Van UFO naar WIP

 Drie jaar (oeps!) geleden startte ik met 

de Kaleidoscope deken.

Een prachtig project, maar ook heel bewerkelijk.

Ik moest ermee stoppen, vermoedelijk 

omdat er een haaktest tussendoor kwam.

En ik zag dat ik ook nog eens druk 

aan het tekenen was met Kaira. En schone

papa was ook flink met zijn gezondheid 

aan het sukkelen in die periode.

En zo… werd de Kaleidoscope deken een UFO.

Een UnFinished Object.

Maar kijk eens wat ik weer tevoorschijn 

heb getoverd:

Ik kan je zeggen; ik was heel blij dat

ik deze deken zo netjes achter had gelaten.

Alle gehaakte onderdelen waren afgehecht

en in genummerde, gesealde zakjes 

opgeborgen.

Tot en met deel 4 was hij af. 

Dus ik kon verder met deel 5. 

Deel 5 is een deel waarin een aantal vormen

aan elkaar gehaakt worden:

En zo is deze deken weer een WIP, oftewel

Work In Progress geworden!

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

Montana deken met envelop rand klaar | Tadaa!

 Gelukkig kwam ik goed uit met mijn garen;

de rand is klaar en daarmee dus ook de deken!

Afgelopen zondag wilden we hem naar zijn nieuwe thuis brengen, 

maar toen schoot me te binnen dat ik helemaal geen foto's had gemaakt!

🙈

Het werd de kortste fotoshoot ooit.

Manlief drapeerde de deken in een stukje besneeuwd bos,

ik ging wat hoger staan en... Voilà!

Alsof we extra sneeuwvlokken op de bosgrond hadden gelegd...

Nog even terug naar de rand.

Ik had genoeg om 1 toer te haken met elke kleur.

De voor- en achterrand hebben niet dezelfde kleur strepen,

maar dat maakt niet uit. Van de crème kleur had ik genoeg.

Ik had de rand nog iets breder kunnen maken, maar Manlief

zei terecht; 'dat leidt af van de rest van de deken'.

En dus sloot ik de envelop rand door de voor- en achterrand te

sluiten met een toer vasten (vond ik mooier dan halve vasten)

in de kleur 'aqua';

En weet je wat er gebeurde toen ik de deken 

bij mijn zusje op de bank legde?

Ahum...

Na Toryn heeft ook Kyana de deken goedgekeurd!

Normaal houd ik (redelijk) precies bij hoeveel garen

ik heb gebruikt, deze keer ben ik helemaal vergeten de

deken de wegen.

Ik startte met restanten en heb daarna bijbesteld, maar

heb geen idee hoeveel garen erin is gegaan, maar

we hebben het over kilo's.

😅

Het patroon is dus van Tinna Thórudóttir Thorvaldsdóttir en je vind het hier.

Ik haakte de deken met naald 4,5 en gebruikte het garen

Schachenmayr Soft & Easy color originals.

De kleuren die ik gebruikte zijn niet meer verkrijgbaar.

Het was een heel karwei, maar ook een 'labour of love'!

En weet je wat grappig is? Vandaag heeft ook Elizabeth

een blogpost online gezet over haar prachtige mozaïek deken

mét envelop rand. Helemaal in de sfeer van deze tijd van

het jaar; neem zeker een kijkje!

Lieve groetjes,

Sandra

 

Envelop rand voor de Montana deken - 2

 De envelop rand vordert gestaag.

Aan de achterkant ben ik bezig met de 5e toer van de rand:

Aan de voorkant heb ik 3 toeren gehaakt:

Ik was er al een beetje bang voor; het garen 

raakt op...

Ik heb genoeg om aan de voorkant ook 5 toeren

te haken en dan af te sluiten met een toer die beide

randen aan elkaar zet (en dan dus de draadjes verbergt).

Misschien had ik de rand liever iets breder gezien,

maar het gaat wel passen.

Het vervelende is, dat de kleuren van dit garen inmiddels

uit de collectie zijn. Misschien kan ik links en rechts

nog wat bij elkaar schrapen, maar met verzendkosten

erbij wordt dat in verhouding erg kostbaar.

Maar goed, eerst maar eens verder haken en dan kijk ik

bij het sluiten wel hoe het eruit komt te zien.

In het slechtste geval ga ik op zoek!

Wish me luck!

Fijne zondag,

Sandra

Envelop rand voor de Montana deken

 Volgens mij gaat de Montana deken mijn

langst lopende project worden dat wél af komt.

Eind 2020 startte ik en in juni van dit jaar haakte

ik de laatste steekjes aan de deken.

Helaas werd het daarna al snel te warm om aan 

de rand te beginnen.

Maar nu heb ik de deken weer opgepakt, tot 

groot plezier van Toryn!

Ik zal nog even bij het begin beginnen.

De Montana deken is een deken in de mozaïek techniek,

waarbij je de draad na elke toer afknipt.

Dat zorgt er natuurlijk voor dat je heel veel eindjes

aan de zijkanten hebt.

Als je de draadjes afhecht door ze terug te stoppen,

worden de zijkanten dikker en gaat je hele werk trekken.

Je kunt van de nood een deugd maken en franjes maken 

van al die draadjes. Een andere oplossing is een dubbele rand,

ook wel een envelop rand genoemd en daar koos ik voor.

Er zijn veel methodes in omloop, maar deze (YouTube filmpje)

van Heather Noble sprak mij het meeste aan.

Je start met het samenknopen van de 2 draadjes die 

naast elkaar zitten. Daarna knip je een stuk van

alle uiteinden af. Op de foto hierboven heb ik dat al gedaan.

Daarna haak je reliëfstokjes (aan de voorzijde) om elke steek

aan de boven- en onderzijde en om elke toer aan de zijkanten.

Je start aan de achterkant (dus met de achterkant van de deken

naar je toe). Het haken gaat niet snel; vooral aan de zijkanten

moet je goed opletten en de draadjes zitten soms een beetje in de weg.

Op de foto  hierboven zie je hoe het eruit komt te zien na

de eerste toer van de rand aan de achterzijde.

En toen ging mijn stoorzender weer op de lekker

zachte en warme deken liggen...

😁

Als je de eerste toer aan de achterkant hebt gehaakt, 

kun je de rand verder op gaan bouwen.

Ik koos ervoor om eerst de rand reliëfstokjes aan de voorzijde

te haken.

De eerste toeren aan de voor- en achterzijde zijn inmiddels af.

Daarmee is het vervelendste werk achter de rug!

🎉

Ik zal nog meer foto's maken om het proces duidelijker te

laten zien, maar als je zo'n rand ook wilt maken, dan raad ik je

aan het filmpje van Heather te kijken.

Tot de volgende update!

Fijne zondag,

Sandra

Montana deken klaar voor de rand

 Eindelijk heb ik de laatste toeren af kunnen 

maken en is de Montana deken klaar voor haar 

bijzondere rand!

Dit gaat mijn eerste dubbele rand worden;

je haakt een soort 'hoes' of 'envelop' om de

hele deken heen waar alle afhechtdraadjes

in gaan vallen.

Klinkt als een boel werk...

😰

Maar (als het goed lukt) wél heel mooi!

Op dit moment heb ik de deken even aan de

kant gegooid omdat ik een verjaardagscadeau

af moet h/maken.

Als het niet té warm is, pak ik daarna deze deken

weer op. Ik beloof veel foto's van het proces te maken!

Lieve groetjes,

Sandra

Een maand overgeslagen

 Oh jee... En zo sla ik ineens een maand over met bloggen!

(bedankt voor je reminder Lizette 💗)

Genoeg verhaaltjes in mijn hoofd (teveel zelfs),

maar de woorden lijken te verdampen voordat ze

door mij opgeschreven/getikt worden.

Teveel stoorzenders denk ik;

een nieuw project op het werk (mijn ziekenhuis-werk, 

helaas niet mijn schrijf-werk), schone papa die alwéér

in het ziekenhuis ligt, onze maffe wereld en

mijn drukke hoofd dat soms niet tot rust wil komen.

Een lieve stoorzender is deze meneer:

Toryn is al weer 1 jaar geworden vorige maand!

Soms kunnen we hem wel achter het behang

plakken, maar tegelijkertijd maakt hij ons

elke dag aan het lachen en zorgt hij ervoor dat

we héél veel wandelen 😅

Het is een echte vent aan het worden eh...

nou ja, gespierde spijker. Echt een puber.

Hoe hij ons aan het lachen maakt?

Zo bijvoorbeeld:

Niet één, maar twee handen vol!

En nee, de Montana deken (die je op de foto ziet hierboven)

is nog steeds niet klaar. Man man man, wat een klus!

Ik nader de 2 meter (bij 1,60 m) en heb nog ca. 30 toeren

te gaan voordat ik met de rand kan starten.

Hij wordt wel prachtig (als Toryn hem niet opeet) 😅

Geniet nog van je zondag en alvast een fijne week!

Ik probeer weer wat vaker te bloggen 😉

Lieve groetjes,

Sandra

Toryn houdt van Montana

 In het voorjaar ben ik gestopt met het haken aan de

Montana deken voor mijn zusje.

Het werd véél te warm op mijn schoot.

😅

Maar nu kan het weer!

Eigenlijk... zou ik hem het liefst dit jaar nog klaar hebben.

Dus ik toverde de doos met de deken en 

wollebolletjes weer tevoorschijn.

Ik moest me even inlezen in het patroon,

maar de eerste steken zijn weer toegevoegd!

Totdat...

Tja... zo schiet het niet op he?

Over mozaïek haken gesproken:

Hebben jullie al gezien dat binnenkort het eerste

boek van Lilla Björn verschijnt?

Het heet 'A Sea Story' en het bevat 13 mooie 

mozaïek haakpatronen. 

Ik heb één patroon uit dit boek mogen testhaken

en dat was SUPER, dus ik kan niet wachten

totdat ik het in handen heb!

Hier vind je meer (bestel)informatie en ook 

verschillende foto's van de ontwerpen

die in het boek staan.

Lieve groetjes,

Sandra

Woensdag Gehak-op-de-tak-dag

 Met vrolijk vliegende vlinders en bloesem op mijn netvlies, 

de beat van Billie Eilish in mijn oren 

en de geur van groene zeep en vers gemaaid gras nog in mijn neus,

schrijf ik deze hak-op-de-tak post.

Voor het geval dat je denkt 'en nu kan ik haar echt niet

meer volgen'; ik kom net terug van een hardlooprondje.

Het was heerlijk buiten en ik ben trots dat ik weer een treetje

hoger ben gekomen in mijn hardloopschema.

Een beginners hardloopschema hoor, maar hé; dat mag 

de pret niet drukken!

Guinness kan jammer genoeg niet meer mee rennen;

hij loopt liever slenter rondjes met mij, terwijl

hij met zijn neus het hondendagblad leest.

Ach ja... 

En hij houdt van bami, zoals je hieronder ziet!

😄

Vóórdat ik vanochtend mijn hardloopschoenen aantrok,

bestelde ik garen voor een nieuw project, jippie!

Ik liet me inspireren door het vogeltje dat voorbij kwam 

in een reclame van Natuurmonumenten:

Wat ik ga maken, kan ik helaas nog niet zeggen;

het is weer een test voor Lilla Björn Crochet.

Eind mei moet het klaar zijn en ik heb er zin in!

De Montana deken voor mijn zusje is nog wel niet klaar,

maar ik heb behoefte aan afwisseling én een nieuwe uitdaging.

Over de Montana deken gesproken; het is misschien

leuk om de achterkant een keer te laten zien:

Het patroon toont zich hier als een soort schaduw.

Mooi he?

Afgelopen weekend heb ik een poging gewaagd 

om een gezellige pannenlap te haken met de 

'Interlocking Crochet' techniek.

Dat is eigenlijk filet haken van twee lapjes

tegelijk en die weef je als het ware tijdens het 

haken aan elkaar. Door de ene keer vóór en de

andere keer áchter het werk in te steken, krijg je

een patroon.

Hieronder zie je de voorkant (met de horizontale

strepen) en de achterkant (met de verticale streepjes)

op de foto.

En dat... is ook het laatste wat je er hier ooit van

gaat zien!

😂

Het geeft me geen plezier.

Ieder z'n ding, maar dit is niet het mijne. 

Te veel gefriemel.

Maar da's 200% persoonlijk!

Andere mensen zullen de dingen die ik leuk

vind om te haken misschien wel 'gefriemel' vinden!

Ik geef je graag de linkjes naar prachtige projecten die

met Interlocking Crochet zijn gemaakt, zoals:

- Deze pannenlappen die ik had willen haken en

- Deze prachtige Flower Power deken

Allebei de patronen zijn van Astrid Schandy. Zij heeft ook

een leuke Facebook groep waarin soms ook gratis patronen

(en tips) gedeeld worden. Je vindt de groep hier.

(Je moet even een verzoekje indienen om lid te worden).

Omdat het bijna Pasen is (wat mij betreft hét ontbijtfeest moment

van het jaar), deel ik graag het recept met jullie waarmee ik de

heerlijke zachte broodjes heb gemaakt die je hierboven

op de foto ziet. Hiermee bak je ze bruin!

🐇

Ik ben bijna uit ge-hak-op-de-takt, nog één dingetje...

Onze zielige boomvarens...

We pakken ze in de winter altijd goed in en zetten ze

beschut weg, maar ze hebben toch geleden onder de

vorstperiode. Ik heb alle dorre bladeren eraf geknipt,

behalve de paar die je op de foto ziet.

En nu maar hopen dat ze weer aanslaan.

Ik heb goede hoop voor degene die vooraan

staat; zoals je aan de stam kunt zien is hij

al wat ouder en hij heeft al eerder laten zien

dat hij tegen een stootje kan.

Het jonkie dat erachter staat baart me wat meer zorgen.

We zorgen er goed voor en hopen er het beste van!

Geniet van de zon en alvast heerlijke Paasdagen!

🐣

Lieve groetjes,

Sandra

De Montana deken; halverwege!

 De Montana deken voor mijn zusje is op de helft.

Ik merk dat het iets langzamer gaat dan in het begin,

maar dat is (bij mij in ieder geval) normaal!

😂

Op deze foto ziet hij er niet zo groot uit,

maar de breedte is 1.60 m en de hoogte is nu ca. 1.00 m!

Nu zeg ik wel 'op de helft', maar dat klopt niet helemaal.

De rand zal nog wel een 'dingetje' worden.

Voor het eerst in mijn 'haakcarrière' ga ik een dubbele rand haken die je 

als het ware om de draadjes heen slaat, want het blijven geen franjes.

Heeft iemand van jullie dit al een keer gedaan?

Hij wordt wel heel mooi, al zeg ik het zelf whahaha!

😆

Lieve groetjes,

Sandra

Soep met brood en een dekentje!

De foto hieronder hoort helemaal niet bij wat ik in

deze blogpost wil vertellen, maar hij is zo mooi...

Ik maakte hem afgelopen zondag tijdens een wandeling

in de bossen en hij geeft me hoop. En een beetje hoop 

en licht kunnen we in deze tijden wel gebruiken!

Maar goed; terug naar de titel van deze blogpost.

Het is niet zo dat ik nu met soep en een broodje

onder een dekentje lig, al klinkt het wel lekker.

Nee, dit is zo'n typische hak-op-de-tak blogpost.

😁

Allereerst de soep. Een tijdje geleden schreef ik

dat ik helemaal in mijn nopjes ben met mijn soepmaker.

Dat ben ik nog steeds!

Vandaag heb ik een geslaagd tomatensoepje gemaakt.

Voor de liefhebbers hieronder het recept:

Ik heb een Philips soepmaker, dus de

verhoudingen zijn aangepast op dit apparaat.

Als je een ander apparaat hebt, moet je even kritisch

het minimum- en maximum streepje in de gaten houden.

En dan... brood!

Ik wil al heel lang zuurdesembrood bakken. 

Het bakken van een zuurdesembrood heeft

 wat meer voorbereiding nodig dan een 'gewoon' brood.

Zeker als je zelf ook de starter wilt maken.

Een 'starter' voor een zuurdesembrood is 

een mengsel van meel en lauwwarm water,

dat je een tijd laat fermenteren. 

Door het fermenteren ontstaat er een 

natuurlijk rijsmiddel, dus geen gist nodig straks!

Dit is het resultaat van mijn starter tot nu toe (er is nog niet heel veel te zien);

Voor het geval dat je denkt; Rosa??

Ik heb mijn starter een naam gegeven!

Rosa 'leeft'; ze bubbelt, groeit en heeft regelmatig honger.

Als het allemaal goed blijft gaan en mijn eerste broodjes

slagen, dan staat Rosa voortaan elke keer aan de basis.

Een deel van de starter houd je namelijk achter voor een 

volgende keer.

Ik houd voor Rosa het schema aan van Ellen.

Ik ben benieuwd of het allemaal gaat lukken. 

Wordt vervolgd!

En dan een update van de deken voor mijn zusje:

Hij is al flink gegroeid; hij meet nu ongeveer

160 x 60 cm.

Ik heb niet de hele breedte op de foto staan;

dat komt nog wel een keer.

Ik verwacht dat er 3 of 4 rijen van sterren boven

elkaar zullen komen. Het is een fijn patroon,

maar het gaat niet snel; ik heb nog wel een paar maanden

nodig voordat hij klaar is.

OK... Ik ga er een punt achter zetten en mijn

pootje hoger leggen. Vanochtend heb ik mijn teen flink gekneusd. 

Eén van mijn tien vriendjes is nu dieppaars en dan heb

ik het niet over een hip nagellakje... 

Fijne dag!

Lieve groetjes,

Sandra

Waar ga jij 2020 mee uit?

 31 December 2020, de laatste dag van een roerig jaar.

Jammer genoeg kunnen we niet net vóór de drempel van

2021 al onze zorgen en problemen achterlaten als een 

oude jas, vol met gaten en kale plekken.

Ik ben ervan overtuigd dat niets meer wordt zoals het was.

Sterker nog; ik hóóp dat niets meer wordt zoals het was:

Knuffels worden nooit meer vanzelfsprekend, ze zijn héél bijzonder.

De mensen die het werk binnen onze maatschappij doen,

waar we altijd weinig aandacht aan schonken, zijn héél bijzonder.

Zo kan ik nog wel even doorgaan,

maar ik wil het niet te zwaar maken.

Mijn wens voor jullie is, dat je in 2021 stappen durft te

wagen op een nieuw pad. Met de kennis van 2020 

en alle jaren daarvóór in je rugzakje en met de steun van

en voor de mensen om je heen. 

Een pad op weg naar een betere wereld.

Zorg dat je je eigen verantwoordelijkheid 

blijft pakken, zoek oplossingen eerst binnen je zelf. 

Kijk wat je kunt doen in plaats van wat je niet kunt doen.

Zorg goed voor jezelf:

Beweeg zoveel mogelijk op een manier die bij je past.

Stop niet onnadenkend van alles in je mond.

Ben lief voor jezelf, je verdient het!

Laten we ons er bewust van zijn en blijven dat álles

wat we doen, impact heeft op de natuur en de mensen en 

dieren om ons heen. Oftewel; op de hele wereld.

Dat is geen last, maar iets positiefs!

Met alles dat je doet óf nalaat, kun je de wereld een 

beetje mooier en beter maken. 

Een eenvoudige manier om superheld te zijn zonder cape.

Maar mét mag ook hoor!

***

Manlief, Guinness en ik maken er een rustige

jaarwisseling van. 

Waarschijnlijk haak ik nog een paar toeren verder aan

het project waarmee ik in 2021 nog wel even bezig ben:

de Montana deken van Tinna Thórudóttir Thorvaldsdóttir.

Het is een deken voor mijn zusje en haar gezin.

In 2021 zal ik jullie er meer van laten zien!

Een gezellige, rustige jaarwisseling gewenst,

veel liefs en tot in het nieuwe jaar!

Sandra

 

Bloemenmandala deken | Tadaa!

 De bloemenmandala deken is klaar!

In het begin wist ik het nog niet zeker, want

er was nog garen genoeg om hem groter te laten groeien,

maar Manlief heeft me overtuigd;

hij is groot genoeg zo!

En Guinness denkt er precies hetzelfde over...

Eigenlijk had ik gisteren foto's willen maken,

het zonnetje scheen zo vriendelijk!

Maar het liep ineens allemaal anders.

En vandaag? Vandaag is het weer een beetje

zoals mijn gemoed; héél wisselvallig.

Dus geen 'perfecte' foto's, maar de deken 

is een plaatje:

Zoals ik al eerder vertelde is de deken een combinatie

van verschillende patronen van Lilla Björn:

 Mandala with Flower

Sunny Border  

Dandelion Border

Op Ravelry zie je bij de aantekeningen van Laura (Taemombo) 

hoe de koppeling gemaakt wordt tussen de mandala en de

'Sunny border'. Als je het zo leest, lijkt het totale abracadabra,

maar geloof me; als je ermee aan de slag gaat, wordt het duidelijker.

Het garen dat ik gebruikt heb is het heerlijk zachte 

Schachenmayr 'Soft & Easy Color'. 

Het was een heel karwei, maar het resultaat mag er zijn!

Lieve groetjes,

Sandra

Bosbaden

Eigenlijk zouden we deze week in een hotelletje

aan de Zeeuwse kust verblijven.

