In de vakantie proefde ik voor het eerst 'Quittengelee'.
Geen idee wat ik at, maar ik vond het erg lekker.
Even door de 'vertaler' gegooid en wat bleek; ik had kweeperenjam,
of beter gezegd ; kweeperengelei op.
En dat staat hier in Nederland niet standaard in de supermarkt...
Na wat onderzoek op het Wereld Wijde Web dacht ik
'dat kan ik zelf ook maken', maar waar koop je die kweeperen?
Achteraf niet moeilijk, maar je moeten het net weten;
de Turkse supermarkt of toko heeft ze vaak in het assortiment.
Op het internet zijn heel veel recepten te vinden. Uiteindelijk
nam ik
dit recept als basis, maar paste het iets aan.
Kweeperengelei maken is niet moeilijk, maar wel tijdrovend;
ik ben uren bezig geweest...
~~~
In een notendop:
Je hebt nodig;
- 2 kg. kweeperen
- 2 liter water
- 2 kaneelstokjes
- 1 zakje vanillesuiker
- 1 kilo suiker
Was de kweeperen voorzichtig.
Snijd ze (pas op je vingers, kweeperen zijn bikkelhard!) in stukken.
Verwijder alleen kroontjes, takjes en eventuele bladeren.
De rest mag meekoken. Dus ook de klokhuizen/pitjes en schil.
Breng de stukjes kweepeer aan de kook in 2 liter water plus twee
kaneelstokjes. Laat 1,5 uur zachtjes koken (met de deksel op de pan).
Na anderhalf uur zijn de kweeperen als het goed is iets rozig geworden.
Over rozig gesproken; ondertussen ruikt je huis naar bloemen en kaneel :-))
Tijd om de kweeperen uit het water te halen, want je gaat alleen
van het sap/water gelei maken.
Ik stortte het hele mengsel in een (grote) fijne zeef en ving het
sap op in een grote pan. Ik gebruikte geen kaasdoek of iets dergelijks.
Belangrijk; check in een maatbeker hoeveel sap je hebt.
Afhankelijk van de hoeveelheid sap voeg je nl. suiker toe.
Verhouding; 1 liter sap = 1 kilo suiker.
Voeg het sap van twee citroenen bij het mengsel en 1 zakje vanillesuiker.
Kook de siroop in tot gelei (op redelijk hoog vuur, blijf roeren).
Ga door totdat ca. 2/3 deel van de hoeveelheid over is.
En ja... dit kan lang duren... Denk in uren, niet in minuten.
Bij mijn gelei duurde het bijna 2 uur...
Hieronder zie je hoe de siroop langzaam mooi rood inkookt tot gelei;
Als de gelei klaar is, schep je hem zo snel mogelijk in
schone/gesteriliseerde potjes met schroefdeksel,
die je vervolgens op z'n kop laat afkoelen.
Ik gebruikte géén PecPlus.
Doe je dat wel, dan hoef je de gelei niet zo lang in te koken.
Maar... dan wordt hij ook niet zo mooi rood.
Voordeel van PecPlus is, dat je veel minder suiker kunt gebruiken.
Achteraf was dat misschien beter geweest, want mijn gelei is érg zoet.
Manlief eet hem graag op brood, maar ik roer hem liever
door de yoghurt :-))
~~~
Kweeperen zijn ontzettend gezond.
Dus als je in bent voor een experiment en de tijd hebt
(op een druilerige zondagmiddag?),
probeer deze heerlijke, bloemige gelei een keer te maken!
Bij Mme Zsazsa kun je nog wat meer
handige
informatie over jam/gelei vinden. Zij steriliseert
haar potjes ook op dezelfde manier als ik het doe; in de oven.
(de potjes moeten natuurlijk wel schoon de oven in hè :-)))
De dekseltjes houd ik trouwens buiten de oven;
die overgiet ik met kokend water.
Pfff... een hele lap tekst.
Dik kans dat ik een boel lezers ben kwijtgeraakt in mijn
geleipraatje...
Ik maak het goed met nog een paar fotootjes :-)))
De volgende keer minder tekst. Beloofd!
Lieve groetjes,
Sandra
