Voordat ik het vergeet; dank jullie wel voor de
lieve en gezellige reacties op mijn vorige blogposten!
😘
De laatste tijd noemden we Toryn 'Wookiee'.
Misschien was 'Alf' een nog betere naam.
Ken je die serie nog?
De reden? Zijn wenkbrauwen...
Ze waren zó lang, dat ze na een regenbui over
zijn ogen vielen. Ik borstelde ze elke keer
naar achteren, maar blijkbaar zijn zijn wenkbrauwen
nét zo eigenwijs als Toryn zelf.
Elke keer stonden ze na korte tijd weer
in een boogje naar voren.
Als een soort afdakje.
😝
Nu trim ik Toryn zelf, dus dit Wookiee 'probleem' zou
snel opgelost kunnen zijn, ware het niet dat meneertje
Koekepeertje de knippe-die-knip geluiden
van een schaar bij zijn ogen niet prettig vond.
Dat kan ik me best voorstellen.
En ik had er (te) lang mee gewacht, omdat hij
door die wenkbrauwen echt helemaal anders
was dan Guinness (vond ik). Een beetje sentiment dus...
Maar... volkomen onverwacht is het me tóch gelukt!
Kammen, kammen, kammen en.... KNIP!
Dat was één! Toryn en ik waren allebei verrast, hihihi!
Nummer twee kostte iets meer tijd, maar de klus is
geklaard. Géén Wookiee meer in huis!
Toryn kijkt weer met een open blik de wereld in!
Al noem ik hem toch nog Wookiee.
Want dat klinkt zo leuk, vind je ook niet?
😄
Vrolijke groetjes, ook van de Wookiee,
