donderdag 20 september 2018

Amaya Mosaic Shawl | Tadaa!

De Amaya Mosaic sjaal is klaar!


Het patroon is van Tatsiana Kupryianchyk,
oftewel 'Lilla Björn' en je vindt het hier.


Ik gebruikte 3 bollen blauw en 2 bollen groen van
Stylecraft Special DK (haaknaald 4,5).

Erg blij ben ik ook met de sjaalspeld van Jul design,
die ik bij Wereldwol kocht.

Het is echt een sjaalspeld voor dikkere wol;
stevig en je steekt er niet mee door de draad.


En de mooiste foto (vind ik dan) het laatst:


Het patroon is super goed beschreven, haakt heerlijk
weg (ik zou liefst nog zo'n sjaal haken), maar het is
géén gedachteloos haakwerk, daar moet je wel even
rekening mee houden, mocht je eraan willen beginnen.

Elke toer is anders en natuurlijk moet elke toer 
goed uitkomen, anders ga je daarna nog verder de mist in.
Maar laat mijn woorden je niet tegenhouden, want
Tatsiana schrijft super patronen (Let op; vooralsnog alleen
in het Engels verkrijgbaar).

Lieve groetjes.

Sandra




P.S. Zojuist nog even met Guinness ter controle
bij de dierenarts geweest; er zit nog een bloeduitstorting
(flinke verdikking), maar dat moet vanzelf wegtrekken en 
heeft gewoon wat tijd nodig. Verder is de dierenarts bijzonder
tevreden; de genezing verloopt voorspoedig en het litteken 
ziet er zelfs beter uit dan hij had durven hopen, jippie!!!


maandag 17 september 2018

Amaya Mosaic Shawl | Update #3

Nog heel even wachten en dan kan ik jullie
de Amaya Mosaic sjaal in vol ornaat laten zien.
Hij is namelijk af!

Zo zag hij eruit nét voordat we op vakantie gingen:


In de vakantie werkte ik op de meest
prachtige en zonnige plekken (liefst buiten)
verder aan de sjaal:


En inmiddels is hij dus klaar!
Alleen nog even op de foto zetten.
Wordt snel vervolgd.

Fijne week!

Lieve groetjes,

Sandra






vrijdag 14 september 2018

Update uit de Ziekenboeg

Goed nieuws! Guinness heeft de operatie gisteren goed doorstaan!

Helaas was er wel een kleine complicatie;
hij kreeg een nabloeding en moest nog een tweede
keer de operatietafel op, om een adertje te sluiten.

Maar 's avonds was hij thuis en inmiddels 
kijkt hij al weer vrolijk de wereld in:


Ondertitel; 'Heb je cake gebakken?'

Zoals je misschien ziet, hebben we hem wel
een 'medical pet shirt' aan getrokken; een soort
rompertje, waardoor hij niet aan zijn wondjes kan likken.
(Véél beter dan een 'lampenkap' om zijn hoofd)

Guinness heeft een complete onderhoudsbeurt gehad;
terwijl hij onder narcose was, zijn zijn tanden en
kiezen gereinigd en... hij is een 'je-weet-wel-hond' geworden.
😱

Omdat hij al een paar keer prostaatproblemen
heeft gehad, hebben we besloten hem meteen te laten castreren.
Oftewel; optimaal gebruik maken van een narcose...

En die castratie bleek (alhoewel Guinness daar anders
over zal denken) een gouden zet!
Toen ik de avond vóór de operatie informatie
op internet aan het zoeken was over 'cystinurie'
(vorming van cystine stenen), liep ik namelijk tegen de onderzoeken
aan van Prof. Giger en de universiteit van Bern in Zwitserland.

Het blijkt, dat castratie een positieve invloed heeft en
de kans op nieuwe stenen drastisch verlaagt!

Over stenen gesproken...


Dit is een gedeelte van de 'buit' uit Guinness' blaas.
Het grootste steentje op de foto heeft de grootte van een erwtje.

En... om letterlijk en figuurlijk een steentje
bij te dragen, heb ik contact gezocht met Dr. Anderegg
en medewerking toegezegd aan het onderzoek dat als doel 
heeft een gen-test te ontwikkelen voor deze aandoening. 
Voorkomen is beter dan genezen!
 En zo gingen er gisteren 2 buisjes bloed en blaassteentjes
op reis naar Zwitserland. 


Hopelijk helpt Guinness op deze manier
héél veel andere honden!

Want dit is wel een snoezige foto,
maar ik zie Guinness (of andere hondjes)
toch liever om cake bedelen!
😉


Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra







dinsdag 11 september 2018

Vakantiemijmeringen

Terwijl hier wat blogpostjes doorliepen
(dank jullie wel voor de lieve reacties!),
waren wij (Manlief, Guinness en ik) aan het
genieten van een heerlijke vakantie in Duitsland.

We deden 3 verschillende streken aan.
Ik laat jullie wat foto's zien!


We startten met een weekje Harz, terug in het
hotel dat ons de vorige keer zo goed geholpen heeft 
bij de gezondheidsperikelen van Guinness.


De bossen liggen vol met hout, klaar om getransporteerd te
worden. Later leerden we, dat de schorskever (met name) in de Harz
 (door het aanhoudende droge en warme weer én door de monocultuur)
verschrikkelijk veel schade heeft aangericht.

Zover ik begrepen heb laat men in het Nationale Park de
natuur het meeste haar gang gaan. Ja, de kever tast veel aan,
maar de natuur zorgt ook zelf voor een oplossing (al ziet het
er nu plaatselijk als een verontrustend slagveld uit).


In het begin van de vakantie was Guinness veel
te vinden in zijn persoonlijke 'koets'; de Doggyride.

Al naar gelang de vakantie vorderde en hij zich steeds
beter voelde, is hij ook steeds meer gaan lopen;
van 8 km. met onderbrekingen naar een fantastische 15 km.
aan één stuk! Guinness heeft er gespierde billen van gekregen!


Op een regenachtige dag bezochten we het klooster
'Walkenried', met zijn prachtige kruisgang (foto hierboven).

Inmiddels is het klooster museum geworden en wonen er
geen monniken meer, behalve het bijzonder rustige
en enigszins kippenvel opleverende drietal hieronder 
😉


Wat ook kippenvel opleverde, maar waar we uit respect 
geen foto's gemaakt hebben, zijn de concentratiekampen
Plaatsen om héél stil van te worden.

Wat is het dan wrang om op radio en tv steeds
maar te horen over de onrust in Chemnitz...



Als tweede deden we de Fränkische Schweiz aan.
Net zoals in de Harz maakten we er de prachtigste wandelingen,
maar we bezochten ook het tinmuseum in de Plassenburg in Kulmbach.

Er waren enorme diorama's van veldslagen met
honderden tinnen soldaatjes te zien, maar ook
hele kleine werkjes. 

Het werkje hieronder, 'de boekenworm',
was misschien wel mijn favoriet!


Wandelen in de Fränkische Schweiz is heel afwisselend;
zo loop je langs riviertjes, waar ook druk gekanood wordt,
dan maak je een loodzware beklimming...


en zo loop je tussen de weilanden!


In ons hotel kregen we heerlijke Fränkische specialiteiten
voorgeschoteld, waarvan de 'Schäufele' veruit favoriet is 
geworden bij ons. Misschien ga ik het zelf nog wel eens maken!


En dan ben ik alweer bij onze laatste bestemming 
aangekomen; het Pfälzerwald.

Wat zal ik zeggen... Wauw!


Gelukkig was Guinness hier helemaal in vorm
(nou ja... bijna helemaal... meer hierover onderaan dit blog)
dus mocht de koets in het hotel blijven
😁



Wat hebben we veel groene energie opgedaan...
💚💚💚

Jammer genoeg wel een kanttekening 
voor boefje Guinness.

Volgens mij heb ik jullie na het berichtje in mei nooit meer
verteld dat op echo nummer 3 bij Guinness tóch een blaassteen
is geconstateerd (eerder niet goed te zien door het gruis).
Het is een flinke steen en een soort die minder vaak voorkomt;
cystine. Deze steen heeft Guinness vermoedelijk al jaren.

Omdat hij er eigenlijk (tot in mei) nooit complicaties van heeft
gehad, hebben we met de dierenarts de beslissing genomen er niets 
aan te doen.

Maar... je raadt het al; de complicaties zijn er deze vakantie
wél gekomen... Al op de eerste dag plaste ons vriendje bloed.

Gelukkig zaten we toen vlakbij de dierenarts die ons
de vorige keer ook goed heeft geholpen.
Guinness bleek een blaasontsteking te hebben ten 
gevolge van de blaassteen. Een antibioticakuur hielp gelukkig
heel snel en heel goed, maar op onze laatste bestemming zijn er
twee avonden geweest waarop Guinness ineens niet meer kon plassen.
Ook dat hebben we op kunnen lossen, maar het was ons duidelijk;
na de vakantie gaan we meteen naar de eigen dierenarts.
Dit kan zo niet langer, de blaassteen is een tijdbom.

Vandaag hebben we onze dierenarts bezocht en...
de operatie is al ingepland; aanstaande donderdag gaat ons 
vriendje onder het mes!

Mijn hondenmama-hart maakt 7 salto's bij het 
typen van de zin hierboven, want een operatie is natuurlijk nooit 
zonder risico's. Van de andere kant; hiermee doorlopen is
geen optie en ik heb het volste vertrouwen in onze dierenarts
én in Guinness. Zeker gezien de goede conditie waarin hij nu is.

Fingers crossed....
🍀

Ik houd jullie op de hoogte!

Lieve groetjes,

Sandra








vrijdag 7 september 2018

Amaya Mosaic Shawl | Update #2

Er is nog niet zo heel veel bijgekomen,
(dat komt ervan als je met teveel dingen tegelijk bezig bent)
maar ik vond het leuk om jullie te laten
zien dat ik inmiddels ook het eerste groen
in de sjaal heb verwerkt:


Ik gebruik trouwens Stylecraft Special DK
voor dit project. Met de jummie haaknaald 4,5
(toch wel één van mijn favoriete haaknaalden).
😊

Lieve groetjes,

Sandra






zaterdag 1 september 2018

Kakelbonte lapjesdeken a.k.a. The Washburn Blanket | Update 2

De laatste keer dat ik een foto van
deze deken plaatste, kon Guinness
het niet laten om te 'photobomben'.

Inmiddels is er een 1 rij van 8 blokken 
bij gekomen. Tijd voor een nieuw fotomomentje
zónder Guinness!


Ondanks het puzzelen met de draadjes (maximaal
16 verschillende draadjes per rij blokken),
vind ik het een heerlijke deken om aan te werken.
Echt een super patroon van Felted Button!

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra