31 December 2020, de laatste dag van een roerig jaar.
Jammer genoeg kunnen we niet net vóór de drempel van
2021 al onze zorgen en problemen achterlaten als een
oude jas, vol met gaten en kale plekken.
Ik ben ervan overtuigd dat niets meer wordt zoals het was.
Sterker nog; ik hóóp dat niets meer wordt zoals het was:
Knuffels worden nooit meer vanzelfsprekend, ze zijn héél bijzonder.
De mensen die het werk binnen onze maatschappij doen,
waar we altijd weinig aandacht aan schonken, zijn héél bijzonder.
Zo kan ik nog wel even doorgaan,
maar ik wil het niet te zwaar maken.
Mijn wens voor jullie is, dat je in 2021 stappen durft te
wagen op een nieuw pad. Met de kennis van 2020
en alle jaren daarvóór in je rugzakje en met de steun van
en voor de mensen om je heen.
Een pad op weg naar een betere wereld.
Zorg dat je je eigen verantwoordelijkheid
blijft pakken, zoek oplossingen eerst binnen je zelf.
Kijk wat je kunt doen in plaats van wat je niet kunt doen.
Zorg goed voor jezelf:
Beweeg zoveel mogelijk op een manier die bij je past.
Stop niet onnadenkend van alles in je mond.
Ben lief voor jezelf, je verdient het!
Laten we ons er bewust van zijn en blijven dat álles
wat we doen, impact heeft op de natuur en de mensen en
dieren om ons heen. Oftewel; op de hele wereld.
Dat is geen last, maar iets positiefs!
Met alles dat je doet óf nalaat, kun je de wereld een
beetje mooier en beter maken.
Een eenvoudige manier om superheld te zijn zonder cape.
Maar mét mag ook hoor!
***
Manlief, Guinness en ik maken er een rustige
jaarwisseling van.
Waarschijnlijk haak ik nog een paar toeren verder aan
het project waarmee ik in 2021 nog wel even bezig ben:
de Montana deken van Tinna Thórudóttir Thorvaldsdóttir.
Het is een deken voor mijn zusje en haar gezin.
In 2021 zal ik jullie er meer van laten zien!
Een gezellige, rustige jaarwisseling gewenst,
veel liefs en tot in het nieuwe jaar!
