Niet dat ik de ambitie heb een fotoblog te beginnen,
maar ik dacht dat het misschien wel leuk zou
zijn als ik de verhalen en ideeën vertel die ik in mijn hoofd
heb/krijg bij het maken van een foto.
No worries, ik ga jullie niet vermoeien met
technische fototermen, maar wie weet
kan ik jullie inspireren?
Op de foto hieronder wilde ik het contrast
tussen de bloem en het donkere blad van de
rode beuk (bonsai) vastleggen.
Bij het snijden van de foto heb ik bewust
het knal oranjerode van de bloem uiterst
rechts in de foto geplaatst en zoveel mogelijk
van het donkere blad in de foto gehouden.
Gelukkig speelde de zon met de donkere
bladeren, dus je ziet genoeg structuur.
Maar... ik vond de hoek van waaruit ik de
foto genomen had een beetje saai.
Daarom ben ik bij de volgende foto op
mijn hurken gaan zitten en heb ik me
geconcentreerd op de onderkant van de
bloem en de manier waarom het licht
de nerven in de bloembladeren laat zien.
Ook de foto hieronder is vanuit deze positie 'geschoten'.
Bij het overeind komen, viel mijn oog op de 'echo'.
Zien jullie hem hieronder?
Met 'echo' bedoel ik de eenzame bloem op de achtergrond,
als een vage herhaling van de bloemen op de voorgrond.
Als je wilt, kun je hier nog veel meer mee spelen.
Door bijvoorbeeld iets naar rechts te gaan en
de 'echo' op te zoeken, zal de eenzame bloem op
de achtergrond in de linker bovenhoek vastgelegd
worden en dat kan qua lijnenspel ook leuke plaatjes
opleveren. Ik heb dat deze keer niet gedaan.
Op de foto hieronder, heb ik expres wat takjes/bladeren
voor mijn lens laten zitten in plaats van ze weg te duwen.
Door scherp te blijven stellen op de bloemen,
worden deze takjes en blaadjes een beetje vaag en
dat levert een beetje een dromerig effect op.
Tot slot het varenhoekje bij ons in de tuin.
Eerder deze week was mij de klaver al
opgevallen op de stam van de boomvaren.
Omdat de bladeren van de boomvaren het licht
filteren, dansen er vlekjes over de klaver heen.
Een foto van alleen de klaver en de stam van de
boomvaren zou erg saai geworden zijn.
Ik had het geluk dat er verderop in de tuin
nog meer varens staan, dus die heb ik bewust
aan de linkerkant van de foto meegenomen.
Bij het snijden van de foto heb ik de tak
van de varen helemaal links tot aan het puntje
intact gehouden.
Extra leuk zijn de paarsblauwe
vlekjes linksboven. Zie je ze?
Dat zijn vergeet-mij-nietjes die tussen
de varens uit piepen.
Bij hele groene foto's is het altijd een goed idee
om kleur mee te pikken als die toevallig
in de buurt is.
Als je trouwens 'spelend licht' vast wil
leggen, is het verstandig meerdere
foto's te maken en later de foto te kiezen
waarin de lichtende vlekjes het beste
uitkomen.
Het is niet zo dat ik altijd met een
plan in mijn hoofd foto's ga maken.
Te veel plannen zorgen ervoor dat je niet
in het 'nu' bent. Ik vind het veel leuker
om te zoeken naar schoonheid en gebruik te maken
van de unieke omstandigheden van elk moment.
'To be able to see beauty in small things makes it
possible to find beauty in everything'
Ik hoop dat jullie iets aan mijn fotopraatjes hebben!
Fijn weekend!
Lieve groetjes,
Sandra
