en liggend drogen komt het haakpatroon beter tot zijn recht.

Hieronder wat foto's (met dank aan Sibille, mijn scheve Topmodel).

Onderaan deze post zal ik wat meer details (incl. een link naar het gratis patroontje) vermelden.


Ik had te weinig geduld om op beter licht te wachten :-)


Op de foto hieronder komen de kleuren het beste uit.


Hieronder (op het moment) mijn favoriete manier om een sjaal te dragen.
 Je draait de sjaal gewoon nonchalant om je nek en zorgt ervoor dat de uiteinden elkaar als het ware tegemoet komen en iets overlappen. 

Daarna bind je een touwtje (gewoon een lossenketting van hetzelfde garen 
of bijv. een leuk, leren armbandje) om de hele boel heen en klaar is Klara!

Dit kun je ook doen met een driehoekige omslagdoek!


De sjaal is gemaakt van 1 streng handgeverfde,  100% merino wol 
(ca. 100 gram en 440 m. looplengte) van Tarekices.
Gehaakt op haaknaald 4.

Patroon is van Drops (Garnstudio): Drops 130-29.

Fijne Pinksterdagen!

Lieve groetjes,

Sandra


P.S. Geen brutale appelsap/bier/wijn drinkende eksters meer gezien. 
De afgelopen dagen hebben de kool- en pimpelmezen de tuin weer overgenomen. 

P.P.S. Dankjulliewel voor jullie tips en complimenten bij mijn laatste post! 
Het verhaal van de Japanse bloemensjaal heeft een heel andere wending 
gekregen, maar daarover later meer!

P.P.P.S. Met Guinness gaat het nog steeds vooruit, 
maar niet meer met van die grote sprongen als in het begin.

 

donderdag 21 mei 2015

Een schat uit Portugal

Even een zijspoor voordat ik mijn 'echte' blogpost start. 

Hebben jullie ooit meegemaakt dat een ekster uit je glas sap drinkt? 
Ik zat buiten te haken en dacht; laat ik wat foto's maken. 
Ik loop naar boven om mijn fototoestel te pakken, kom weer beneden en zie een ekster wegvliegen. Hij kwam ongeveer uit de richting van mijn glas appelsap, dat een meter van het huis onder de veranda stond. Normaal komen ze (volgens mij) niet zo dichtbij. 
En... er lagen wat druppeltjes appelsap op de tafel die er eerst niet lagen. Curieus!

Maar goed. Nu verder over mijn schat uit Portugal.
Een wolschat; superzacht, handgeverfd merino garen van Teresa van 'Tarekices'.
Via Facebook te vinden.

Ik heb het garen van Teresa via Marjo van Marjo's Cosy Corner ontdekt.
Teresa is namelijk een vriendin van Marjo.

Genoeg gepraat, hier komen de foto's!

Ik koos voor verloopgaren. Grijs met een vleugje petrol en bruin met oranje.
Van het grijze garen ben ik een smal zomersjaaltje aan het maken:


En omdat ik altijd moeite heb om maar met één ding tegelijk bezig te zijn, ben ik al aan het experimenteren gegaan met het bruin/oranje garen.
Dit gaat een Japanse bloemensjaal worden.
Ik heb twee versies op het oog:


Ik was gestart met de rechtse bloem. Ik had niet gedacht dat ik uit de linkse zou kunnen komen, want dat is een échte Japanse bloem en dus ook beschreven in prachtige Japanse karakters waar ik geen snars van snap. Maar... leve de haakschema's!
Hieronder ligt de 'echte Japanse' voorop. Die gaat ook mooi de hoogte in.


Ik denk dat het die wordt
(hieronder ligt hij aan de rechter kant).


Het enige waar ik over twijfel is het korte verloop van het garen.
Misschien wordt de sjaal te druk? Wat denken jullie?

