donderdag 30 juni 2022

Vrolijke paardjes en eenhoorns

 Vroeger... tekende ik overal paarden(hoofden).
In mijn schoolagenda, met krijt op de muur,
op kladblaadjes...

Het grappige is, dat ik deze handigheid nooit
meer 'kwijt' ben geraakt. Ook na vele jaren rollen
de paardenhoofdjes nog steeds zó uit 
mijn potlood/pen/stift.

Dus waarom niet eens proberen op een steentje?
En er dan misschien ook een eenhoorn van maken?

En zo ontstonden de paardjes en eenhoorns hieronder.


Inmiddels zijn ze allemaal gaan zwerven.
Sommige zijn op heel bijzondere plekken beland!

Wie weet kom je er nog ooit eentje tegen?
En reken maar dat ik er nog een paar(d) bij
ga maken, want ze zijn best populair, merk ik.
Echte happy stones dus!
😄

Lieve groetjes,

Sandra





dinsdag 28 juni 2022

Wolk in zwart-wit | Tadaa!

 Eindelijk weer eens een sjaal gehaakt:
de sjaal 'Wolk' van ontwerpster Bernadette Ambergen,
misschien beter bekend onder de naam 'Berniolie'.

Het ontwerp is al wat ouder, maar toen ik
hem laatst in zwart-wit voorbij zag komen,
was ik op slag verliefd!

Alleen... na deze ene foto moest ik
er al afscheid van nemen, want het is
een cadeautje.
🙈😊


Verdorie... ik vind hem écht leuk...
Misschien nog een keer maken?
Voorlopig even niet; genoeg andere plannen
en eeuwige W.I.P.'s, maar wie weet!

Voor meer informatie over gebruikt garen,
haaknaald enzovoorts, zie mijn Ravelry projectpagina.

Als je alle Berniolie ontwerpen wil bekijken,
klik dan hier. Wat mij betreft is Bernadette toch wel 
dé sjaalontwerpster van Nederland!

Lieve groetjes,

Sandra






woensdag 22 juni 2022

Wandelroute Cultuurhistorisch Banisveld | Natuurgebied de Kampina

 Begin juni wandelden we in de Kampina;
een natuurgebied in de buurt van Boxtel.

We wandelden al eerder door dit mooie gebied,
maar de wandelroute 'Cultuurhistorisch Banisveld'
was nieuw voor ons.

De route laat je in iets meer dan 8 kilometer het
gevarieerde landschap van een rustiger gedeelte 
van de Kampina ontdekken.

Hieronder wat foto's die we onderweg maakten.




Het is helaas niet gelukt om één van de vele reeën
die we onderweg zagen op de foto vast te leggen.



De route wordt goed aangegeven met rode pijlen.


Natuurlijk was Toryn ook van de partij!



Toen we terug waren op de parkeerplek,
heb ik nog een zwerfsteentje achtergelaten; 
een elfendeurtje:


Meer informatie over deze mooie wandelroute 
vind je hier.


Tot een volgende wandeling!

Lieve groetjes,

Sandra








zaterdag 18 juni 2022

Vrolijke elfjes

 Ik schreef in mijn vorige post dat er 
santorini steentjes onderweg waren.

Inmiddels zijn ze binnen én heb ik er al 
een aantal beschilderd.

Dát werkt fijn!
Deze steentjes (het is een soort marmer)
zijn glad, plat en wit. Ik hoef ze alleen maar
schoon te maken en niet met gesso
voor te behandelen.

Ik show jullie mijn kleine collectie elfjes:



Het bovenste elfje is een cadeautje, de 
onderste twee gaan zwerven.

Ik heb de elfjes helaas niet zelf ontworpen,
maar nagetekend (met een eigen sausje eroverheen).
Als je goed kijkt, merk je dat dit een goede manier
is om een vaste(re) hand te ontwikkelen.
Het bovenste elfje is namelijk het laatste gemaakt
en al een stuk beter dan de onderste.

Oefening baart kunst!

Hier in huis leeft ook nog een harig elfje.
Eentje die mijn gewassen stenen erg interessant vindt,
altijd vrolijk is en nog steeds op tafel springt...


Hij steelt ze ook. Da's dan weer minder.
😁

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra







zaterdag 11 juni 2022

Not so happy stones

 Soms zit het mee, soms zit het tegen.

Met veel plezier heb ik deze happy stones/zwerfsteentjes
beschilderd. Na het vernissen zagen ze er prachtig uit.


Alleen... 
Alle laagjes kon ik er zó weer af krabben...


Daar werd ik niet vrolijk van...
😥

Wat zou de oorzaak zijn?
Ik had de steentjes gewassen/geborsteld met St.Marc, 
dus goed ontvet. Ja, ik had nóg langer kunnen wachten,
maar elk laagje was goed droog voordat ik het volgende
aan heb gebracht.

Ik heb het op Facebook in de Kei Tof Makers-groep gegooid.

