About a gift, dresses and a poncho

Ken je dat; zóveel informatie krijgen dat je even de tijd nodig hebt om alles 

te 'herschikken'  en een plaatsje te geven?

Oorzaak is (onder andere) een mooie workshop die ik op het werk mocht volgen.

Een workshop gericht op persoonlijke groei.

Ik ben dingen in een ander licht gaan zien, andere verbanden gaan leggen.

Kortom; een reis naar binnen. Mooi!

Alleen zit mijn hoofd nu dus vol.

Als ik lees wat ik hierboven schrijf is het cadeautje dat ik deze week van Esther van Pippa's Hus 

in de bus kreeg (als dank voor Blauw Knijn), wel heel toepasselijk.

Zaadjes!

Lathyruszaad, zelf geoogst!

Hierboven maken ze de reis naar een zacht, vochtig bedje, waarin hun harde schilletjes kunnen weken, zodat ze straks beter kunnen ontkiemen.

Maar dat was niet het enige dat in Esthers enveloppe zat, kijk hierboven maar...

En hieronder...

Ik ben schandalig verwend...

Dankjewel lieve Esther!

Mijn poncho van Stylecraft Special DK (resten van de rand van de 

Painted Pixels-deken) is inmiddels af.

Ik maakte hem van hetzelfde patroon als deze, maar met een zelfbedachte rand 

(omdat Stylecraft dunner is, kwam het originele patroon voor de rand niet uit).

En... Ik kocht deze week mijn verjaardagsjurkje!

Herstel. Ik kocht er zelfs twee :-)
Oh jee, het lijkt een thema te worden...

Een kleurrijk jurkje van Lien en Giel:

En een polkadot-in-prachtig-blauw van King Louie:

Welke zal ik aantrekken op mijn verjaardag?

Excuses voor deze hak-op-de-tak-post :-))) (ik heb me nog ingehouden, echt waar!)

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

Vrolijke rokjes

Gisteren heb ik mezelf getrakteerd.

Op een rokje.

Eh... Zelfs twee :-0

Zoveel kleur, daar word je toch vrolijk van?

Ze zijn van ZAND Amsterdam en ik kocht ze op de Feel Good Market (what's in a name :-))

Deze zijn kort! Ik weet het. Ze hebben ze ook langer hoor!

En no worries, deze rokjes worden door mij niet zonder legging gedragen :-))

Ik voel mezelf niet oud, maar sommige dingen kun je beter laten als je bijna 45 bent.

Of je moet Madonna heten en er geen #@&!! om geven wat de wereld denkt.

Maar dan heb je ook een personal trainer.

En is je lichaam je werk.

En zie je er dus ook strak uit.

Het leuke van deze rokjes is, dat je ze op verschillende manieren kunt dragen.

De tailleband zit met een rits vast aan het rokje en je kunt tailleband 

en rokje (wel afhankelijk van het model) omkeren.

Op een skinny jeans zijn ze ook leuk. 

(Nee, dit is geen gesponsorde bijdrage :-))

Ik heb vanmiddag nog even in het zonnetje gehaakt.

Deze poncho ben ik nog een keer aan het maken. Nu van Stylecraft in antraciet grijs. 

Ik had een beetje erg enthousiast bijbesteld voor de rand van de Painted Pixels deken; ik had maar liefst 5 bollen en een beetje over... Maar nu ben ik er blij mee; niet naar de winkel, toch iets nieuws kunnen haken = win - win!

Guinness hield me gezelschap.

Je ziet zijn blik verschuiven 'Wat hoor ik? Blaft daar een hond?'

Daar moest ie even bij gaan staan. 

Even terug blaffen (natuurlijk). En dan die blik achterom 'Ben ik niet goed?'

 Al is het weer heerlijk, het trekt ook een beetje koud op; brrrr... koude billen!

Het buiten haken heeft dus niet heel lang geduurd. Die tijden komen wel weer. 

Voor nu was het 'pluk de dag'  en dat hebben Guinness en ik gedaan :-))

Lieve groetjes,

Sandra

Pi-pa-poncho!

Waarschuwing; ik ben een pietsie siepeneurig.

Eh... spellingswaarschuwing?!?

Bestaat dit woord niet?

Hmmm... ik gebruik dit woord wel eens (gelukkig niet regelmatig, want ik ben niet zo vaak siepeneurig) en dan wordt er altijd heel intelligent en begripvol naar mij geknikt...

Zouden ze me dan gewoon, vanwege mijn siepeneurige bui, niet tegen hebben durven spreken?

Há! Dat vind ik dan wel weer grappig!!

Siepeneurig (in mijn woordenboek) = chagrijnig & een beetje verdrietig.

Waarom ik siepeneurig ben?

