dinsdag 27 september 2016

Poppetje - update 1

Vandaag een update van mijn vorderingen met 'Poppetje'.

Natuurlijk zou ik véél verder kunnen zijn,
ware het niet dat ik afgeleid werd door een pompoen.
Of twee, drie, vier :-)))

Stoute Tante Sandra! Maak eens voort!


Ben ik de enige die smelt bij deze blik?
En valt jullie iets op?


Ze heeft oren en een neus gekregen!

Ineens schoot me te binnen wat mijn petekindje zei toen
ze de pop bekeek die ik voor haar jongere zusje maakte;
'Tante Sandra! Ze heeft geen MOND!' en ze keek me lichtelijk
verwijtend aan...

Haar versie had wél een mond, maar ik wilde voorkomen dat ze over oren
en een neus zou beginnen, whahahaaa!


En toen... De haartjes.


Fantastisch weer afgelopen weekend, dus de haartjes werden in 
de tuin gemaakt. Met (als je goed kijkt) Guinness op de achtergrond.


Alleen bleek ik véél te weinig wol te hebben.
En vond ik de egale kleur véél te saai.

Dus ben ik als een haas naar 'Bij Tante Betsy' gefietst,
waar Tanja me geholpen heeft met het uitzoeken van
geschikte, bijpassende garens die qua kleur nét
een beetje afweken.

Het resultaat? Poppetje heeft een prachtige haardos
gekregen met een beetje een 'coupe soleil' :-))


Veel beter, vind je niet?


Volgende stap; schoentjes (en kleertjes
en een handtas en en en... :-)))

Lieve groetjes,

Sandra





zondag 25 september 2016

Pompiedomtiedom... Pompoenen!

Pompoenen haken.

Het past bij mij, want ik ben dol op de herfst en we vieren elk jaar graag Halloween.
Echter; op de één of andere manier heb ik het in deze periode 
altijd druk en komt het er niet van. Dus ik had nog nooit pompoenen gehaakt.

En toen kwamen ze bij Dinah voorbij...
En bij Mevrouw Maneschijn (wiens blog ik ineens kwijt ben?? Blogger-streken??)...

En toen begon het te kriebelen...

Bak met restjes Scheepjes Stone Washed erbij gehaald; geen oranje.
Jammer dan. Dan worden het maar stylistische pompoenen! :-)

Hier komt het resultaat!


Hee Guinness! Ga eens aan de kant!!


Dankjewel :-)


Ik haakte ze allemaal met naald 3,5.


Het patroon van de grijze pompoentjes kun je hier vinden en
het patroon van de bruine pompoen vind je hier.

En nee, het kost echt niet veel tijd om ze te maken.
De haakheksen zeggen 45 minuten per pompoen; dat haalde ik net niet,
maar het scheelde niet veel.

Mocht het pompoen-virus nu ook bij jou toe slaan; succes! :-)))

Lieve groetjes,

Sandra






dinsdag 20 september 2016

Tante Sandra maakt weer een pop

Misschien weten jullie het nog; ik heb één van onze petekindjes 
voor haar verjaardag laatst een paardje en een pop met héél 
veel kleertjes beloofd. 
De creaties die ze uitgezocht had, kwamen uit het boek van Lilleliis.

Het paardje is inmiddels af. 
Tussendoor maakte ik ook nog het katje uit het boek.

Blijft over; de pop!

Maar... Het Meisje had bijzondere wensen.
Wensen waar Tante Sandra allemaal 'ja'  tegen heeft gezegd.
Zonder natuurlijk eerst goed naar het patroon te kijken :-O

Lang verhaal kort; Tante Sandra heeft zich een boel werk op de
hals gehaald, want ze mag het nodige uit haar duim gaan zuigen.

Voorbeeld; de pop is helemaal niet ontworpen om verkleed
te worden. Haar jurkje wordt meteen meegehaakt bij het
haken van armen en lijfje.

Een uitdaging!

Gelukkig haakte het eerste (makkelijke) stuk als een speer.
Dit is zogezegd het 'blanco canvas':


Poppetje kijkt nog een beetje verdrietig.
Maar dat zou ik ook zijn als ik in mijn Eva-kostuum
buiten neergezet werd hihihi!

Vermoedelijk lijkt ze op dit moment nog het meest op het
originele patroon. Maar niet lang meer; want ze krijgt deze week
hele andere haren, dus dan begint Poppetje uniek te worden!

En als ik over haar kleertjes begin?
Dan begint ze voorzichtig te stralen!


Gelukkig heb ik nog tot en met oktober de tijd.
Wordt vervolgd!

Lieve groetjes,

Sandra






zondag 18 september 2016

'Dogs that stare into your soul'

Onlangs ontdekte ik Elias Weiss Friedman, 'The Dogist'.

Elias heeft in verschillende steden portretfoto's van honderden honden gemaakt.
In het archief van zijn website vind je de foto's terug, mét 
de naam van de hond en een omschrijving van de hond in een paar zinnen.

Op de foto's lijken de honden in je ziel te kijken.
Niet bij elke hond had ik dit gevoel even sterk, maar het raakte
me op zo'n manier dat ik vandaag van Guinness ook 
soortgelijke foto's heb proberen te maken.



Bij mij was Guinness lichtelijk *correctie* érg afgeleid door de dingen 
die om hem heen gebeurden, maar toch ben ik erg blij met de foto's.

Wil je het ook eens proberen?

Zorg dat je iemand bij je hebt die je hond vasthoudt.
Loop naar de plek waar je je hond vast wilt leggen.
Trek een sprintje (of loop rustig een stukje naar voren).
En (héél belangrijk!) ga DOOR JE KNIEËN.
Laat degene die je hond vasthoudt stoppen op het moment
dat je je hond goed in beeld hebt.
Roep je hond (balletje of piep-speelgoed kan helpen).
Zorg ervoor dat je scherp stelt op de ogen van je hond en...
druk af!!

De foto hieronder is beter dan die hierboven,
in de zin dat je hieronder alle pootjes én staart van Guinness ziet.
Alleen kijkt Guinness op de onderste foto niet 'in mijn ziel'.
Vermoedelijk zag hij een hotdog boven mijn linker
schouder vliegen, hihihi!


En... als de kwaliteit van je foto voldoende is,
kun je natuurlijk altijd een uitsnede maken!
Hieronder een uitsnede uit de eerste foto.


Als je goed oplet, zie je dat ik de foto wel iets gekanteld heb,
om de compositie iets meer in balans te krijgen.

Voor de fotografie-fanaten onder ons; 
ik maakte deze foto's met een Canon EOS 60D, Canon 50 mm (F1.4) lens, 
F3.5 - iso 250 - sluitertijd 1/250 (het was een tikkie donker).

Lieve groetjes en een enthousiaste 'wrrrroeoefff!' van Guinness,

Sandra





vrijdag 16 september 2016

Vakantiemijmeringen

Afgelopen woensdag zijn we terug gekomen van onze vakantie in Duitsland en Oostenrijk.
Wat hebben we genoten! Ik deel wat foto's met jullie.

De Pfalz in Duitsland;



En natuurlijk was Guinness van de partij!


Het Kleinwalsertal in Oostenrijk;



Ook in de Alpen kwam Guinness goed uit de voeten eh... pootjes.
Wie had dat durven denken na de hernia van vorig jaar...




Van het Kleinwalsertal reden we naar Ruhpolding (Zuid Duitsland);



Wat boften we met het weer...
En wat hebben we gewandeld...


Na het fotograferen van de druppeldans in een drinkbak,
kwam er als in een droom een meisje in een roze jurk aangelopen.


Even spetteren en daarna wachten op papa en mama.


In de 'Spessart' in Duitsland was het landschap weer heel anders;


Lieflijk glooiend, met veel bossen.


'Lieflijk glooiend, ammehoela!' lijkt Guinness hier te denken, 
terwijl hij even een time-out neemt :-)


Zoals je aan de foto's zult merken, hebben wij onze batterijen
het meest met groene energie opgeladen :-)

Het is niet verkeerd om in de stad te wonen, maar soms komt het beton op
je af en heb je behoefte aan ruimte, natuur en stilte.
En in ons geval was die behoefte deze keer érg groot :-))

Maar zo op het einde van de vakantie hadden we ook weer zin in het bezoeken 
van pittoreske stadjes. En dan weet je meteen; het heeft ons goed gedaan!


We kijken met heel veel dankbaarheid en plezier terug op onze vakantie!


Lieve groetjes,

Sandra







vrijdag 2 september 2016

Ik zie het nog niet...

Mijn wandkleed lijkt niet van de grond te willen komen.


Een wijsneus zou zeggen; dan maak je er toch een tapijtje van? 
(doordenkertje, beetje flauw, ik weet het ;-))


Een stukje van mij heeft het gehad met de wol en het patroon.
Maar een ander stukje in mij haalt nog steeds heel veel plezier
uit het haken van deze driehoekjes. 
Lekker tussendoor, niet moeilijk, goed mee te nemen. 

En dat laatste telt zwaar, 
want de driehoekjes dragen hierdoor herinneringen met zich mee.
Ik haakte ze onder andere tijdens een wondermooie vakantie 
en aan het ziekbed van paps.

Dus...
Ik haak gewoon door en hoop er het beste van.

Sommige dingen hebben tijd nodig.

Lieve groetjes,

Sandra