Autumn Fun!

Toen ik de nieuwste patroontjes van Lydia Tresselt (Lalylala) voorbij zag komen, was ik verkocht...

Ik heb mijn restjes Scheepjes Stonewashed bij elkaar gezocht en kon meteen beginnen.

TraLalylala! Hier komen ze!!

De 'Lalylala 4 Seasons III Autumn' serie!

De naam lijkt te impliceren dat Lydia misschien nog met meer 

patroontjes gaat komen voor de andere seizoenen.

Maar ik heb geen idee of dat ook echt klopt.

Hieronder stel ik ze apart aan jullie voor.

Paddenstoelen Peter;

Rozenbottel Henry;

Eikeltje Erwin;

De kleuren in de tuin lenen zich  nu fantastisch voor het maken van 

foto's van deze vrolijke herfstwezentjes :-)

Paddenstoelen Peter vermaakt zich onder een bonsai boompje.

Het weer is een beetje donker, maar de kleuren maken alles goed.

Close up!

Ik hoop dat jullie, net als ik, een grote glimlach op het gezicht gekregen hebben!

Vrolijke groetjes,

Sandra

Op stap met 'n pannenlap

Ik schreef al eens dat ik van een mevrouw een heleboel garen had gekregen.

En onlangs stond er weer een doosje voor me klaar. Zo lief. Kan ik iets terug doen?

Ja, dat kon. Of ik pannenlappen kon haken? 

Natuurlijk kan ik dat! Ik heb het alleen nog nooit gedaan :-))

Afgelopen zaterdag waren ze klaar en ik besloot ze mee te nemen tijdens

mijn wandeling met Guinness.

Waar een wandeling met pannenlappen al niet toe kan leiden.

Ik kan het je aanraden. Ik zag de mooiste dingen!

Veel, heel veel prachtige herfstkleuren,

roze en paarse herfstasters in het park,

een bezig hommeltje dat me in zomerse sferen bracht,

twee vogelverschrikkers,

vuurpijlen tegen een kleurrijke achtergrond,

nog meer herfstpracht...

Wat deed ik hier ook al weer? Oh ja!

Pannenlappen op de foto zetten!

Hierboven het wafelpatroon van Karin aan de Haak.

Het Tyynne patroon van Tintti.

Een soort van in elkaar verweven granny's.

Alle pannenlappen zijn gehaakt met katoen op naald 3,5.

Het katoen is van Phildar en heel oud; 

in het tasje vond ik een bonnetje uit 1982 :-)

Jullie zagen Guinness hierboven al even op een foto voorbij komen.

Hij vond het prachtig; hij kon ongegeneerd snuffelen terwijl het

vrouwtje foto's aan het maken was.

Alleen die prikkastanjes...

Ik had het eerst niet in de gaten. Waarom blijft Guinness

tussen de eikenbladeren staan?

Uiteindelijk kwam hij naar me toe, maar toen ik hem zijn pootjes zo eigenaardig hoog op

zag trekken, viel het kwartje. Arm beest!

Van die prikkelige boom-egels had ik met mijn laarzen natuurlijk geen last...

Fijne dag allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra

Inspiratie snuiven

In 2013 en 2014 heb ik hier verslag gedaan van de Dutch Design Week (DDW) in Eindhoven. 

Deze week is het weer zover; drommen design-liefhebbers overspoelen de stad.

De afgelopen jaren 'trok' de DDW echt aan me.

Dit jaar heb ik dat minder. Sterker nog; eigenlijk helemaal niet.

Er was maar één ding dat me fascineerde. 

Het bleek een expositie te zijn die niet 'echt' bij de DDW 'hoort'.

Maar dat mag de pret niet drukken.

Hieronder de foto's van (een gedeelte van) de expositie van de glaskunst van Alexa Lixfeld.

Ik hoop dat jullie net zo kunnen genieten van de schoonheid als ik en er

misschien zelfs op de één of andere manier inspiratie 

door op kunnen doen!

Net kwikzilver. In een fantastisch contrast met de houten stoel.

En ik kon mezelf 2x 'vangen' op de foto hieronder :-))

Prachtige glazen bollen die in de ruimte leken te zweven.

 Goh... dat mens staat alweer op de foto :-))

Sorry... Ik kon niet meer stoppen met het fotograferen 

van deze 'bubbels'.

"Bubblelicious"!!!

Een heerlijke avond gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

Ratjetoe

Vandaag een 'ratjetoe-blogpost' :-)

Allereerst mijn Earth-Sea-Sky deken. Ken je dat? Iets heel lang laten liggen, er de schouders onder zetten en dan is het ineens supersnel af! Zo ook mijn Earth-Sea-Sky deken. Hij is een klein beetje langer geworden en daarna heb ik er een heel eenvoudig, smal randje omheen gehaakt. Meer had hij niet nodig. Inmiddels ligt hij fris gewassen op ons bed, heerlijk!

