Loslaten

It hurts to let go,

but sometimes 

it hurts more

to hold on.

                                  ~ Unknown

Dag lieve paps, je bent voor altijd in mijn hart.

Liefs,

Sandra

Vastklampen

Afgelopen weekend genoten we met volle teugen in de Vulkaaneifel.

Lekker bijtanken met groene energie.

Helaas was er bij thuiskomst minder goed nieuws.

Paps' gezondheid is (weer) een stapje achteruit gegaan.

Een aantal jaren geleden is bij hem leverkanker geconstateerd.

De diagnose was niet positief, maar tegen alle verwachting in

is hij nog steeds bij ons.

Niet dat het in die jaren van een leien dakje ging, integendeel;

elke keer werd er weer wat ingeleverd.

En paps? Paps blijft dankbaar, onverstoorbaar en is gelukkig met de

dingen die hij nog wél kan. Samen met zorgzame mams.

Maar sinds afgelopen maandag kan hij niet meer zonder morfine.

En er is een longontsteking bij gekomen.

Zijn lichtje flakkert. Soms iets meer, soms iets minder.

De manier waarop paps zich aan het leven vastklampt, 

doet me denken aan het vlindertje dat ik in de Vulkaaneifel fotografeerde

afgelopen zaterdag:

De korenbloem waarop het vlindertje zat, zwiepte als een dolle

in de wind. Toch bleef het vlindertje zitten.

Vleugels gesloten.

Pootjes in de korenbloem begraven.

(Ogenschijnlijk?) onverstoorbaar.

Er komt een tijd van loslaten.

Maar wanneer?

Lieve groetjes,

Sandra

Sparkle

I can't

Bring back the victims

Chase the hatred out of this world

Turn back the time

Undo what has been done.

I can

Worry

Live in fear

Watch the news over and over again

Allow the hatred to enter my heart.

But I choose

To live, love and care

To learn, create and share

To see beauty in little things

To be a beacon of light

To chase the shadows away

To sparkle

I am a sparkle of love

I can ignite a fire

                                                                                ~Sandra Veneman, 14-11-2015

~~~

                                                        

~~~

Ik kan de slachtoffers niet terugbrengen,

de haat niet uit deze wereld jagen,

de klok niet terugdraaien,

niet ongedaan maken wat er is gebeurd.

Ik kan me zorgen maken,

in angst leven,

keer op keer het nieuws bekijken 

en de haat mijn hart binnen laten sijpelen.

Maar ik kies voor de liefde

Ik leer, creëer en deel

Zie schoonheid in kleine dingen

Ik kies ervoor een baken van licht te zijn

en de schaduwen weg te jagen

Ik sprankel

Ik ben een vonkje van liefde

Ik kan een vuur laten ontstaan

                                                            ~Sandra Veneman, 14-11-2015

~~~

Lieve groetjes,

Sandra

Even stil...

De ramp van vlucht MH017 van 17 juli 2014 heeft voor mij een gezicht gekregen.
Een collega van mij bevond zich met haar gezin aan boord.

Zo onwerkelijk. Zo oneerlijk.

Maar ik ben dankbaar dat ik zo'n mooi mens heb mogen kennen.

Heel veel sterkte voor alle nabestaanden van de passagiers die aan boord waren van deze  noodlottige vlucht.

Lieve groetjes,

Sandra