zaterdag 29 juni 2019

Foto's met een praatje

Niet dat ik de ambitie heb een fotoblog te beginnen,
maar ik dacht dat het misschien wel leuk zou 
zijn als ik de verhalen en ideeën vertel die ik in mijn hoofd 
heb/krijg bij het maken van een foto. 

No worries, ik ga jullie niet vermoeien met 
technische fototermen, maar wie weet 
kan ik jullie inspireren?

Op de foto hieronder wilde ik het contrast
tussen de bloem en het donkere blad van de
rode beuk (bonsai) vastleggen.


Bij het snijden van de foto heb ik bewust
het knal oranjerode van de bloem uiterst
rechts in de foto geplaatst en zoveel mogelijk
van het donkere blad in de foto gehouden.
Gelukkig speelde de zon met de donkere
bladeren, dus je ziet genoeg structuur.

Maar... ik vond de hoek van waaruit ik de 
foto genomen had een beetje saai.

Daarom ben ik bij de volgende foto op
mijn hurken gaan zitten en heb ik me 
geconcentreerd op de onderkant van de
bloem en de manier waarom het licht
de nerven in de bloembladeren laat zien.


Ook de foto hieronder is vanuit deze positie 'geschoten'.


Bij het overeind komen, viel mijn oog op de 'echo'.
Zien jullie hem hieronder?


Met 'echo'  bedoel ik de eenzame bloem op de achtergrond,
als een vage herhaling van de bloemen op de voorgrond.

Als je wilt, kun je hier nog veel meer mee spelen.
Door bijvoorbeeld iets naar rechts te gaan en 
de 'echo' op te zoeken, zal de eenzame bloem op
de achtergrond in de linker bovenhoek vastgelegd
worden en dat kan qua lijnenspel ook leuke plaatjes
opleveren. Ik heb dat deze keer niet gedaan.

Op de foto hieronder, heb ik expres wat takjes/bladeren
voor mijn lens laten zitten in plaats van ze weg te duwen.
Door scherp te blijven stellen op de bloemen,
worden deze takjes en blaadjes een beetje vaag en
dat levert een beetje een dromerig effect op.


Tot slot het varenhoekje bij ons in de tuin.
Eerder deze week was mij de klaver al 
opgevallen op de stam van de boomvaren.

Omdat de bladeren van de boomvaren het licht 
filteren, dansen er vlekjes over de klaver heen.
Een foto van alleen de klaver en de stam van de 
boomvaren zou erg saai geworden zijn. 
Ik had het geluk dat er verderop in de tuin
nog meer varens staan, dus die heb ik bewust
aan de linkerkant van de foto meegenomen.


Bij het snijden van de foto heb ik de tak
van de varen helemaal links tot aan het puntje
intact gehouden. 

Extra leuk zijn de paarsblauwe
vlekjes linksboven. Zie je ze? 
Dat zijn vergeet-mij-nietjes die tussen 
de varens uit piepen.

Bij hele groene foto's is het altijd een goed idee
om kleur mee te pikken als die toevallig
in de buurt is.

Als je trouwens 'spelend licht' vast wil 
leggen, is het verstandig meerdere
foto's te maken en later de foto te kiezen
waarin de lichtende vlekjes het beste
uitkomen.

Het is niet zo dat ik altijd met een 
plan in mijn hoofd foto's ga maken.
Te veel plannen zorgen ervoor dat je niet
in het 'nu' bent. Ik vind het veel leuker
om te zoeken naar schoonheid en gebruik te maken
van de unieke omstandigheden van elk moment.

'To be able to see beauty in small things makes it
possible to find beauty in everything'

Ik hoop dat jullie iets aan mijn fotopraatjes hebben!

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra






woensdag 26 juni 2019

Sometimes more is more | Sakura Pillow #2 | Tadaa!

Terwijl de mussen (niet te verwarren met kussen) bijna
gebakken van de dakrand vallen, leg ik de laatste hand
aan mijn tweede 'Sakura Cabled Mandala' kussen
(patroon van Lilla Björn).

Weer een fijn project tot een goed einde gebracht.

En dan... zet (leg) ik 'm letterlijk en figuurlijk in het zonnetje!


Maar om een zonneSTEEK te voorkomen...


ook maar wat foto's in de schaduw, samen met 
😊


Een #3 zal er waarschijnlijk niet komen,
alhoewel een rode wel goed bij dit duo zou passen...


Op mijn Ravelry projectpagina vind je 
de details over het gebruikte garen, naald enz.


Lieve groetjes,

Sandra





maandag 24 juni 2019

Zomersnack

Niets is zo verfrissend op een snikhete zomerdag als watermeloen!

Niet alleen voor mensen, maar ook voor beestjes.
 Guinness is in ieder geval fan!


Hee Guinness, is je neus aan het veranderen in een watermeloen?


Geen zorgen, ik heb Guinness niet lang geplaagd hoor
😉


Maar hij kreeg niet zoveel meloen als
dat hij zou willen, want het risico dat een hondenbuikje
op z'n kop gaat staan na teveel koude lekkernijen
op een snikhete dag, wil ik ook niet nemen.

En dan.... kllllikkk! Een foto van Guinness
precies zoals hij nu is; lief, zacht, attent en steeds grijzer.
💖


Na de smikkelpartij in de tuin (met veel kwijl) 
zijn we snel naar binnen gegaan.