En dan een super makkelijk en (als je de suiker weg laat) gezond receptje 

dat ik heb uitgeprobeerd van 'Uit Pauline's Keuken';

Appel Pannenkoek Ringen.

Het recept vind je hier.

Mijn boekweitmeel was op, dus ik heb gewone tarwebloem gebruikt.

Aan het beslag heb ik wat kaneel toegevoegd (ik ben gek op kaneel).

Tot slot ook nog eens bestrooid met kaneelsuiker; jammie!

Gek genoeg vond ik ze koud het allerlekkerst.

Ze deden me denken aan de appelbeignets die mama vroeger met oud- en nieuw bakte.

Mijn zus en ik stonden op nieuwjaarsochtend héél vroeg op om ons ziek te eten aan 

de koude appelbeignets. Elke keer eentje pakken, de overige beignets zó schikken dat je niet zag

dat er eentje weg was. Even later nóg eentje pakken, weer schikken enz. enz.

Lieve mam heeft er nooit iets van gezegd, maar dit moet ze toch écht wel in de gaten hebben gehad! :-)))

En als we dan toch bezig zijn over feestdagen...

Kijk eens wat ik gekocht heb?

Is dit geen allerschattigst kerststalletje?

'In een notendop' krijgt opeens een hele andere dimensie :-))

Ik moet bekennen dat ik het stalletje eigenlijk gekocht had als 

verjaardagscadeau voor ons petekind. 

Maar... ik denk niet dat ik erafstand van kan doen... 

Het kind in mij ligt er dwars voor! :-)))

Gezellige avond allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra

Earth-Sea-Sky

Dit was eigenlijk helemaal niet de blogpost die ik in gedachten had om te gaan schrijven.

Ik had jullie de foto's willen laten zien van de avonturen die Finnegan en MacFlannegan in de Harz hebben beleefd.

Maar de waarheid is... ik ben moe.

Op het werk is het ontzettend druk en ik lijk een virusje onder de leden te hebben.

Niets ernstigs, maar het is meer zo'n dreigend gevoel van;

 'als jij nu over je grenzen gaat, bijt ik je in de billen'.

Dus... de vakantiefoto's heb ik nog niet uitgezocht, gesorteerd, gecropt enz.

Poetsen doe ik op zijn 'Tralala's' (niet googelen, zojuist bedacht, klinkt wel leuk).

En ondertussen probeer ik me niet te irriteren, maar me er even bij neer te leggen dat het nu even niet het moment is om te gassen.

En ineens kwam deze op mijn pad.

Mijn Earth-Sea-Sky deken. Ik heb hem ooit zo genoemd vanwege de kleuren.
Jullie hebben hem hier nog nooit voorbij zien komen.

Hij is ook helemaal niet af.

Het is een UFO (UnFinished Object). Uit 2010 of 2011 (!)

Alhoewel hij al groot is (ca. 150 x 200 cm.)

Heb ik nog wol voor een stukkie erbij (zeker 30 cm + een rand).

Sommige draadjes die ik heb weggestopt, piepen weer uit het werk.

En er zijn nog draadjes die ik helemaal niet heb afgehecht.

Deze deken vloog van mijn haaknaald af, totdat...

hij zo groot werd dat hij over me heen viel.

Elke keer als ik eraan verder wilde werken viel ik in slaap.

 Echt waar!

Gedurende de jaren werd ik steeds minder blij met de kleuren.

Een beetje saai?

Maar ondanks de UFO-status, werd hij de afgelopen jaren ook regelmatig gebruikt.

Hij ligt netjes op een bankje in de slaapkamer.

En als Manlief of ik het onverwacht koud krijgen of iets onder de leden 

hebben en behoefte hebben aan een beetje warme, zware troost;

dan ligt Earth-Sea-Sky klaar!

En waarom hij juist nu op komt zetten?

Gisterenavond kwam ik laat thuis van een vriendinnen avondje.

Manlief lag al te slapen.

En... Had Earth-Sea-Sky over ons bed heen gelegd...

Kennen jullie dat gevoel dat je krijgt als iemand die je lief hebt dankbaar gebruik maakt

van een creatie die je hebt gemaakt?

Ik smolt...

En besloot dat Earth-Sea-Sky de UFO-status niet verdient.

Vanaf vandaag wordt het werk hieraan weer opgenomen.

En val ik in slaap?

Dan mag het zo zijn.

Dat schijnt het ultieme doel te zijn van Earth-Sea-Sky.

Troosten, warm houden en rust brengen.

