Een positief beursje

Deze keer rolde er een positief beursje van mijn haaknaald.

Zeg nou zelf; met zoveel plusjes op je beurs

kun je toch niet meer in de min staan?😉

Inmiddels is het druilerig weer en ligt het

beursje ingepakt te wachten totdat hij

naar de gelukkige (hoop ik dan toch hè?) nieuwe 

eigenaresse gaat.

Zo, nu gaat Zuster Sandra het verband verschonen

van Manlief; hij speelde het gisteren klaar om 

een schroefbitje in zijn duim te draaien...

Manlief is een kundige doe-het-zelver en

ik ken weinig mensen die veiliger werken dan hij,

maar zijn linker duim? Volgens mij wil hij die

stiekem kwijt. Dat zou je tenminste zeggen na 2

zaagongelukken en het schroefongelukje van gisteren.

Hij is (weer) goed weggekomen;

drukverband, tenanus spuit in de billen, een

1-daagse antibioticakuur en... hij klust gewoon door.

Onverbeterlijk!

Lieve groetjes,

Sandra

Tadaa! Beursje klaar!

Wat een prachtige herfstdag vandaag...

We waren al vroeg uit de veren om de prachtige

herfstdag te plukken met z'n drietjes.

En het nieuwe beursje mocht ook mee!

Nog een beetje in het donker hier,

maar het licht komt eraan.

Echt waar beursje, niet mopperen.

Kijk maar;

Dankjewel voor jullie aanmoedigingen in 

mijn vorige post. Uiteindelijk viel het vastnaaien

van de beugel erg mee.

Sterker nog; het smaakt naar meer!

Er is al weer een nieuw beursje in de maak.

Terwijl ik aan het fotograferen was, 

was Manlief elke keer met het beursje aan het winkelen.

Ik denk dat hij mijn poses gewoon te eh...

gewoon vond.

En ik? Ik kreeg de slappe lach van het 

modelleren van Manlief, want ik zag het

beursje tot leven komen.

En dan krijg je zoiets;

'Hey hallo, Stip & Co!

Zal ik eens een mop vertellen?'

'Weet je wat de billen van Kabouter Spillebeen zijn??

BEURS!!! Whahahaaaa!'

En met deze vrolijke noot ga ik mijn

blogpost afsluiten; nog even

 genieten van de zon!

Nog een fijne zondag en alvast een goede start van de week!

Lieve groetjes,

Sandra

Kan hij door de beugel?

Beurs beugels...

Ik durfde ze niet in huis te halen,

want alleen al van de gedachte aan het gepriegel

om de beugel aan mijn haakwerk te bevestigen, 

kreeg ik de kriebels 😜

Geduld is een schone zaak, zeggen ze.

Soms heb ik weinig geduld,

soms verrassend veel.

Binnenkort kan ik jullie vertellen

of ik genoeg geduld heb voor het

maken van een beurs, want...

het haakwerk is klaar!

Ik gebruikte katoen en haaknaald 2,5

voor dit tapestry beursje.

Het felle rood past mooi bij de hartjesbeugel.

Natuurlijk had ik een hartjespatroon kunnen

haken, maar dat vond ik wel heel 'zoet' worden,

dus het werden rondjes 😊

Wish me luck!

Lieve groetjes,

Sandra