The Saga Blanket | Part 5

20 Blokken af en allemaal op de foto,

inclusief het blok dat de vorige keer niet op de foto wilde.

😁

Het blok met oranje rechts bovenaan was

duidelijk favoriet bij de bijtjes!

🐝

20 Blokken oftewel 20 x 4 = 80 kleine blokken haken

eisten wel zijn tol. Mijn onderarm begon zenuwpijn-

achtig aan te voelen. Niet goed! Tijd om even te stoppen.

Ik heb al vaker gemerkt dat ik bij het haken

van (nagenoeg) alleen maar vasten, moeite heb

om mijn handen te ontspannen tijdens het haken.

Ik ben als het ware voortdurend aan het 'knijpen'.

Ik zou een zaterdagmiddag zonder klachten stokjes

kunnen haken, maar op dit moment is 20 minuten 

per dag vasten haken méér dan genoeg.

Met andere woorden; ik moet de 'verslaving' aan deze

blokjes bedwingen en de snelheid eruit halen.

Gezondheid voor alles!

Zijn er meer mensen met 'vasten-problemen'?

Lieve groetjes,

Sandra

Maansverduistering

Gisterenavond ging ik met Guinness naar

het park. De beste plek (dacht ik) om in de

stad de maansverduistering met 'bloedmaan' te zien.

Het was niet druk, maar ik was ook niet de enige;

er lagen wat mensen in het gras en een oudere man 

met verrekijker bleef maar rondjes lopen.

Maar het was bewolkt...

Geen maan te bekennen...

Langzaam werd het rustiger met mensen

en drukker met muggen die vol enthousiasme 

mijn blote enkels en kuiten aanvielen,

terwijl de vleermuizen boven mijn hoofd

heen en weer vlogen.

Bijna 22.22 uur en nog niets te zien.

Ik gaf het op en draaide om, om met

Guinness naar huis te lopen.

En daar stond... 

een grote, loslopende,

grommende Rottweiler, die wel 

zin had in een lekker Guinness-hapje!

'Hij komt niet dichterbij hoor!' verzekerde 

de eigenaresse. 'Lijn je hond aan!' beet ik haar toe,

terwijl ik tussen een inmiddels ook grommende

(maar wel aangelijnde) Guinness en de Rottweiler sprong.

Gelukkig leek de Rottweiler zich iets aan te 

trekken van mijn waarschuwingen en gebaren

die (dacht ik lacherig en nog trillend van de

adrenaline stoot achteraf) wel iets van 

Crocodile Dundee weg hadden. 

De Rottweiler werd mokkend aangelijnd.

Eenmaal thuis, ben ik in de tuin gaan zitten. 

Een warme bries streelde mijn huid en

langzaam trokken de boosheid en teleurstelling weg.

En als beloning...

piepte de maan rond 0.00 uur boven de flats achter

ons huis uit. De volledige verduistering was al lang

voorbij, maar ik genoot van de gedeeltelijke verduistering.

Vlug de camera erbij gepakt; het zijn niet

de beste foto's maar ik ben er blij mee.

De foto hieronder is 5 minuten later gemaakt, zo snel gaat het!

Dank je wel voor dit cadeautje maantje!

Hebben jullie foto's van de maansverduistering kunnen maken?

Ik zie ze graag!

Enneh... vergeet niet; het grootste gedeelte van de

meest spectaculaire maansverduisteringsfoto's 

die op dit moment circuleren is zwaar bewerkt of zelfs nep...

Als kunst kan ik dat wel waarderen, maar het staat

er vaak niet direct bij en dat irriteert me dan weer mateloos.

Lieve groetjes,

Sandra

The Saga Blanket | Part 4

Oef!

Deze week kwamen er 5 blokken

met roze bij...

Ik heb geen hekel aan roze,

maar de verhouding van mijn Saga deken 

is nu even zoek.

😆

Alhoewel.....

ik zie nu de foto en denk;

'valt eigenlijk best mee!'

Voor de lezers met een scherpe blik;

er ontbreekt een blok.

Nummer 15 bleek zich onder de bolletjes

verstopt te hebben. Dit verlegen blok zal ik 

met de update van volgende week meenemen!

Lieve groetjes,

Sandra

The Saga Blanket | Part 3

Binnen een week alweer een 'Saga-update';

als jullie het beu worden; laat het me weten!

Ik vind het bij dit soort projecten leuk

om de voortgang vast te leggen; blokken schikken,

een beetje van afstand bekijken, 

lessen in je hoofd opslaan voor de volgende 

blokken en foto maken!