Ik ben benieuwd of eigenwijze Guinness de 
speciale koelmat nog gaat gebruiken die ik vanochtend
voor hem gekocht heb. Vooralsnog keurt hij hem geen
blik waardig....
🙈

Lieve groetjes en pas goed op jezelf 
en de mensen en beestjes om je heen met dit warme weer.
Een  glaasje water is snel uitgedeeld en kan nét het verschil maken.
💙

Sandra




zaterdag 22 juni 2019

Close Encounters of the Feathered Kind

Eind mei zijn we een weekje naar het Pfälzerwald geweest.
Het was een heerlijke, ontspannen vakantie.

Tijdens onze vele, mooie wandelingen zijn we
regelmatig dieren tegen gekomen. Alle ontmoetingen
waren bijzonder, maar één stak er met kop en
schouders bovenuit.

Het leuke is, dat ik jullie een beetje mee kan
laten genieten van deze ontmoeting, want ik had 
toevallig mijn camera om mijn nek hangen
😉

We liepen langs deze prachtige, anderhalve kilometer
lange rotsformatie. Het zonlicht speelde met het bladerdek
en toverde prachtige kleurnuances op de oranjerode rotsen.


Manlief had hem het eerst in de gaten
en maakte mij, zonder geluid te maken,
attent op deze kleine, gevederde rotsbewoner;


Na een uitwisseling van blikken die voor mij
(en waarschijnlijk ook voor het vogeltje) een 
eeuwigheid leek te duren, maakte ik de foto hierboven.

Ik besloot iets opzij te stappen om nog een foto te maken;


Maar daarmee maakte ik ook de weg vrij voor dit
kleine vriendje. In mijn herinnering hoor ik nog steeds 
het zachte 'prrrrt' van zijn vleugeltjes toen hij 
de bossen in vloog.
💗

En Guinness?
Die lag lekker te maffen in zijn koets:


😁

Lieve groetjes,

Sandra






zondag 16 juni 2019

Gezonde én lekkere koek, het bestaat!

Hoe beter ik in mijn vel zit, des te gezonder eet ik.

Absurd eigenlijk, want op de dagen dat ik niet goed in 
mijn vel zit en dus juist gezond eten nodig heb,
ontbreekt me de puf... Herkenbaar?

Daarom ben ik gek op gezonde én makkelijke recepten.
Ik probeer ze graag uit, verzamel ze en doe mijn best
om tijdens die 'slechte' dagen niet te grijpen naar
junkfood, maar bijvoorbeeld deze gezonde koek!


Ik ontdekte dit recept op het blog van Jacoline.
Helaas blogt Jacoline de laatste tijd niet meer,
maar ik (en velen met mij) ben haar ontzettend dankbaar
dat ze haar blog met mooie recepten in de lucht heeft gehouden!

In deze gezonde koek zit géén suiker, wel een eetlepel honing,
appelstroop en rozijnen (in mijn geval cranberry's).
Ook zit er wortel in. Deze ingrediënten zorgen ervoor
dat de koek toch licht zoet is.
🐰

Wat ik ook fijn vind; deze koek is gluten- en zuivelvrij!

Mocht ik je nog niet overtuigd hebben, dan doet
Guinness het vast op deze foto;


Lekkerrrrr!!!

Gewoon een keertje uitproberen dus, zou ik zeggen.
Het recept vind je hier. Succes!

Lieve groetjes,

Sandra



PS; bij mij had de koek 35 minuten oventijd nodig (op 175 graden).


vrijdag 14 juni 2019

'Wat doe je?'

Manlief kijkt graag Phineas & Ferb (Amerikaanse animatieserie).
Niet dat hij er voor thuis blijft hoor, maar
er komt regelmatig een aflevering voorbij.

En dan krijg ik natuurlijk ook het één en ander mee.
Mijn favoriete karakters zijn Perry het Vogelbekdier en
Prof. Dr. Doofenshmirtz, de waanzinnige, geniale en 
tegelijkertijd onbeholpen slechterik die in het 
Nederlands een heerlijk Duits accent heeft gekregen.

In de serie speelt ook Isabella, het meisje dat steevast
in elke aflevering aan Phineas vraagt 'Wat doeee je?'

Sinds Phineas & Ferb kunnen Manlief en ik het zinnetje
'Wat doe je?' alleen nog maar met de intonatie van Isabella uitspreken 
(klik voor de aardigheid maar eens op deze link)

Gossie.... En dat allemaal naar aanleiding van een blogtitel!
😁

Maar wat doe ik nu?
Op het moment ben ik wéér aan het testhaken.
Weer een geheim project. Super leuk, maar ook super saai,
want ik kan het hier niet laten zien nu...

Wat ik wel kan laten zien is de start die ik in onze
vakantie maakte met mijn tweede Sakura kussen:


De middelste cirkel haak ik van dezelfde kleur grijs
als mijn eerste Sakura kussen.
Voor het buitenste gedeelte gebruikte ik de fantastische
kleur groen van Scheepjes Softfun (kleurnummer 2535).

Ik kan niet wachten totdat ik er weer verder aan kan haken!

Fijn weekend allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra