Hondje mag de wijde wereld in | Tadaa!

Het hondje is klaar!

Na één foto buiten begon het helaas te regenen,

dus de andere foto's heb ik binnen gemaakt:

Het patroon is van 'Met Stip Gehaakt'

(Staffordshire Bull Terrier) en je vindt het hier.

Let op! Ik heb het wel aangepast, zoals je verderop 

kunt lezen.

Ik haakte het hondje met Scheepjes Softfun (wit en zwart)

en Scheepjes Softfun Denim (bruin). Haaknaald 3.

De roze pootjes zijn geborduurd met een restje

Stylecraft Special DK.

Zoals ik al eerder vertelde, heb ik het patroon

aangepast van haken in toeren (dus met keren

van je werk), naar haken in de rondte (amigurumi-style).

Door mijn aanpassingen werd het werk beduidend

strakker en dat vond ik mooier.

Nadeel is misschien dat ik de snuit niet helemaal

zo geprononceerd heb kunnen krijgen.

Zowel bij de voor- als achterpoten gebruikte ik

zogenaamde 'berenschijven'.

Dit zijn draaischijven die ervoor zorgen dat 

je de pootjes kunt bewegen.

Echter; de achterpoten heb ik alsnog vastgezet,

omdat de bovenbillen erg op ballonnen gingen lijken.

In het patroon wordt een andere methode gebruikt;

je haalt als het ware een draad door de poten en

het lijf heen. Alleen krijg je dan wel een deuken in

de billen en dat vond ik ook niet mooi.

Een hondje met cellulitis whahahaha!

Al met al ben ik tevreden met dit

(een klein beetje cartoon-achtig gespierde) hondje!

Hopelijk zijn de ontvangers het straks ook.

altijd spannend!

Lieve groetjes,

Sandra

Keep on smiling!

Eerlijk gezegd had ik deze blogpost

een andere titel willen geven. Een titel in het

teken van... frustratie!

Want alhoewel dit hoofdje er steeds veelbelovender

uit begint te zien...

Zeker als je eerst naar de verzameling

onderdelen hebt gekeken en je je

afvraagt; 'wordt dit wel iets?'

Net Knorretje hierboven, maar dan

met een recht staartje

🐷😁

Waarom frustratie?

Het gaat toch de goede kant op?

Eh... eerlijk gezegd vind ik het nu helemaal

geen leuk werk meer... 

Waarom heb ik deze opdracht aangenomen?

Waarom moest ik zo nodig een patroon

om gaan bouwen?

En dan let ik ook nog eens niet goed op

en dan blijken de teentjes van de achterpoten

na het vullen de verkeerde kant op te wijzen...

Zucht.

Ik kijk nog eens goed naar dit lieve snoetje:

En ik denk aan een straks (hopelijk) blije klant.

En de leuke projecten die op me liggen wachten als

dit hondje klaar is.

En dan schrijf ik het in een blogpost van me af (sorry).

En dan ga ik weer verder.

Keep on smiling!

Lieve groetjes,

Sandra

Sakura Cabled Mandala Pillow | Tadaa!

Een aantal weken geleden vroeg

Tatsiana van Lilla Björn Crochet of ik nog 

een keer een patroon van haar wilde testen.

En wat voor één!

Met trots presenteer ik;

mijn Sakura Cabled Mandala kussen!

Het kussen is gemaakt van 2 dezelfde mandala's.

De voor- en achterkant zijn hetzelfde.

De enkele mandala is ook prachtig,

misschien wel mooier vóórdat ik hem in een

kussen verwerkte:

Achteraf had ik misschien een iets minder

groot binnenkussen moeten gebruiken.

De mandala is 54 cm. en ik gebruikte

een rond binnenkussen van 60 cm. doorsnede.

Ik bestelde bewust zo'n groot kussen,

omdat het risico bestaat dat je kussen als het

ware 'instort' onder wat zwaarder haakwerk als

je het niet goed genoeg vult.

Daar heeft dit kussen duidelijk geen last van :-)

En tja... misschien heeft mijn kussen gewoon aspiraties

om POEF te worden!

Zo wordt hij tenminste op het moment door Manlief gebruikt.

Hieronder nog even wat details.

Het patroon van de Sakura Cabled Mandala vind

je hier. Het patroon is zeer goed geschreven en 

bevat een duidelijke foto-instructie.

Misschien is het voor een beginner wat

hoog gegrepen, maar laat je niet afschrikken;

het moeilijkste is de juiste plaatsing van 

de steken en daarbij helpt de foto-instructie enorm.

Ik haakte het kussen (dus twee mandala's)

met 2 bollen Scheepjes Softfun 2510 (donker grijs) en

6 bollen Scheepjes Softfun 2621 (goud).

Haaknaald; 3,5.

Lieve groetjes,

Sandra

P.S. Met pompoms is hij ook SUPER!

Check daarvoor de website van 

Lilla Björn Crochet!

Portable Christmas Tree | Tadaa!

Hallo lieve lezers,

Het was hier een tijdje stil,

maar op het moment blog ik even op volle

oorlogssterkte, hihihi!

Dit blijft niet zo doorgaan hoor,

maar ik vond het een beetje zonde

om deze blogpost niet op tijd met jullie

te delen.

Want de haaksters onder jullie

zouden (als ze willen) nu nog 

tijd hebben om deze schattige 

kerstboompjes te haken vóór de Kerst:

Ik haakte deze 4 kerstboompjes

uit één bol Scheepjes Softfun (naald 3,5).

Het gratis patroontje is van The Lazy Hobbyhopper

en je vindt het hier.

De kraaltjes had ik nog op voorraad,

geen idee waar ik die ooit vandaan

getoverd heb :-)

De boompjes zijn ook onversierd een 

lust voor het oog. Sterker nog; van

Manlief hadden die kraaltjes niet

gehoeven!

Je zou ook pailletjes kunnen gebruiken

of wat dacht je van een eenvoudig wit slingertje

van zacht pluizig garen?

Mocht je ermee aan de slag willen gaan;

veel haakplezier!

Het is een eenvoudig patroontje dat

een fantastisch resultaat oplevert.

Lieve groetjes,

Sandra

NB; het prachtige gehaakte huis is niet

van mijn hand, maar van die van vriendin Ingrid.

Een plaatje he?😍

Van mandje naar hondje

Via via kwam de vraag of ik een kraamcadeautje

zou willen haken; een hondje. En dan niet zomaar eentje,

maar liefst een hondje dat lijkt op de echte hond van het gezin.

Af en toe haak ik in opdracht, maar ik accepteer

niet alles, want dan is het hek van de dam;

al heb ik veel plezier van het maken, mijn creatieve

vrijheid vind ik belangrijker.

Maar deze opdracht heb ik aangenomen,

vooral omdat er uitdagingen in zitten;

- een (voor mij) nieuw patroon;

- dit patroon aanpassen naar de echte hond en

- het gaat (als het lukt) mijn eerste knuffel worden 

met bewegende ledematen!

De start verliep moeizaam.

Het patroon schrijft voor dat ik elke toer moet

sluiten en mijn werk na elke toer moet keren.

Het zal vast aan mij liggen, maar ik vond het 

niet mooi. Bovendien vond ik de haaknaald die ik

gekozen had (3,5) te dik; er vielen teveel gaatjes

in het werk.

Dussss... ik heb een nieuwe bol aangebroken

en ben van start gegaan met naald 3 én ik ben

eigenwijs-spiraalsgewijs gaan haken

(amigurumi-stijl).

Genoeg gepraat, hieronder wat foto's zodat

jullie mee kunnen kijken!

😁

Hierboven rechts het lijfje dat ik in volgens patroon 

haakte met naald 3,5. Net een mandje, vind je ook niet?

De zichtbare naad vind ik ook zo zonde...

Links zie je de start van het lijfje dat ik

met haaknaald 3 spiraalsgewijs haakte.

Hieronder zijn allebei de lijfjes

tot hetzelfde punt in het patroon gehaakt.

Qua hoogte maakt het niet heel veel uit.

Maar qua structuur en vorm?

Doe mij de linker maar!

Het 'mandje' heb ik inmiddels uitgetrokken.

Wordt vervolgd!

Lieve groetjes,

Sandra

Amaya Mosaic Shawl #2 | Tadaa!

Als ik dit schrijf is de sjaal al ingepakt,

maar nog niet door de ontvangster uitgepakt,

dus ik kan nog niet vertellen of hij in de smaak

gevallen is...

Het is, zoals ik al eerder vertelde,

mijn 'Nummer Twee' van dit patroon;

de 'Amaya Mosaic Shawl' van Lilla Björn.

In totaal had ik 5 bollen Stylecraft Special DK

nodig; 3 van de hoofdkleur (bruin) en 2

van de contrastkleur (lichtblauw). 

Naald 4,5.

Het is een fijn patroon en na elke toer is

het 'kicken'  als het aantal steken weer klopt!

Lieve groetjes,

Sandra

Brioche Christmas Heart | Tadaa!

Gisteren heeft Tatsiana van Lilla Björn Crochet 

een gratis patroon gepubliceerd van een 

schitterend hartje. 

Het patroon heet 'Brioche Heart' en je vindt 

het hier (op het moment van het schrijven van dit

blog alleen in het Engels, maar wel met veel foto's).

Natuurlijk kan zo'n hartje in alle seizoenen

en voor alle gelegenheden gehaakt worden,

maar ik vond het leuk om een echte Kerstvariant te haken:

Misschien volgen er nog wel meer,

want ze zijn erg leuk om te haken.

Van de andere kant; ik heb nog genoeg W.I.P.'s

(Work in Progress) liggen:

- de Washburn deken

- de Saga deken

- mijn tweede Esja sweater

- een kraamcadeautje

De sjaal heb ik inmiddels klaar; ik zal hem

snel hier laten zien.

Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

De maand van de #2

Oh jee... Deze maand is nu officieel; 'Ik start een nummer 2'-maand!

Want ook de sjaal (het kerstcadeau) waar ik mee bezig 

ben is een 'remake': de Amaya Mozaïek Sjaal!

Hier vind je mijn eerste Amaya.

En hier is nummer twee in wording:

Een mooie combinatie van donkerbruin en lichtblauw.

Alhoewel ik de combinatie prachtig vind,

vind ik het ook een risico; zal ze het mooi vinden?

Da's het vervelende van verrassingscadeau's...

Maar... als ik aan het twijfelen ben tijdens het

haken, dan vrolijk ik mezelf op met de gedachte

aan jeans en bruine laarzen; daar past deze sjaal

vast prachtig bij!

😄😄😄

Lieve groetjes,

Sandra

Esja #2

Het garen van 'de sjaal die geen sjaal werd'  heeft een andere

bestemming gevonden! 

Ik heb het stuk nog niet uitgehaald (een drama met dit garen), 

maar na het omruilen van één bol en kopen van een extra bol

(lang leve een 'stenen winkel') ben ik gestart met...

Esja Sweater #2!

Een heel ander effect dan de vorige, maar daarom

extra leuk én ik draag de Esja trui ook ontzettend graag.

Ik ben benieuwd hoe deze zich gaat ontwikkelen!

Maar... het zal niet zo snel gaan, vrees ik.

Want ik moet prioriteit geven aan het kerstcadeau...

Ik heb een ander patroon uitgezocht én ander garen 

gekocht (al lijken de kleuren wel een beetje op deze).

Binnenkort meer 😉

Fijne zondag!

Lieve groetjes,

Sandra

P.S. A.s. dinsdag zijn ze er weer; Finnegan & MacFlannegan!
Lees je dan gezellig mee?

De sjaal die geen sjaal werd

Sweater af, wat lopende projectjes zonder haast...

Misschien is het goed om al aan Kerst te gaan denken.

Vrees niet, de kerstboom is nog niet van zolder 

gehaald, maar ik ben wel begonnen aan een

kerstcadeau; een sjaal. Want wie kan er nou

géén sjaal gebruiken?

Oeps... domme vraag. Mijn beelddenkende brein

ziet prompt zwetende Zulu mannen de lucht in springen,

omwikkeld met volstrekt overbodige... sjaals. Juist.

Maar goed, ik kocht wat bollen Scheepjes Our Tribe

in mooie zachte kleuren en ging aan de slag met

het Brioche Waves patroon van Lilla Björn Crochet.

Owww... wat was ik verliefd op de kleurenspel,

de structuur en de 'fluffyness'!

Voel je al een 'maar' aankomen?

Jammer genoeg is dit een project dat niet

afgemaakt gaat worden...

Hoe mooi ook, ik kwam erachter dat ik minstens 

de dubbele hoeveelheid garen nodig zou hebben.

De sjaal zoals ik die voor ogen had zou waarschijnlijk

meer dan 80 euro gaan kosten aan materiaal...

Ik gun het de degene voor wie ik hem maak van

harte, maar dat zou echt te zot worden...

Ook was het véél tijdrovender dan ik had gedacht,

Voor Kerst zou hij wel af gekomen zijn, maar niet zonder stress. 

En dus... eindigt mijn mooie Brioche Waves sjaal hier.

Maar het patroon ga ik vast en zeker nog ooit gebruiken!

Zijn jullie ook al met kerstcadeau's bezig?

Lieve groetjes,

Sandra

Dutch Design Week | Part 2

De Dutch Design Week zit erop,

Eindhoven maakt zich op voor het lichtfestival

'Glow' in November, maar ik kijk nog even terug.

Misschien vind je het leuk om mee te kijken?

Ik kan jullie niet bij alle foto's

een verhaaltje vertellen, omdat ik soms gewoon

'plaatjes voor de leuk' heb geschoten.

Je hoeft niet altijd de reden of het nut

van iets te kennen om iets mooi te vinden.

Een 'must see' was voor mij het 'BioArt Lab',

omdat Rik van Rijswick daar exposeerde.

Na eerder zijn kunstwerken in Beesel te hebben bewonderd, 

was het erg leuk om zijn werken nu in een hele andere

omgeving te zien.

Hierboven zie je 'Arnementia'.

Zij maakt schoon en heelt.

Rik's 'Goddess of the Forest', beschermster

van de natuur, stond er ook:

Misschien herken je deze nog uit

mijn eerdere blogpost?

Geweldig om te zien hoe de tijd zijn

inwerking heeft gehad en de kleuren

zich verder hebben ontwikkeld.

Binnen in het BioArt Lab maakte ik kennis met

Nino Gontcharova. Haar interactieve kunstinstallatie

'Veld van Verbinding' is een hele bijzondere en ik

had de eer om samen met haar rond deze tafel te zitten:

Nino en ik bevestigden hartslagmeters aan onze

vingers en onze hartslagen verschenen als roze licht

in de tafel. Deze tafel laat zien dat wij mensen kunnen 

synchroniseren. 

En warempel; Nino en ik legden contact 

en onze hartslagen gingen synchroon lopen,

duidelijk zichtbaar gemaakt door het licht in de

tafel dat bij deze verbinding blauw werd.

Een hele bijzondere ervaring!

Natuurlijk vind je in het BioArt Lab ook een echt laboratorium:

En... het Waterschap laat zien hoe 

onze urine in staat is om... planten te laten groeien!

Na een laatste blik op een kunstwerk

dat speciaal voor het BioArt Lab is gemaakt,

ga ik weer verder.

Het Veemgebouw op Strijp-S is mijn bestemming.

En daar zie ik veel textiel. Met name het weven staat

in de spotlights.

Het Zeeuws Museum onderzoekt samen met Remi Veldhoven

de oorsprong van wollen damast en dat leidt weer tot

nieuwe textielontwerpen.

Op de achtergrond zie je hoe bezoekers een ontwerp op een

ellenlang vel papier in konden kleuren.

En zo voelde ik me 's avonds:

😉

Ook hier kwam ik... urine tegen!

Deze keer verwerkt in glazuur:

Zoals je misschien wel merkt, was

het hergebruiken van afval en andere, onbekendere

natuurlijke producten een groot thema

tijdens de Dutch Design Week.

Ik zag bijvoorbeeld mooi gelooid leer van

koeienmagen en wat dacht je van algen als

alternatief voor plastic dat gemaakt is uit olie:

Ook de (gebruiks)voorwerpen uit de 3D printer

mochten niet ontbreken:

En tot slot een nieuw perspectief op Portugees design:

De vaas hierboven heeft trouwens ook

invloeden uit Japan (Ikebana) in zich.

Later in de week probeerde ik de tentoonstelling

'Robotlove' te bezoeken in de Campina fabriek.

Maar mannnnn.... wat was het druk;

de rijen in de Efteling waren er niets bij...

Daar had Sandra geen zin in!

Ik heb nog even binnen gekeken in de spiegelgalerij:

Maar eerlijk gezegd zat ik vol...

Dus ging ik op zoek naar mijn fiets in de eindeloos lange

fietsen-slinger-rij langs het kanaal en ging ik weer op weg.

Het Klokgebouw bezocht ik ook nog,

maar foto's heb ik daar niet meer gemaakt.

Ik heb indrukken en inspiratie opgedaan,

en ook een sprankje hoop voor de toekomst

gekregen. Want wat zijn er veel (jonge) mensen 

bezig met het ontwikkelen van duurzame oplossingen!

DDW2019 ben ik weer van de partij!

Lieve groetjes,

Sandra