Hier komt ie dan, deze keer met veel oranje en een beetje geel:

Heerlijke avond!

Lieve groetjes,

Sandra

The Saga Blanket | Part 2

Dank jullie wel voor jullie reacties

op mijn vorige post vol twijfels 😙

Ondertussen heb ik de knoop doorgehakt; 

ik ga gewoon door!

Maar... ik heb mijn originele plan wel wat bijgesteld.

Ik probeer de ' achtergrondkleur' in wit-/grijs-/groentinten

te houden en gebruik (zolang mijn restjes het toelaten)

de fellere kleuren voor de 'voorgrond'.

En; ik haak elke keer 4 dezelfde blokken

aan elkaar, om op deze manier net iets meer

rust in mijn restjesdeken te krijgen.

Hier alvast een voorproefje van de

blokken die klaar zijn:

Op een gegeven moment heb ik waarschijnlijk 

niet genoeg garen meer om 4 dezelfde blokjes

te kunnen maken, maar die houd ik even apart,

om ze later met matchende kleuren en één 

achtergrondkleur samen te haken.

De achtergrondkleur die ik gebruik voor de

kleine restjes, wordt wit. Zo is er wel uniformiteit

qua achtergrondkleur in zo'n 'mengelmoesblok'.

Eigenlijk moet ik wel om mezelf lachen;

'Perfectie'  heb ik de deur gewezen, maar 'harmonie'

krijg (en wil) ik nooit uit mijn systeem halen

😁

Lieve groetjes,

Sandra

The Saga Blanket | Part 1

Na mijn 'mosaic crochet' etuitjes, kriebelde het om 

een deken te maken met deze techniek.

En dan liefst een deken met de blokken die ik bij Tinna

had gezien, die lijken op die geweldige mozaïek tegeltjes.

Ik mocht van mezelf geen garen kopen voor dit

project... En soms ben ik braaf; ik dook

in mijn bak met katoentjes en ging aan de slag!

Dit is de baby versie van de Saga blok 

van Tinna.

Als je ze tegen elkaar aan legt, krijg je dit:

😍

Nadeel van het werken met restjes is,

dat je natuurlijk een enorme mengeling aan 

kleuren krijgt.

(Sorry, avondlicht, de kleuren kloppen niet helemaal)

En dit is nog maar het begin;

er komen nog véél meer kleuren bij!

Eerlijk gezegd ben ik nog een beetje aan in dubio;

ga ik hiermee door of koop ik toch nieuw garen

in een matchend kleurenpalet?

Het is veel werk, dus het zou zonde zijn als 

het eindresultaat straks 'mwah' wordt...

En eigenlijk ben ik niet zo'n fan van katoenen

dekens....

Al is het ook een uitdaging om er wél iets

van te maken... De Marokkaanse mozaïek tegels

zijn juist leuk vanwege hun bonte variëteit...

En misschien is het de hoogste tijd om 

mijn perfectionistische ikke in de kast te

stoppen met de deur op slot??

Twijfel, twijfel.....

Ik houd jullie op de hoogte!

Lieve groetjes,

Sandra

Klein Costa Rica

Twee jaar geleden bracht ik al eens een

bezoek aan Klein Costa Rica in Someren.

Toen Manlief en ik samen met twee 

anderen een reünie mochten organiseren 

voor een (qua gezondheid en leeftijd) héél

gemêleerd gezelschap, kwam deze bestemming

bij me op en we hebben er met z'n allen geen spijt

van gehad; gisteren beleefden we een super dagje!

Tijdens mijn vorige bezoek, samen met Ellie,

hadden we geen rondleiding. Deze keer wel.

Wat een genot om iemand zó gepassioneerd 

over de dieren te horen vertellen!

Klein Costa Rica is méér dan een vlindertuin.

Qua grootte is het natuurlijk niet te vergelijken 

met bijvoorbeeld een 'Burgers Bush', maar

je kijkt je ogen uit.

Deze Victoria Kroonduiven waren gek op 

hun verzorgster, dus tijdens de rondleiding gingen

ze al snel in de achtervolging, wat prachtige

plaatjes opleverde.

Ondertussen probeerden ze ook de rugzak 

van Manlief open te trekken, maar daar

hebben we een stokje voor gestoken.

😁

Deze leguaan gaat bijna op in zijn omgeving.

Iets later kwam ik hem tegen bij het voer:

Deze Lori van de blauwe bergen leek de aanwezigheid

van de leguaan niet echt op prijs te stellen.

De Roelroel komt even kijken of het wel klopt

wat er op het informatiebord geschreven staat:

En hee... ik word in de gaten gehouden door

een Witwang Toerako!

De tropische vijver is een belevenis op zich.

Wij hadden het geluk dat de vissen eten

kregen tijdens onze rondleiding.

Wat dacht je van deze Kogelvis?

Wat een mooie tekening hè?

Je zou bijna vergeten dat er ook nog vlinders zijn...

Wel in een andere kas, anders zouden de

vogels korte metten met ze maken!

Tot slot nog een foto van de Flappentak:

Mocht je ooit in de buurt zijn; een absolute aanrader,

Klein Costa Rica!

Fijne zondag!

Lieve groetjes,

Sandra

Pauw en Dagpauwoog

Ik  had jullie nog wat meer foto's uit Arcen

beloofd; hier komen ze!

In de kasteeltuinen stond vroeger een grote

volière, maar de vogels hebben een andere

plek gekregen en de volière is tegen de vlakte gegaan.

De plannen voor dit stukje grond zijn nog niet

bekend. Tot die tijd is het een prachtig stukje met

veldbloemen, vlinders en... een pauw!

Hij voelt zich veilig, want hij zit een stukje 

van het pad af lekker verstopt tussen de bloemen.

Terwijl de vlinders om hem heen dansen,

doet hij zich tegoed aan de lekkernijen om hem heen.

Dag pauw!

Hallo dagpauwoogjes!

Ja, het zijn echt dagpauwogen, maar het briesje

dat af en toe best stevig is, zorgt ervoor dat

ze hun vleugels meest bij elkaar houden.

Héél af en toe kon ik een glimp opvangen van 

de prachtige bovenkant van hun vleugels.

En bij de foto hierboven had ik wat

meer geluk dan wijsheid!

Een heerlijk weekend gewenst!

Lieve groetjes,

Sandra

Hanna the Squirrel

Mag ik jullie voorstellen aan Hanna de Eekhoorn?

Deze vrijbuiter heeft een bijzondere schat in haar buikje.

Haar staart gaat er van krullen.

Knappe Hanna is gehaakt naar het patroon van 

Megan Barclay. Je vindt het patroon hier.

Hanna is gehaakt met Scheepjes Merino Soft,

op haaknaald 3,5 en haar staart is lekker opgekamd.

Hanna is een gelukkige 'oeranje' eekhoorn,

want ze heeft de wol van Nikki in haar 

buikje én ze is inmiddels verhuisd naar Esther.

Vandaar die blije krulstaart!

Lieve groetjes,

Sandra

From Nikki, with Love

Herinneren jullie je het vachtje van Nikki nog?

Hier lees je meer over het bijzondere geschenk dat ik van Esther kreeg.

Ik wilde heel graag iets terug doen,

dus ik haakte twee kleine dingen voor Esther waarbij ik het vachtje

van Nikki gebruikte. Het eerste laat ik jullie vandaag zien.

Omdat Esther in hartjes denkt en niet in hokjes;

een mini-kussentje naar het patroon van Jellina

van super zachte lamswol, die ik (net als Nikki's

vachtje) heb opgekamd voor extra zachtheid.

Voor mij staat het symbool voor Esthers liefde voor haar diertjes.

Als zachte, aaibare mascotte, kan het overal mee naar toe.

Spread the love!

Lieve groetjes,

Sandra

Hydrangea Love!

Hortensia's... deze echte waterliefhebbers hebben

het op het moment niet makkelijk.

Toch hebben ze fantastisch geposeerd gisteren!

Mijn blogpost van vandaag staat, zoals jullie

vast al door hadden, in het teken van hortensia's.

Een berichtje van Ellie onder mijn blogpost

van bijna twee weken geleden,

leidde tot een gezellige afspraak;

een bezoekje aan de Kasteeltuinen van Arcen!

Ellie was er nog nooit geweest en

ik vind het geen straf om 2 keer in korte

tijd te gaan, zeker niet als het zo'n

stralend weer is.

Onder een bladerdak en met een verfrissend zomerbriesje,

leken de hortensia's wel tikkertje te spelen met

het licht, fantastisch mooi!

Ik laat jullie een beetje meegenieten 

😊

Binnenkort nog wat meer foto's uit Arcen!

Een heerlijke dag gewenst en neem gerust ook een kijkje bij Ellie!

Lieve groetjes,

Sandra