Eerlijk gezegd had ik deze blogpost
een andere titel willen geven. Een titel in het
teken van... frustratie!
Want alhoewel dit hoofdje er steeds veelbelovender
uit begint te zien...
Zeker als je eerst naar de verzameling
onderdelen hebt gekeken en je je
afvraagt; 'wordt dit wel iets?'
Net Knorretje hierboven, maar dan
met een recht staartje
🐷😁
Waarom frustratie?
Het gaat toch de goede kant op?
Eh... eerlijk gezegd vind ik het nu helemaal
geen leuk werk meer...
Waarom heb ik deze opdracht aangenomen?
Waarom moest ik zo nodig een patroon
om gaan bouwen?
En dan let ik ook nog eens niet goed op
en dan blijken de teentjes van de achterpoten
na het vullen de verkeerde kant op te wijzen...
Zucht.
Ik kijk nog eens goed naar dit lieve snoetje:
En ik denk aan een straks (hopelijk) blije klant.
En de leuke projecten die op me liggen wachten als
dit hondje klaar is.
En dan schrijf ik het in een blogpost van me af (sorry).
En dan ga ik weer verder.
Keep on smiling!
Lieve groetjes,
toitoi, soms effe worstelen maar des te trotser ben je dat je het gefikst hebt! groetjes Henny ps ben heel benieuwd naar het eind resultaat
BeantwoordenVerwijderenJa het is een hele klus, maar het snoetje is al zo leuk, even doorzetten hoor ;) dat kun jij best :) Straks heb je een hele lieve hond :)
BeantwoordenVerwijderenSandra, ik wens jou en je familie hele fijne, warme en gezellige kerstdagen, liefs Anita
Ai, zit jij daar met de gebakken peren...
BeantwoordenVerwijderenSoms moet je even wachten op een goed moment, en dan lukt het ook zomaar in één keer!
Niet altijd makkelijk maar moeilijk gaat ook. Hoofdje is toch al heel mooi gelukt. En jou kennende gaat dit weer een meesterstuk worden.
BeantwoordenVerwijderenVrolijk kerstmis en een schitterend 2019 gewenst! liefs Tinne
Wat een toestand! Als jij het al lastig vind.... Het hondje ziet er wel heel lief uit, XX Esther
BeantwoordenVerwijderenEen flink frustratiemomentje dus. Het koppie is echt heel schattig.
BeantwoordenVerwijderenOh moeilijk Sandra,.....
BeantwoordenVerwijderen