Het is zo grijs buiten en ik hoopte op mijn vrije middag nog een keer van een herhaling van gisteren te mogen genieten...

Mijn poncho valt een beetje tegen...

Ik wil van alles doen, maar kom tot niets...

Maar ik val jullie niet langer lastig met mijn gesiepeneur en laat jullie een foto van mijn poncho zien:

Als een vlinder op de grond gedrapeerd, zonder Sandra erin.

Sandra zit er nu wel in verpakt (want hij zit lekker), maar om mezelf op de foto te krijgen...

Laten we zeggen dat ik daar nóg siepeneuriger van werd, dus die foto's zitten gezellig

in de prullenbak. 

Waarom ik de poncho tegen vind vallen weet ik niet.

Is het de kleur? Had ik een sprekendere kleur moeten nemen?

Is het het soort garen? Misschien toch beter helemaal effen garen kunnen kiezen?

Het patroon? Door het ronde model valt hij wat ruimer, misschien dat het 'm dat is?

Ben ik wel een poncho-vrouw? Ik blijf vraagtekens zetten bij mezelf in een gehaakt kledingstuk (sjaals tel ik niet mee), kennen jullie dat ook?

Maar goed, ik geef het een kans.

Ik ben nu ook niet in een bui om waar dan ook een beslissing over te nemen :-))

Hieronder de details van deze poncho;

Gehaakt met naald 6, van 14 bollen Lana Grossa Linea Pura Organico, kleur 357.

Patroon van Xyra, PATR1014. Goed beschreven, een genot om te haken.

(Ik heb de hals wat verkleind door er een toer vasten en een toer halve vasten aan te haken)

Goed. Ik ga mezelf nu een schop onder mijn je-weet-wel geven en de negatieve energie omzetten in lichamelijke activiteit; eerst met mijn vriend de stofzuiger door het huis en dan Guinness trakteren op een wandeling. Zo komt er toch nog iets goeds van die siepeneurigheid! :-))

Lieve groetjes,

Sandra

Beautiful Blue

Toen ik de foto's van vandaag op mijn pc zette, besefte ik dat ik onbewust een thema had gecreëerd; blauw! Mooi blauw!! Oeps!!!

'Blauw Knijn'; Lalylala nummer 4 (patroon Bina de Beer met modificatie Rita, zonder borduursel)

heeft het levenslicht gezien.

Nummer 3 is hier nog niet voorbij gekomen en blijft nog even geheim, want dat is een kraamcadeautje ;-)

'Blauw Knijn' is een beetje dromerig en staart graag uren naar het water.

Maar zo aan de waterrand is het ook frrrrisss....

Een beetje beschutting van een boom kun je dan wel gebruiken,

zeker met het stevige briesje.

Kom op Blauw Knijn, in het fietsmandje. We gaan weer verder.

Ooooohhhhh....

Crocussen.....

Knijn droomt verder over warme zonnestralen,

dartelen tussen lammetjes in de wei

en dagen die steeds langer worden...

Knijn moet van mij opstaan.

De crocussen doen het hier erg goed, maar wij waren niet de enige bezoekers.

Jammer genoeg zijn er nog steeds hondeneigenaren die niet doen

wat ze horen te doen :-(

Knijn is daar niet zo blij mee. Hij ziet geen drol.

Nou, ikke wel! En wel meer dan één!!

Kom op Knijn! We gaan weer verder.

En omdat Knijn geen Haas is, was hij heel verbaasd over deze vondst:

Jammer genoeg zijn ze niet van chocolade :-)))

***

Mijn Lalylala-verslaving begint wat normalere vormen aan te nemen.

Er worden weer andere dingen gehaakt!

Ik startte met het haken van een poncho (ontwerp van Xyra Creaties).

Knijn is niet de enige die droomt van warmer weer.

In gedachten is deze poncho al af en draag ik hem, terwijl ik naar het werk fiets.

In plaats van een zomerjas :-)

En... ik kreeg gisteren (met wat vertraging) het boek binnen dat ik besteld had:

'Mijn gehaakte pop' van Isabelle Kessedjian.

Het boek beschrijft het patroon van één pop, met heel veel verschillende kleertjes en accessoires.

Het idee is, deze pop te haken voor ons jongste petekindje. Binnenkort is ze jarig!

Hieronder één van de vele voorbeelden:

Ik heb nog twee weken totdat ze haar verjaardag viert, 

dus ik denk dat ik de poncho heel even opzij moet schuiven.

Tuuteretuut!! Genoeg te doen.

Ondertussen is het zonnetje hier weg, dus het is geen straf 

om me lekker warm met een haakwerkje in de bank te nestelen!

Fijne zondag nog allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra