22 Hartjes verder

Hier zijn ze dan! 22 Hartjes, 11 aan elke slinger.

De ene slinger mét en de andere zonder 'flosjes'.

Nog even getwijfeld of ik ze nog meer zou 'pimpen', maar ik laat het hierbij.
De kleuren spreken al genoeg :-)

Hebben jullie die fantastische giveaway van Margaret trouwens gezien? Wat een verwennerij!

Mmmm... verheugen jullie je ook al op het prachtige lente-weekend? Geniet ervan!


Groetjes,

Sandra

Stapeltjes geluk

Het voordeel van de haakcreaties waar ik nu mee bezig ben? Absoluut het maken van stapeltjes.

Stapeltjes geluk.

Vanochtend vroeg, in het bleke ochtendzonnetje, heb ik ze op de foto gezet.

Wat een kleuren!

Ik hoop dat jullie er ook een beetje blij van worden.

Stapeltje zus, stapeltje zo....

Met mijn vingers keer op keer 'bladerend' door de zachte lapjes en hartjes.

De kleurenvolgorde hierboven vind ik het leukste voor mijn hartjes. Het patroon is trouwens van Sandra van Cherry Heart. En ik vind ze nog steeds leuk om te maken, dus het wordt een lange slinger (of meer dan 1 slinger). En Finnegan?

Die lag als de prins op de erwt op de stapel granny's.

Of was zich aan het bemoeien met mijn hartjes-compositie. Zie je hoe hij hieronder aan het babbelen is, terwijl hij pontificaal op de hartjes ligt?

Ik wens jullie allemaal een kleurrijk weekend!

Groetjes,

Sandra

Lamzak? LamZac!

Wat een heerlijk weer vandaag! Wat een geluk dat de postbode gisteren mijn LamZac is komen brengen. Nee, geen lamzak, maar een LamZac! Alhoewel je je wel een beetje lamzakkerig gaat voelen als je zo heerlijk kunt zitten in het zonnetje.
Kijk mij nou...

Mam was zo lief een foto van mij te maken, maar hij was zo overbelicht door de felle zon dat ik er maar een zwartwit foto van heb gemaakt, hihihihi! Het gaat om het idee hè :-)

Met stoere fotomodellen in kunstlicht ziet het er zo uit:

Ik kan je vertellen dat, als je je ogen dicht doet, je je bijna op zee waant. Zachtjes deinend op de golfjes voor een tropische kust. Mmmm....

De LamZac is een zitzak die je kunt vullen met lucht, zonder hem op te blazen. Hoe dan? Nou zo:

Als je bij het zien van het plaatje denkt; 'zo simpel, dat kan niet', dan kan ik je bezweren; zo simpel, dat kan wél. Het is een uitvinding van Marijn Oomen. Hij is ermee in de finale gekomen van Het Beste Idee van Nederland. Meer informatie vind je hier. Nee, Marijn heeft me niet gevraagd reclame voor hem te maken. Ik ben gewoon erg enthousiast. En jaloers... Wat is er nou mooier om iets moois en praktisch uit te kunnen vinden? Op een dag schiet er een idee in je hoofd en 'poef', een tijdje later heb je je product in handen en het werkt... Wauw...

Nou ja, wie weet vind ik ook nog ooit iets uit. En tot die tijd haak ik gewoon nog wat hartjes.
Voor een verjaardagsslinger. De eerste 4 zijn geboren en ik ga door tot ik geen zin meer heb.

Ik ga nog wat straaltjes namiddagzon meepikken. Fijne avond allemaal!


Groetjes,

Sandra

Rondje hondje met fototoestel

Iets in industrieel erfgoed blijft mij aantrekken. En vandaag werd ik tijdens mijn rondje met Guinness naar de Philips energiecentrale getrokken, oftewel gebouw TR. De centrale is in de 50-er jaren gebouwd om aan de energiebehoefte van Philips te voldoen (voor het produceren van t.v.'s).

Ik had 'm al op de foto willen zetten toen ik mijn groothoeklens net binnen had gekregen; het is een echte eyecatcher als je door Eindhoven rijdt. Omdat ze lang bezig zijn geweest met de bestrating (je ziet het zand nog liggen op de parkeerplaats), kwam het er vandaag pas van. Helaas een beetje somber weer, maar van de andere kant is dat wel goed voor de sfeer op de foto.

En... snappen jullie mijn fascinatie? Hoeft niet hoor, maar kijk eens naar die bovengrondse leidingstraten, die 80 meter hoge schoorstenen en dan dat smalle gebouw ervoor... 

Dit vond ik erover op Eindhoven in Beeld:

Binnen kijken.
Wat bevindt er zich achter de gevels aan de Beukenlaan?
Achter een strook van kleine ramen aan de westzijde en aan de bovenzijde van het gebouw bevindt zich het verticale en horizontale kolentransport. Achter de hoge ramen zijn de bunkers en stortkokers gesitueerd, die de stookketels met kolen vullen. Achter dit gebouw staat het vijflaagse ketelhuis. Hier weer achter staan de twee schoorstenen waar de stoom kan ontsnappen. Vóór dit geheel staat een drielaagse turbinehal die ruim daglicht binnenlaat door de glazen zuidgevel.

In mijn gedachten zie ik de schoorstenen roken en rollen de kolen door het gebouw... 

Er loopt een procedure om de energiecentrale als gemeentelijk monument te bestempelen. Het pand krijgt ook een nieuwe bestemming (want er gebeurt al een tijdje niets meer mee). Ik ben benieuwd!

Terwijl ik foto's aan het maken was, was Guinness met de bouwvakkers aan het spelen die de hekken van de stratenmakers op aan het ruimen waren. Het was dolle pret en één van de heren had mij tuk toen hij vroeg 'Wilt u uw hond lang hebben?' Ik dacht 'Wat krijgen we nou? Wil hij Guinness meenemen ofzo?' En toen kwam het jolige antwoord; 'Dan moete er een stukske tussen zetten!' 

Whahaha!

Groetjes,

Sandra

Retro alert; de start van een log cabin blanket

Mijn belastingaangifte is gedaan, maar het zonnetje lonkte teveel om daarna nog boven de studieboeken te zitten. Foei Sandra! Maar ik maak het goed; na het schrijven van deze post ga ik braaf studeren, zodat ik vanmiddag zonder schuldgevoel van de zon kan genieten.

Ik houd me niet aan bepaalde kenmerkende kleuren, patronen of wat dan ook. Ik vind (bijna) alles leuk of zie de mogelijkheden om er een eigen draai aan te geven. Dat is leuk, maar ook wel eens lastig. Ik heb een kakofonie aan verschillende dekens gemaakt, die niet bepaald bij elkaar passen... 

Ik ben wel eens jaloers op degenen onder jullie die wél een bepaalde stijl hebben, bewust of onbewust. Niemand zal van mijn dekens zeggen; 'oh, da's echt een Sandra-deken'.

Maar ach, als ik maar genoeg verschillende maak, wordt mijn thema gewoon diversiteit! :-)

Zo ook het project waar ik nu mee bezig ben; een 'log cabin blanket' in retro-kleuren. Ik heb de kleuren heel doelbewust uitgezocht op internet, maar toen ik de doos open maakte, was het wel even slikken. En nu ik bezig ben, zie ik absoluut de mogelijkheden voor dezelfde blokken in heel andere kleuren. Bijvoorbeeld wit met zuurstok-kleuren (zal manlief leuk vinden :-))

Ik heb al eens eerder een soort log cabin blanket gemaakt (sorry voor de matige foto):

Maar de mogelijkheid om met licht en donker patronen te kunnen leggen, bleef me intrigeren en dat was uiteindelijk de reden waarom ik met mijn nieuwe project gestart ben. Tijdens mijn zoektocht op internet vond ik de gedachte achter log cabin dekens/blokken en hoe zo'n blok zou 'moeten'  zijn.

Het midden hoort geel, rood of oranje te zijn, want dat is het vuur in de haard van de blokhut. De ene kant van het blok heeft lichte strepen; dat is de zon die de ene kant van de blokhut verlicht. De andere kan is donker (je raadt het al), want daar schijnt de zon niet. Toen ik dit las, besloot ik dat ik (naast het oranje centrum) verder wilde met bruin (blokhut/bomen), groen (bomen/gras/mos), rood (bloemen) en blauw (de lucht). Ik heb nu 16 blokken af en kan nu dus ook al verschillende patronen leggen. Ik weet nog niet wat het uiteindelijk wordt. Hoe meer blokken, des te meer mogelijkheden, dus ik zet ze ook nog niet aan elkaar. Hieronder een impressie:

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden! 

Valt het bruin mee Brigitte? :-))))

Maar het is tijd om te stoppen met bloggen; ik ga aan de slag met mijn eindopdracht!

Als ik goed mijn best doe, heb ik over anderhalf uur een stukje frambozencake verdiend :-)

Het ideale recept heb ik nog niet gevonden, maar de structuur gaat erop vooruit.

Een hele fijne, zonnige zondag allemaal!

Groetjes,

Sandra

Vroeg op

Een vol to do-lijstje en stralend weer. Gezien de dingen op mijn to do-lijstje (belastingformulier, studie) botst dat een beetje. Maar gelukkig zijn we ochtenmensen, dus voor 9 uur vanochtend stonden we al op de hei, genietend van het bleke ochtendlicht dat langzaam aan kracht wint.

Het doet bijna herfstachtig aan, maar als je goed kijkt zie je de bomen al uitschieten en met je ogen dicht wordt het geluid van de vogels oorverdovend. Heerlijk.

Batterij opgeladen, wortelcake in de oven, keuken weer aan kant; niets staat meer in de weg van de blauwe envelop en studie... Ooooohhh.... had ik maar wat discipline op de hei gevonden...

Fijne dag allemaal!

Groetjes,

Sandra

Wie-wa-wokkels overal!

Pfff... ze zijn klaar; de curly sleutelhangers! Op zich reuze snel klaar, maar als je 75 van die wokkels moet maken, dan wordt het op een gegeven moment saaaaaiiii...

Maar ik ben er blij mee. En ik hoop dat de klasgenootjes van ons petekindje er volgende week ook blij mee zijn. Kijk ze eens pronken in het late middagzonnetje:

Als traktatie voor de verjaardag van de kleine meid zijn ze nog niet klaar.
Dit weekend komt er nog een kaartje aan en... (waarschijnlijk het belangrijkste in de ogen van een 5 jarige??) een zakje snoep.

Eerst wilde ik er een dropsleutel aan hangen, maar (noem me een pietlut) dat vond ik open en bloot niet zo hygiënisch... De dropsleutel komt er wel, maar dan in een zakje, samen met wat manna. Strikkie erom en klaar is Klara!
Manna? Yep! Oftewel 'plofrijst'; gepofte rijst met een krokant, gekleurd suikerlaagje.

Vroeger mochten mijn zusje en ik op de kermis altijd iets uitzoeken bij de snoepkraam. Vóórdat ik verliefd werd op de kaneelstok, zocht ik altijd iets met plofrijst uit. Ik wist niet eens dat ze het nog hadden, maar laatst vond ik het, gewoon in de supermarkt. Het bracht veel herinneringen terug...

Leuk! Guinness lust het ook (wat niet?). Bij het maken van deze foto werd ik bijna verrast:

Dat zwarte neusje kwam ineens wel érg snel dichterbij! Mijn reactiesnelheid wordt elke dag getest door die rooie boef!

Inmiddels ben ik al een eindje op weg met het haken van granny's voor mijn nieuwe deken. Om het effect te kunnen laten zien, moet ik er nog een paar haken, maar misschien lukt het me om dit weekend de eerste foto's te plaatsen.

Geniet van het fantastische weer de komende dagen! En als je net als ik moet werken; NIET naar buiten kijken :-)


Groetjes,

Sandra

Uitslag Giveaway!

Goedemorgen allemaal! Het is zover; de uitslag van de giveaway!

Even een beetje hulp vragen. Finnegan?

Finnegan?!?! Wat ben jij aan het doen?

Ooohh... Finnegan is aan het kijken of het goed gaat met de bonsai boompjes.

Hij komt zo, maar moet er eerst nog een paar water geven.

Dan maar geen briefjes trekken en op de digitale manier; de Random Number Generator!

Tromgeroffel...

Reactie nummer 6 heeft gewonnen en dat is.... Gonny! Beetje verwarrend, er zijn twee Gonny's, maar  het is Gonny van 'Gonny's Gefreubel'. Finnegan spitst zijn oortjes en... gaat een bloemetje plukken voor de winnares!

En vervolgens... springt hij in de grannyvelop! Wat is dit nou???

Wat blijkt? Finnegan heeft laatst een virtuele knuffel van Gonny gehad en nu wilde deze Don Juan wel even persoonlijk kennis maken!

Helaas Finny, die vlieger gaat niet op... Finnegan druipt zwaar verontwaardigd af, maar ik kan het goed maken door te beloven vandaag na het studeren wortelcake met hem te gaan bakken. Mwah, geen straf!

Fijne dag!

Lieve groetjes,

Sandra

P.S. Gonny, ik heb je mailadres via je blog, dus ik stuur je een mailtje voor je adresgegevens.

Mutsjes enzo

Oh, je had me moeten zien glimmen van de week toen ik jullie lieve reacties las op mijn giveaway-post! Dankjulliewel! Morgen is de verloting...

Ken je dat? Zo is het rustig en kun je aanbieden mensen te helpen of dingen voor ze te maken en dan ineens... komt alles tegelijk! Ik ben nog druk bezig met de curly-sleutelhangers (de teller staat op 18), maar die wokkels moest ik aan de kant schuiven voor een spoedje; het haken van mutsjes voor Britt.

Britt is het hartsvriendinnetje van de dochter van een collega van mij en ze heeft helaas een neuroblastoom. Misschien heb je Sophie voorbij zien komen op 'Mijn eigen plekkie'? Britt is een lotgenootje en ondergaat nu samen met Britt dezelfde therapie. Ze kan haar haren elk moment verliezen. Toen mijn collega vroeg of ik mutsjes wilde haken, was het antwoord niet moeilijk!
Gisteren heb ik deze drie mutsjes op de post kunnen doen;

Dit kaartje vond ik nog in mijn la, een toepasselijk, lief, gekke-mutsen-kaartje! Toeval bestaat niet!
Dus die zit bij het pakketje.

Van de hak op de tak; vanochtend Guinness zijn wormkuur gegeven. 'Smakelijke tablet', zeggen ze dan. Whahahaha, laat me niet lachen!
'Eet 'm zelf maar op!' was de onzichtbare tekstballon boven Guinness' ondeugende snoet.

Ik had mijn best gedaan en de tablet omwikkeld met vanalles wat ik maar kon vinden; restjes boekweitpannenkoek van gisteren, brood, noem maar op.
Alles werd enthousiast verorberd; 'meer, meer, meer!' Maar eh... de pil ging in het mondje en vervolgens weer 'ploep'  uit het mondje... En zo'n ding wordt natuurlijk steeds zachter en natter, jak!

Ik en de keukenvloer zijn inmiddels ook ontwormd. En Guinness? Die moest er uiteindelijk aan geloven; bekkie open gewrikt, kleffe pil achterin gestopt, bekkie dicht gehouden, met de andere hand iets lekkers voor  het neusje gehouden, slik, slik en klaar!!!

'Smakelijke tablet', pffffff.... Ammehoela!

Fijne zondag en tot morgen!

Groetjes,

Sandra