En eigenlijk... was dit een vakantie die we al

in april gemaakt zouden hebben.

Dat ellendige C-dingetje zette een streep door april;

de hotels moesten dicht.

Deze week hadden we kunnen gaan, maar eerlijk gezegd 

zagen wij het (met alle C-beperkingen) niet zitten.

Het hotel had alle begrip; we konden annuleren en 

hebben een tegoedbon gekregen voor de aanbetaling; fijn!

Manlief heeft de week vrij gewoon aangehouden.

Omdat ik nét begonnen ben met mijn parttime baan 

in het ziekenhuis, ben ik toch gaan werken.

Zo'n verlofkaart die start in de min, vind ik maar niets.

En bovendien is er genoeg te doen en veel te leren!

Maar... er was genoeg tijd over om samen de natuur in 

te gaan. Een beetje bosbaden in plaats van pootjebaden!

Wat is de natuur nu mooi!

Ik ben blij en dankbaar dat we een paar mooie 

wandelingen hebben kunnen maken, want

met de regen en wind verliezen steeds meer bomen 

hun kleurige tooi.

Guinness is lekker meegegaan.

Soms liep hij als een doldwaze puppy mee

en soms was hij niet vooruit te branden.

Dat had niets te maken met zijn gezondheid (gelukkig).

Nee; tussen die twee flaporen zetelt een eigengereid

terriër brein!

Soms lijkt het aan de ondergrond te liggen.

Een nat pad is bijvoorbeeld een no-go!

Soms ruikt het gewoon té lekker om door te lopen

(dat die mensen dat niet snappen!).

Op het einde van de dag leverde het

vaak dit soort gelukzalige plaatjes op;

een tevreden opgekruld hondje naast me

op de bank.

Enneh... zoals je ziet begint het op te schieten met

de rand om mijn Bloemenmandala deken!

De vraag voor mij is; zal ik hem na deze

rand nóg groter maken? En zo ja; hoe?

Maar dat zijn vragen voor (over)morgen.

Eerst die laatste toeren maar eens afhaken!

Lieve groetjes,

Sandra

Bloemenmandala deken | gevalletje OEPS!

De deken die ik aan het maken ben van de 'Mandala with Flower & Sunny Border' is (na een tijdje 'gerust' te hebben), weer aan het groeien!

De rondjes werden vierkantjes en ik haakte ze één voor één vast aan de

mandala met rand.

Ik heb de deken maar meteen een naam gegeven:

 'Bloemenmandala deken'

Da's beter dan 'Mandala with Flower & Sunny Border & Dandelion Border'!

Die lange naam is wel correct, omdat de deken uit deze combinatie

van patronen is opgebouwd, maar ik houd het liever simpel.

😉

Maar ooooh....

Dit is geen werkje dat je moet doen met je hersenen in

de 'UIT-stand', want dan krijg je dit...

En natuurlijk zag ik het pas toen ik de 

draadjes had afgehecht...

😓

Gelukkig heb ik de vierkantjes zonder schade los

kunnen freubelen en ziet de hoek er nu wél uit zoals het hoort.

💪

En weer dóór! Joehoe!

Hij wordt echt mooi!

💙

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

 

Regenboog Ripple | Tadaa!

Gelukt! De Regenboog Ripple in pasteltinten is klaar!

En zoals je ziet...

Onder protest...

😅

Tóch met franjes. Oftewel: een boel kwastjes.

De deken meet ongeveer 2 meter bij 1.20 meter,

dus nichtje zich er met gemak helemaal onder verstoppen!

Na de rand zoals Lucy van Attic24 hem voorschrijft,

heb ik nog enkele toeren halve stokjes gehaakt.

Eerst met de regenboogkleuren en daarna in wit.

Tot slot een randje in kreeftsteek.

De bloemen haakte ik naar het patroon van 

Annie Design Crochet. Een fijn (gratis)

patroontje met lekker veel diepte in de bloem.

Het patroontje vind je hier.

Deze deken lag compleet buiten mijn comfortzone.

Qua kleuren... tierelantijntjes...

Maar ik denk dat het voor het nichtje, dat gek is van

eenhoorns, een geweldig cadeau is.

En mocht ze de kwastjes en bloemen ooit 'way too much'

vinden, dan zijn ze er zo weer af.

😜

Maar nu nog even niet!

🍬🍭🌸🌈💕

Lieve groetjes,

Sandra