Just what the doctor ordered!

Lieve groetjes,

Sandra

P.S.; Susan heeft een leuke giveaway op haar
Tante Betsy blog; klik!
Je kunt meedoen t/m woensdagmiddag 21-10-2015

Herfstvestje - tadaaa!

Zoals Nelleke zei tegen mij; 'het venijn zit vaak in de staart'.

Zó waar!

In deze post was ik behoorlijk positief over de vorderingen.

De draadjes van de blokken waren ook best snel afgehecht.

Maar... ik kon de blokken niet aan elkaar haken. Ze moesten aan elkaar genaaid worden.

Het was goed opletten met het schikken en vastnaaien.

Als je moe bent, moet je stoppen. Anders draai je per ongeluk een blok en kun je heel de dekselse boel weer los halen (je raadt het al...)

Eenmaal alles aan elkaar... Heb je weer tig draadjes om af te hechten *#@!

En toen... bleken de mouwen niet lang genoeg naar mijn zin. En ik vond dat er teveel spanning op de hoeken van de blokken kwam te staan in de hals, dus heb rond het hele vestje een rand vasten en vervolgens een paar randen halve stokjes gehaakt.

Maar het vestje is nu klaar!!

Eigenlijk had ik het nog vochtig willen maken en willen blokken.

Dan valt het vast nóg mooier. Hieronder zie je goed dat het een beetje 'bobbelt'.

Het is dan ook heel vaak door mijn handen gegaan...

Maar het weer is zo mooi vandaag; er moesten foto's gemaakt worden!

Manlief, ga je mee??

Proud as a peacock! :-)))

Sorry Susan, ik heb geen Tante Betsy jurkje aan.

Het blauwe jurkje dat ik in gedachten had, combineerde niet zo mooi als ik hoopte met het vestje.

En dan nu, voor de liefhebbers, de informatie over patroon en garen.

Het patroon komt uit dit boekje van Schoppel:

Hieronder de foto's van het échte model :-)) Hier ontbreekt dus de extra rand 

die ik er omheen heb gehaakt en er zijn andere kleuren gebruikt (ook mooi overigens!).

Ik gebruikte 4 bollen Schoppel Crazy Zauberball (100 gram/420 m. looplengte per bol).

Kleur 'Papagei'.

Ik haakte met naald 4,5.

De blokken worden niet vanuit het midden in de rondte gehaakt, 

maar van links onder naar rechts boven. 

Nadeel is dat je niet van die mooie 'v-tjes' hebt om uit te werken. 

Aan de ene kant zit er dus ook meer 'rek' op dan de andere kant.

Dat maakt het aan elkaar zetten lastiger.

Kijk bij het aan elkaar zetten niet alleen naar de diagonaal, 

maar tevens naar het beginpunt van elk blok. Ik zorgde ervoor

dat de beginpunten ook uitgelijnd waren.

Er blijft van bol nummer 4 best veel garen over. 

Dus mocht je hem ook met rand willen haken; niets extra's kopen!

Ik twijfel nog of ik nog een laatste randje in kreeftsteek toe zal voegen 

(er is nog steeds garen over :-))

Dat maakt het altijd zo mooi 'af', maar misschien is het juist net te veel. 

Ik weet het nog  niet.

Jullie mening hierover is welkom!

Lieve groetjes,

Sandra

Allemaal draadjes...

De blokken voor mijn herfstvestje zijn klaar!

Dat wil zeggen; ze zijn gehaakt.

Jullie weten allemaal wat daarna komt...

Juist. Een heleboel draadjes.

Ik moet zeggen; het eindresultaat lonkt zo, dat het best opschiet!

Heeft er ook alles mee te maken dat we deze week nog vakantie hebben en ik lekker de

ruimte heb voor dit soort werkjes :-))

En ruimte voor shoppen... (oeps!)

Gisteren mocht ik me te buiten gaan aan het kopen van nieuwe kleren,

vandaag was Manlief aan de beurt. 

Grappig hoe Manlief en ik verschillen in dit opzicht.

Ik MAG kleren kopen (jippie!)

Manlief MOET kleren kopen (zucht...)

Bij het shoppen heb ik het herfstvestje in mijn achterhoofd gehouden;

ik kocht een effen blauw jurkje waarvan ik hoop dat het super bij dit vestje past.

Op de foto hierboven lijken de onafgewerkte blokken het gestructureerde

stapeltje afgewerkte blokken aan te vallen, maar dat valt mee hoor,

ik houd ze in toom! :-))

Maar goed, genoeg gedraald; afhechten die boel en in elkaar zetten.

Des te eerder kan ik jullie laten zien hoe het eruit ziet mét het nieuwe jurkje!

Lieve groetjes,

Sandra