Lieve groetjes,

Sandra




zaterdag 16 mei 2015

Kleine geluksmomenten

Kleine geluksmomentjes vandaag (en er waren er nog veel meer, maar deze heb ik vastgelegd :-)))

*Post van Els!!*


Met daarin het armbandje dat ik heb gewonnen *vreugdedansje*,
maar dat was niet het enige zoals je ziet!
Joehoe, ik heb een échte 'Els'!!!
Met dank aan Susan voor haar lieve nominatie.

Natuurlijk het armbandje meteen om gedaan!


*Visjes voeren*



 Geen zorgen, ik heb al mijn vingers nog :-)))

 *Klaar!*


Helaas kan ik jullie (nog) niet laten zien wat het is geworden;
Het was een project dat ik heb gemaakt voor een uitgever in Groot-Brittannië.
Komende week wordt het op de foto gezet.
Ik heb het niet zelf ontworpen hoor, 'alleen' gemaakt (het was me een lap werk!)

*Lathyrus*


Langzaam gaat de lathyrus (siererwt/pronkerwt/sweet pea) de lucht in :-)))

Geniet van het weekend!
Lieve groetjes,

Sandra


P.S. Het gaat nog steeds elke dag beter met Guinness!

*dankbaar*

donderdag 14 mei 2015

Hemelse donderdag

Hebben jullie dat ook? Van die plekjes waarvan je weet dat je daar heerlijk je batterijtjes op kunt laden? Met groene energie? 

Eén van die plekjes is voor ons Arcen. In de Kasteeltuinen.
Niet de eerste keer dat ik daar foto's van laat zien en vast ook niet de laatste keer.
Maar het was er mooi vandaag en wat hebben we genoten.

Kijk maar mee!


Deze goedlachse dame verwelkomde ons in de Franse tuinen.


Hierboven géén nieuw tulpenras 'de gevleugelde tulp', al lijkt het zo als je snel kijkt :-)


En hierboven zie je géén stokstaartjes aan de waterrand, het zijn boomwortels!


Herhaling van rood...


Het is echt Blauwe Regen tijd. Prachtig.


Allium, één van mijn favoriete bloemen (waarom hebben we die eigenlijk nog steeds niet in onze eigen tuin staan?).


De Japanse Esdoorn tuin.


In het voorjaar kunnen ze zo heerlijk rood knallen. 
Op de achtergrond nog een keer Blauwe Regen.


De Japanse tuin.


Eén van de roofvogels die een tijdje later de show zou stelen tijdens de roofvogelshow.


Prachtige tulpenzee.


Een mooi doorkijkje richting fontein in de verte.


En tja... niet mijn stijl, zo'n formele tuin, maar toch wel leuk.
Dit is één van de rozentuinen, maar voor rozen is het nog te vroeg.


Rarara... Wat eten wij straks??

Gezellige avond!

Lieve groetjes,

Sandra

*Dankbaar*



zaterdag 9 mei 2015

Boefie Woefie

Boefie Woefie ligt al een tijdje klaar, stil te wachten totdat het kleintje van mijn vriendin geboren werd. Gisteren was het zover; een lief klein mannetje zag het levenslicht!

Tijd om Boefie Woefie te showen!



Boefie Woefie is gemaakt naar een Lalylala patroon met wat zelf verzonnen toevoegingen/aanpassingen om er een hondje van te maken.


Ik had iets meer terriër in gedachten, maar daar was Boefie Woefie het niet mee eens; een vleugje Beagle moest erin!


Tja... qua eigenwijsheid maakt het niet uit...


En lief issie ook...


Over lief gesproken; met Guinness gaat het goed!


(hij kwam even kijken waar al die koekjes ineens naar toe gingen)


Beetje buiten snuffelen...


Guinness maakt reuzensprongen qua herstel.
Het is oppassen dat hij zichzelf niet (letterlijk en figuurlijk) voorbij loopt.
Want zolang hij zijn staartje nog zo houdt:


zit het nog niet lekker in zijn rug.
Maar we zijn al vooruit gegaan van een staart tussen de poten naar een vrolijke letter 'D'.
Op naar de kwispelende antenne! :-)

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra