maandag 30 juli 2018

The Saga Blanket | Part 5

20 Blokken af en allemaal op de foto,
inclusief het blok dat de vorige keer niet op de foto wilde.
😁

Het blok met oranje rechts bovenaan was
duidelijk favoriet bij de bijtjes!
🐝


20 Blokken oftewel 20 x 4 = 80 kleine blokken haken
eisten wel zijn tol. Mijn onderarm begon zenuwpijn-
achtig aan te voelen. Niet goed! Tijd om even te stoppen.

Ik heb al vaker gemerkt dat ik bij het haken
van (nagenoeg) alleen maar vasten, moeite heb
om mijn handen te ontspannen tijdens het haken.
Ik ben als het ware voortdurend aan het 'knijpen'.

Ik zou een zaterdagmiddag zonder klachten stokjes
kunnen haken, maar op dit moment is 20 minuten 
per dag vasten haken méér dan genoeg.

Met andere woorden; ik moet de 'verslaving' aan deze
blokjes bedwingen en de snelheid eruit halen.
Gezondheid voor alles!

Zijn er meer mensen met 'vasten-problemen'?

Lieve groetjes,

Sandra






zaterdag 28 juli 2018

Maansverduistering

Gisterenavond ging ik met Guinness naar
het park. De beste plek (dacht ik) om in de
stad de maansverduistering met 'bloedmaan' te zien.

Het was niet druk, maar ik was ook niet de enige;
er lagen wat mensen in het gras en een oudere man 
met verrekijker bleef maar rondjes lopen.

Maar het was bewolkt...
Geen maan te bekennen...
Langzaam werd het rustiger met mensen
en drukker met muggen die vol enthousiasme 
mijn blote enkels en kuiten aanvielen,
terwijl de vleermuizen boven mijn hoofd
heen en weer vlogen.

Bijna 22.22 uur en nog niets te zien.
Ik gaf het op en draaide om, om met
Guinness naar huis te lopen.

En daar stond... 
een grote, loslopende,
grommende Rottweiler, die wel 
zin had in een lekker Guinness-hapje!

'Hij komt niet dichterbij hoor!' verzekerde 
de eigenaresse. 'Lijn je hond aan!' beet ik haar toe,
terwijl ik tussen een inmiddels ook grommende
(maar wel aangelijnde) Guinness en de Rottweiler sprong.

Gelukkig leek de Rottweiler zich iets aan te 
trekken van mijn waarschuwingen en gebaren
die (dacht ik lacherig en nog trillend van de
adrenaline stoot achteraf) wel iets van 
Crocodile Dundee weg hadden. 

De Rottweiler werd mokkend aangelijnd.

Eenmaal thuis, ben ik in de tuin gaan zitten. 
Een warme bries streelde mijn huid en
langzaam trokken de boosheid en teleurstelling weg.

En als beloning...
piepte de maan rond 0.00 uur boven de flats achter
ons huis uit. De volledige verduistering was al lang
voorbij, maar ik genoot van de gedeeltelijke verduistering.

Vlug de camera erbij gepakt; het zijn niet
de beste foto's maar ik ben er blij mee.


De foto hieronder is 5 minuten later gemaakt, zo snel gaat het!


Dank je wel voor dit cadeautje maantje!

Hebben jullie foto's van de maansverduistering kunnen maken?
Ik zie ze graag!

Enneh... vergeet niet; het grootste gedeelte van de
meest spectaculaire maansverduisteringsfoto's 
die op dit moment circuleren is zwaar bewerkt of zelfs nep...
Als kunst kan ik dat wel waarderen, maar het staat
er vaak niet direct bij en dat irriteert me dan weer mateloos.

Lieve groetjes,

Sandra





donderdag 26 juli 2018

The Saga Blanket | Part 4

Oef!
Deze week kwamen er 5 blokken
met roze bij...

Ik heb geen hekel aan roze,
maar de verhouding van mijn Saga deken 
is nu even zoek.
😆


Alhoewel.....
ik zie nu de foto en denk;
'valt eigenlijk best mee!'

Voor de lezers met een scherpe blik;
er ontbreekt een blok.

Nummer 15 bleek zich onder de bolletjes
verstopt te hebben. Dit verlegen blok zal ik 
met de update van volgende week meenemen!

Lieve groetjes,

Sandra






donderdag 19 juli 2018

The Saga Blanket | Part 3

Binnen een week alweer een 'Saga-update';
als jullie het beu worden; laat het me weten!

Ik vind het bij dit soort projecten leuk
om de voortgang vast te leggen; blokken schikken,
een beetje van afstand bekijken, 
lessen in je hoofd opslaan voor de volgende 
blokken en foto maken!

Hier komt ie dan, deze keer met veel oranje en een beetje geel:


Heerlijke avond!

Lieve groetjes,

Sandra





zondag 15 juli 2018

The Saga Blanket | Part 2

Dank jullie wel voor jullie reacties
op mijn vorige post vol twijfels 😙

Ondertussen heb ik de knoop doorgehakt; 
ik ga gewoon door!

Maar... ik heb mijn originele plan wel wat bijgesteld.

Ik probeer de ' achtergrondkleur' in wit-/grijs-/groentinten
te houden en gebruik (zolang mijn restjes het toelaten)
de fellere kleuren voor de 'voorgrond'.

En; ik haak elke keer 4 dezelfde blokken
aan elkaar, om op deze manier net iets meer
rust in mijn restjesdeken te krijgen.

Hier alvast een voorproefje van de
blokken die klaar zijn:


Op een gegeven moment heb ik waarschijnlijk 
niet genoeg garen meer om 4 dezelfde blokjes
te kunnen maken, maar die houd ik even apart,
om ze later met matchende kleuren en één 
achtergrondkleur samen te haken.

De achtergrondkleur die ik gebruik voor de
kleine restjes, wordt wit. Zo is er wel uniformiteit
qua achtergrondkleur in zo'n 'mengelmoesblok'.

Eigenlijk moet ik wel om mezelf lachen;
'Perfectie'  heb ik de deur gewezen, maar 'harmonie'
krijg (en wil) ik nooit uit mijn systeem halen
😁

Lieve groetjes,

Sandra






donderdag 12 juli 2018

The Saga Blanket | Part 1

Na mijn 'mosaic crochet' etuitjes, kriebelde het om 
een deken te maken met deze techniek.

En dan liefst een deken met de blokken die ik bij Tinna
had gezien, die lijken op die geweldige mozaïek tegeltjes.

Ik mocht van mezelf geen garen kopen voor dit
project... En soms ben ik braaf; ik dook
in mijn bak met katoentjes en ging aan de slag!


Dit is de baby versie van de Saga blok 
van Tinna.

Als je ze tegen elkaar aan legt, krijg je dit:
😍


Nadeel van het werken met restjes is,
dat je natuurlijk een enorme mengeling aan 
kleuren krijgt.


(Sorry, avondlicht, de kleuren kloppen niet helemaal)


En dit is nog maar het begin;
er komen nog véél meer kleuren bij!

Eerlijk gezegd ben ik nog een beetje aan in dubio;
ga ik hiermee door of koop ik toch nieuw garen
in een matchend kleurenpalet?

Het is veel werk, dus het zou zonde zijn als 
het eindresultaat straks 'mwah' wordt...
En eigenlijk ben ik niet zo'n fan van katoenen
dekens....

Al is het ook een uitdaging om er wél iets
van te maken... De Marokkaanse mozaïek tegels
zijn juist leuk vanwege hun bonte variëteit...

En misschien is het de hoogste tijd om 
mijn perfectionistische ikke in de kast te
stoppen met de deur op slot??

Twijfel, twijfel.....

Ik houd jullie op de hoogte!

Lieve groetjes,

Sandra







zondag 8 juli 2018

Klein Costa Rica

Twee jaar geleden bracht ik al eens een
bezoek aan Klein Costa Rica in Someren.

Toen Manlief en ik samen met twee 
anderen een reünie mochten organiseren 
voor een (qua gezondheid en leeftijd) héél
gemêleerd gezelschap, kwam deze bestemming
bij me op en we hebben er met z'n allen geen spijt
van gehad; gisteren beleefden we een super dagje!


Tijdens mijn vorige bezoek, samen met Ellie,
hadden we geen rondleiding. Deze keer wel.


Wat een genot om iemand zó gepassioneerd 
over de dieren te horen vertellen!

Klein Costa Rica is méér dan een vlindertuin.
Qua grootte is het natuurlijk niet te vergelijken 
met bijvoorbeeld een 'Burgers Bush', maar
je kijkt je ogen uit.


Deze Victoria Kroonduiven waren gek op 
hun verzorgster, dus tijdens de rondleiding gingen
ze al snel in de achtervolging, wat prachtige
plaatjes opleverde.



Ondertussen probeerden ze ook de rugzak 
van Manlief open te trekken, maar daar
hebben we een stokje voor gestoken.
😁


Deze leguaan gaat bijna op in zijn omgeving.
Iets later kwam ik hem tegen bij het voer:


Deze Lori van de blauwe bergen leek de aanwezigheid
van de leguaan niet echt op prijs te stellen.


De Roelroel komt even kijken of het wel klopt
wat er op het informatiebord geschreven staat:


En hee... ik word in de gaten gehouden door
een Witwang Toerako!



De tropische vijver is een belevenis op zich.
Wij hadden het geluk dat de vissen eten
kregen tijdens onze rondleiding.

Wat dacht je van deze Kogelvis?
Wat een mooie tekening hè?


Je zou bijna vergeten dat er ook nog vlinders zijn...


Wel in een andere kas, anders zouden de
vogels korte metten met ze maken!


Tot slot nog een foto van de Flappentak:


Mocht je ooit in de buurt zijn; een absolute aanrader,
Klein Costa Rica!


Fijne zondag!

Lieve groetjes,

Sandra









zaterdag 7 juli 2018

Pauw en Dagpauwoog

Ik  had jullie nog wat meer foto's uit Arcen
beloofd; hier komen ze!

In de kasteeltuinen stond vroeger een grote
volière, maar de vogels hebben een andere
plek gekregen en de volière is tegen de vlakte gegaan.

De plannen voor dit stukje grond zijn nog niet
bekend. Tot die tijd is het een prachtig stukje met
veldbloemen, vlinders en... een pauw!


Hij voelt zich veilig, want hij zit een stukje 
van het pad af lekker verstopt tussen de bloemen.


Terwijl de vlinders om hem heen dansen,
doet hij zich tegoed aan de lekkernijen om hem heen.


Dag pauw!
Hallo dagpauwoogjes!


Ja, het zijn echt dagpauwogen, maar het briesje
dat af en toe best stevig is, zorgt ervoor dat
ze hun vleugels meest bij elkaar houden.


Héél af en toe kon ik een glimp opvangen van 
de prachtige bovenkant van hun vleugels.


En bij de foto hierboven had ik wat
meer geluk dan wijsheid!

Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra






donderdag 5 juli 2018

Hanna the Squirrel

Mag ik jullie voorstellen aan Hanna de Eekhoorn?


Deze vrijbuiter heeft een bijzondere schat in haar buikje.


Haar staart gaat er van krullen.


Knappe Hanna is gehaakt naar het patroon van 
Megan Barclay. Je vindt het patroon hier.


Hanna is gehaakt met Scheepjes Merino Soft,
op haaknaald 3,5 en haar staart is lekker opgekamd.

Hanna is een gelukkige 'oeranje' eekhoorn,
want ze heeft de wol van Nikki in haar 
buikje én ze is inmiddels verhuisd naar Esther.
Vandaar die blije krulstaart!

Lieve groetjes,

Sandra





woensdag 4 juli 2018

From Nikki, with Love

Herinneren jullie je het vachtje van Nikki nog?

Hier lees je meer over het bijzondere geschenk dat ik van Esther kreeg.

Ik wilde heel graag iets terug doen,
dus ik haakte twee kleine dingen voor Esther waarbij ik het vachtje
van Nikki gebruikte. Het eerste laat ik jullie vandaag zien.

Omdat Esther in hartjes denkt en niet in hokjes;


een mini-kussentje naar het patroon van Jellina
van super zachte lamswol, die ik (net als Nikki's
vachtje) heb opgekamd voor extra zachtheid.

Voor mij staat het symbool voor Esthers liefde voor haar diertjes.
Als zachte, aaibare mascotte, kan het overal mee naar toe.
Spread the love!


Lieve groetjes,

Sandra







maandag 2 juli 2018

Hydrangea Love!

Hortensia's... deze echte waterliefhebbers hebben
het op het moment niet makkelijk.

Toch hebben ze fantastisch geposeerd gisteren!


Mijn blogpost van vandaag staat, zoals jullie
vast al door hadden, in het teken van hortensia's.

Een berichtje van Ellie onder mijn blogpost
van bijna twee weken geleden,
leidde tot een gezellige afspraak;
een bezoekje aan de Kasteeltuinen van Arcen!

Ellie was er nog nooit geweest en
ik vind het geen straf om 2 keer in korte
tijd te gaan, zeker niet als het zo'n
stralend weer is.

Onder een bladerdak en met een verfrissend zomerbriesje,
leken de hortensia's wel tikkertje te spelen met
het licht, fantastisch mooi!

Ik laat jullie een beetje meegenieten 
😊









Binnenkort nog wat meer foto's uit Arcen!


Een heerlijke dag gewenst en neem gerust ook een kijkje bij Ellie!

Lieve groetjes,

Sandra