Ik/wij denken dat deze steentjes niet geschikt zijn.
Het zijn decoratie-/aquarium stenen die ik bij
de bouwmarkt gekocht heb. Heel glad. Ondanks
de St. Marc bleef er een soort residu op zitten.
Waarschijnlijk hecht daarom de verf/gesso/vernis niet goed.

Manlief kwam met een logische verklaring: 'Je wil geen algen
op de stenen in je aquarium, dus misschien zijn ze speciaal
behandeld?'

Wat het ook was; het zijn 'not so happy stones'  in plaats
van 'happy stones' en ze zullen dus ook niet gaan zwerven.

Twee steentjes heb ik gehouden; de rest heb ik weer schoon
gemaakt en hun originele functie gegeven; decoratiesteen!

Balen, maar een les geleerd.
Inmiddels heb ik bij de geweldige internetwinkel
'Schatmakertjes' mooie santorini steentjes besteld én
ik heb tijdens het wandelen wat geschikte steentjes die op het
pad lagen meegenomen, dus ik kan weer (vrolijk) verder.
😄

Lieve groetjes,

Sandra 






donderdag 9 juni 2022

Montana deken klaar voor de rand

 Eindelijk heb ik de laatste toeren af kunnen 
maken en is de Montana deken klaar voor haar 
bijzondere rand!


Dit gaat mijn eerste dubbele rand worden;
je haakt een soort 'hoes' of 'envelop' om de
hele deken heen waar alle afhechtdraadjes
in gaan vallen.

Klinkt als een boel werk...
😰
Maar (als het goed lukt) wél heel mooi!

Op dit moment heb ik de deken even aan de
kant gegooid omdat ik een verjaardagscadeau
af moet h/maken.

Als het niet té warm is, pak ik daarna deze deken
weer op. Ik beloof veel foto's van het proces te maken!

Lieve groetjes,

Sandra





zaterdag 4 juni 2022

Wandelen in Someren; de Keelvenroute

 Het regent wandel blogposts hier op Beautiful Boardwalk!
Vandaag een verslag van de Keelvenroute.

Deze wandeling van 7 kilometer start vanaf
de parkeerplaats van Natuurpoort Vennenhorst,
Provincialeweg, Someren-Heeze
(volg de bordjes met 'Keelven')

Het is altijd leuk (vind ik) als je na een ochtend
wandelen terug kunt komen op een plek waar je
kunt lunchen en... dat kan hier bij 

Op dit moment (juni 2022) geven ze aan 
dagelijks open te zijn vanaf 10 uur
(keuken open van 12 tot 19 uur).

Amper gestart met wandelen of we worden
al getrakteerd op een uitzicht op dit prachtige ven:


Dit is niet het Keelven zelf; er liggen heel
veel vennen en vennetjes in dit gebied, waarvan
het Keelven wel het grootste is.


De route is prima aangegeven.
Wel grappig; de ANWB doet dat weer net
anders dan bijvoorbeeld Staatsbosbeheer.
De ANWB geeft soms op het ene paaltje al
aan wat je bij het volgende paaltje kunt verwachten.
😄


Toryn vindt het (natuurlijk) weer helemaal geweldig!


Na een aantal kleinere vennen krijgen we eindelijk
zicht op het grote Keelven.


Rondom het Keelven doet het een beetje
'parkachtig' aan.


Er ligt bijvoorbeeld een breed, goed begaanbaar
gravelpad om het ven heen.
Op de volgende foto zie je dat nog beter.


Als je minder vast ter been bent of in een rolstoel
zit en tóch nog wat (kilo)meters wilt/kunt maken,
is dit een prima locatie. 
Op de parkeerplaats staan volgens mij 3 routes
aangegeven die rolstoel toegankelijk zijn. 


Misschien zie je het al aan de lucht; er 
is iets gaande, dus we zijn (weer) wat steviger
door gaan stappen.


Volgens Buienradar hebben we nog ongeveer een 
uurtje voordat de regen losbarst.
Net genoeg tijd voor een snelle en lekkere lunch op 
het terras van Boscafé De Soete Inval!

De foto hieronder maakte ik vóór de start van onze
wandeling, daarom lijkt er hier nog geen
vuiltje aan de lucht te zijn.


Weer een geslaagde wandeling waarbij we ook wat dieren gespot
hebben; een blauwe reiger, een pad, eekhoorn, een ooievaar en een ree!

Pluspunten:
- Goed aangegeven 
- Bankjes in het bos mét prullenbak
- Veel mogelijkheden voor mensen in een rolstoel of als je minder vast ter been bent
- Het Boscafé met avontuurlijke midgetgolfbaan

(Mogelijk) minpunt:
- Wij waren er op een doordeweekse dag buiten de vakantieperiode,
maar ik heb het idee dat het hier in de weekenden/schoolvakanties 
aardig druk kan zijn. Niet erg, maar goed om te weten.

Lieve groetjes,

Sandra







vrijdag 3 juni 2022

Boswachterspad Klooster- en heidewandeling

 De boswachterspaden van Staatsbosbeheer
zijn een aanrader als je kennis wilt maken
met een natuurgebied; boswachters weten immers het 
beste waar de mooie plekjes te vinden zijn!

Hier vind je de link naar alle boswachterspaden.
Afgelopen dinsdag kozen wij voor de 

Startpunt van deze route is de parkeerplaats bij 
Natuurpoort De Achelse Kluis
Abdijweg 50, 5556 VE Valkenswaard
(tegen de Belgische grens).


Fnny & Mac maakten van de mogelijkheid gebruik
om een zwerfsteentje te 'dumpen' waar zij de hele
tijd met argusogen naar hadden zitten kijken; de KAT!

Hopsakeeee! Over de grens ermee!


Hopelijk heeft deze 'happy stone' inmiddels een adresje
gevonden zonder haatdragende muisjes!


Het boswachterspad leidt ons door het heidegebied
van de 'Grote Heide'. In de verte hoorden we de kikkers 
in de vennen kwaken.


Een klein stukje van de route voert je
over een fietspad. Nu was het rustig, maar dit
is een héle populaire route. In de weekenden
en schoolvakanties moet je goed opletten
dat je niet van je sokken gereden wordt.
😉


Eenmaal van het fietspad af, kun je je oplettendheid
laten varen. Terwijl wij de snel veranderende lucht
bewonderen...


maakt Toryn van de gelegenheid gebruik om even 
uit te puffen!


We zijn inmiddels bij de rand van het Leenderbos 
aangekomen. Links nog een stukje afrastering
om de schaapjes op de heide te houden.
Ons blij ei gaat voorop:


Onze buikjes beginnen te knorren.


Inclusief die van Toryn!


Geen bankjes op dit gedeelte van de
wandeling; dan maar een boterham uit
het vuistje!

Het weer slaat om...


Het begint een beetje te miezeren.
We zitten (ongeveer) op drie kwart van de route
en zetten er flink de pas in.


Eenmaal aangekomen op de beukenlaan
die naar de parkeerplaats (én het klooster)
leidt is het weer droog, maar onderweg naar
huis doorkruisen we in de auto deze onweersbui
met hagel. Geluk gehad dus!


Dat was weer een fijne wandeling!

Lieve groetjes,

Sandra







donderdag 2 juni 2022

Boswachterspad Kanonsbergroute

 Wat doen Manlief, Toryn en ik het liefste als we 
samen vrij zijn? Wandelen!

Afgelopen maandag zijn we voor het eerst
in de Maashorst geweest; een natuurgebied in Noord Brabant
dat ook wel 'Oergebied' genoemd wordt.

We parkeerden onze auto op de wandelparkeerplaats
Schaijksedreef in Nistelrode, om daar te kunnen starten
met het boswachterspad 'Kanonsbergroute'.

Het is een mooie, gevarieerde route van 8 kilometer.
Een routekaartje vind je hier, maar hij is ook keurig 
bewegwijzerd.

Als je geluk hebt, sta je oog in oog met de 'grote
grazers' van dit gebied. En... wij hadden geluk! 

Hieronder een fotoimpressie.

Ik start meteen met één van de bijzondere
grote grazers van dit gebied; Exmoorpony's.
Twee pony's maakten dat ze weg kwamen toen 
ze ons zagen, maar eentje vond het gezellig
om een stukje met ons mee te lopen.


Zoals je ziet, was het een indrukwekkende
wolkendag, maar we hebben het droog gehouden!


Toryn vond het geweldig. 
Honden moeten hier (en eigenlijk in nagenoeg
alle natuurgebieden) aan de lijn blijven; logisch!


Af en toe staan er bankjes op de route.
Een moment om even het prachtige landschap en de
vele vogel- en insectengeluiden in je op te nemen.
En een lekkere koek te eten...
Toryn zorgt ervoor dat hij niet vergeten wordt!



Het graasgebied is omheind en de bordjes
maken duidelijk wat je wel en vooral niet moet doen.


De Taurossen hadden we nog niet ontmoet, maar
ineens hadden we het gevoel dat we bekeken werden.
De grote jongen op de foto hieronder zagen we het eerst.
Wat later zagen we de kalfjes liggen, een beetje
verstopt achter een omgevallen boom.


We hebben even getwijfeld wat we zouden doen.
Onstuimige en nieuwsgierige Toryn zou als
bedreiging gezien kunnen worden, zelfs aan de lijn en
we hadden geen zin om aan die imposante
'satéprikkertjes' geregen te worden!
😱

Uiteindelijk besloten we toch door te lopen.
Ik voorop, flink doorstappend en Manlief met Toryn
aan de korte lijn achter mij aan. De hoop was dat Toryn 
zo de focus wat meer op mij, dan op de Taurossen
zou houden. En dat lukte!
😅


Dit is toch wel de meest bijzondere picknicktafel
die we ooit gezien hebben!


Prachtige vlierbloesem onderweg,
ik houd van vlierbloesemsiroop; misschien
ooit eens zelf maken!
😃


Het vingerhoedskruid zorgt voor roze en witte
accentjes in het bos.

Al met al een prachtige wandeling en deze
route heeft ons op een geslaagde manier
kennis laten maken met een bijzonder gebied.

Lieve groetjes,

Sandra