Copenhagen Cardigan | Tadaa!

Iets meer dan een maand geleden voltooide ik de patroontest 

van de 'Copenhagen Cardigan' voor Lilla Björn Crochet.

Super leuk om te doen, zeker omdat het deze keer een

'raglan' patroon was. 'Raglan' is de naam van een bepaalde

manier waarop je mouwen in een kledingstuk zet.

De schuine naad van oksel naar neklijn is zeg maar

het 'handelsmerk' van de raglan.

Ik vind dat het Tatsiana weer gelukt is om een

meesterwerkje te creëren.

Hieronder de foto's van mijn vest!

Met dank aan Manlief voor de foto's!

Het was een zonnige dag, maar er stond ook

een bitterkoude wind en dat zie je op sommige 

foto's terug in mijn gezicht

😉

Grappige anekdote over de kleur van het vest;

ik was er zeker van dat de kleur 'Dallas' van

Scheepjes Metropolis eh... blauw was.

Je kunt je voorstellen dat ik even schrok toen ik 

het bestelde pakket open maakte!

Achteraf ben ik blij met deze paars-blauwe tint.

Hij is prima met (o.a.) jeans te combineren.

Dit vest wordt van boven naar beneden gehaakt.

De raglannaad is eigenlijk 'vals'.

Die naad is namelijk geen echte naad, maar een kleine, ingehaakte kabel.

De mouwen hoef je er dus niet achteraf in te naaien.

Het patroon is zéér goed beschreven en door het 

kantwerk en de kabel aan de voorzijde, zijn de 

toeren erg afwisselend en allesbehalve saai.

Op mijn Ravelry pagina zal ik wat meer details zetten.

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

Tequila!

Whoop whoop!

Kijk eens wat de Postmeneer mij gisteren bracht;

Onder deze kleurenexplosie van roze-rood-oranje-geel

zit ook nog een heel pakket grijs garen.

Ik mag bijna starten met dit fantastische project.

'Ja, maar wat is het dan?' hoor ik je zeggen.

Dit wordt... ooit de 'Kaleidoscope Deken.

Yep, een deken, want die had ik nog niet genoeg *LOL*

😂

Eigenlijk ben ik niet zo voor 'CAL's'

(Crochet A Long's), maar toen de

'Kaleidoscope Blanket CAL' voorbij kwam,

rolden mijn ogen uit hun kassen.

Zó mooi!

En weet je wat het leuke is?

Manlief vindt hem ook ge-wel-dig!

Deze keer geen vragende blik van 

'hebben we nog niet genoeg dekens?'

Dus ik ben dubbel blij!

Samen kozen we voor het kleurenpalet 

'Tequila Sunrise'.

Misschien ligt het wel aan het feit dat ik

sokken voor Manlief aan het haken ben?

Haha, als dat het geval is, haak ik nog héél

veel sokken voor hem!

Dit betekent wel dat ik van mezelf

pas met de Kaleidoscope deken mag starten,

als ik de sokken van Manlief af heb.

Ik houd jullie op de hoogte!

Lieve groetjes,

Sandra

Segue sock #1 | tips bij het haken van sokken

De eerste 'Segue Sock' is klaar

en wat heeft hij me veel geleerd!

Even terug naar het begin, 

waarover je ook hier kunt lezen: 

Ik kocht 2 sokkenpatronen van

Addydae Designs. Tot 15 januari 2020 wordt 

het hele aankoopbedrag van al haar sokkenpatronen

door Addydae Designs aan het goede doel gedoneerd:

WIRES Australian Wildlife Rescue Organisation 

en NSW Rural Fire Service.

Naar aanleiding van mijn vorige blogpost zijn

er wat vragen gesteld die ik graag beantwoord.

DE DONATIE

Het klopt dat je op Ravelry niets terug vindt over

de donatie van Addydae. 

Deanne (de ontwerpster) praat daar eigenlijk alleen over op 

haar social media (Facebook en Instagram).

Inmiddels heeft Deanne 1.340 Australische 

dollars opgehaald. Top!

HET HAAKPATROON

Ik startte met de Segue Sock.

Ik had nog een restje Scheepjes Metropolis liggen

en wist dat dat niet genoeg zou zijn voor een lekker lange sok,

maar een paar enkelsokken zou moeten lukken.

Het is een goed beschreven haakpatroon,

mits je een beetje uit de voeten kunt met de Engelse taal.

Sommige dingen heb ik een paar keer opnieuw moeten 

lezen en er kwamen (voor mij) nieuwe termen in voor zoals 

'mini-gusset'. Ik zou een absolute beginner niet

aanraden zonder hulp met dit patroon aan de slag te gaan.

Later zag ik een mooie blogpost van Addydae 

over de anatomy van een (gehaakte) sok; handig!

Je vindt hem hier.

Omdat dit mijn eerste 'sokken avontuur' was,

had ik soms geen idee wat ik aan het maken/haken was.

Een groot compliment voor het patroon;

als je je verstand op nul zet en gewoon doet wat 

er staat, krijg je een prachtig gevormde sok!

 Ik was alleen een beetje eigenwijs.

Mijn sok is te groot. Als je goed kijkt zie je

het hierboven al een beetje, maar als ik de sok

aan mijn linkervoet doe (mijn rechtervoet is groter

dan mijn linker), is het helemaal duidelijk:

Als mijn tenen er goed in zitten, is de hiel te ruim.

En als ik de hiel goed doe, heb ik teveel ruimte over

bij mijn tenen:

Dit heeft NIETS te maken met het

patroon. Ik had iets te ver doorgehaakt op de wreef

en dacht dat een beetje ruimte extra niet uit zou

maken. Ehhhh... wel dus!

Een halve centimeter is niet veel bij een trui

of vestje, maar met sokken schiet je al vlug

naar 1 of 2 maten groter!

Tip 1; als je ook sokken wilt gaan haken,

haak ze dan niet te groot!

Ik denk dat een tweede oranje Segue Sock

er niet zal komen. Ik laat deze even intact zodat ik

hem als voorbeeld (hoe het niet moet) kan gebruiken.

Ik vind de ('officiële') versie met de tenen en

hak in een contrastkleur toch leuker.

Tip 2; het loont zich als je een testversie

haakt als je voor het eerst sokken gaat haken.

Je tweede sok haak je dan sneller, netter

en hij zal beter passen.

Het is een heel verhaal geworden,

maar ik hoop dat toekomstige sokkenhaaksters

er iets aan hebben!

Lieve groetjes,

Sandra

 

Een beetje hulp voor Australië

De impact van de bosbranden in Australië is

enorm. Het is een verschrikkelijke ramp voor

mens en dier. Tegelijkertijd leggen de branden ook

misstanden bloot, bijvoorbeeld op het gebied van politiek.

Het is niet mijn bedoeling om opeens politieke blogs

te gaan schrijven hoor, maar omdat mijn vriendin op dit moment

in Australië is, ben ik er wel op een andere manier 

mee verbonden.

Soms wil je een steentje bijdragen, maar weet

je niet hoe. Op dit moment lopen er ontzettend

veel prachtige initiatieven. 

Het nadeel is, dat je niet altijd weet

of je geld op de goede plek terecht komt.

Helaas heb ook ik de wijsheid niet in pacht, maar

ik kan wel met jullie delen wat ik gedaan heb

om een steentje bij te dragen.

Op dit moment doneert een aantal Australische

ontwerpsters 100% van hun opbrengsten aan het goede doel.

De twee die ik nu gaan noemen staan (letterlijk én figuurlijk)

héél dichtbij de bosbranden.

Addydae Designs geeft tot 15 januari 2020 100%
van het aankoopbedrag van haar sokkenpatronen 

(Rundle, Segue & Baseline Socks) aan het goede doel

(@wireswildliferescue en @nswrfs).

Spincushions doneert in januari en februari 2020

100% van het aankoopbedrag van haar 'Shine with Hope' patroon

aan het goede doel. In januari gaat het geld naar het Rode

Kruis in Australië en in februari naar Greening Australia.

Deze laatste zorgt voor het opnieuw aanplanten van groen.

Terwijl ik dit schrijf staat de teller bij Soincushions op 

meer dan 3.300 Australische dollars, mooi!

Ik kocht twee patroontjes bij Addydae Designs en

startte gisterenavond met het haken van de eerste sok:

Sorry voor de vreemde foto;

Guinness lag bovenop mijn bolletje wol.

Ik had het hart niet om deze schone slaper

weg te jagen.

😍

Laten we hopen dat de rest van de zomer in Australië

minder warm en heel nat wordt! 

Lieve groetjes,

Sandra

Vrolijk Tasje | Tadaa!

Een vrolijk tasje voor een vrolijk meisje,

alleen geen project om vrolijk van te worden.

Behalve nu het klaar is.

Nu ben ik een stuk vrolijker!

😄

In november was er een nichtje jarig

Mijn schoonmama had een leuk

haakpakketje gezien voor een habbekrats

bij het bekende Rookworsten Warenhuis.

'Zou dat wat zijn voor het nichtje?' vroeg ze aan mij. 

'Ach... voor 2 euro, daar kun je geen bult

aan vallen' dacht ik. De optimist.

'Als ze het zelf niet kan haken,

dan help ik haar.

En in het 'ergste' geval, haak ik het 

gewoon voor het nichtje.'

Dus schoonmama kocht het pakketje.

Kort na de verjaardag plande het enthousiaste

nichtje een haakles in bij Tante Sandra.

Hoe moeilijk kan het zijn?

Nou eh... Héél moeilijk!

Ik had verwacht (dom), dat het Rookworsten Warenhuis

beginners haakpakketjes zou verkopen.

Nee dus.

Nichtje en ik hebben er hartelijk om moeten lachen

en we hebben een super gezellige middag gehad.

We zijn maar koekjes gaan bakken.

Dat lijkt niet eens op een tasje haken,

maar is wel véél minder frustrerend, geloof me!

Dus Tante Sandra mocht aan de bak

of beter gezegd; aan de haak.

Het was (ik zei het eerder al) geen leuk project.

Goedkope acryl die piepte op mijn haaknaald.

Alles moest met dubbele draad gehaakt 

worden op een (vond ik) erg dun haaknaaldje.

Ik heb wel een dikkere haaknaald gepakt,

maar niet zo dik als comfortabel zou zijn,

want ik was bang dat ik te weinig garen zou hebben.

En zo waren er nog wel meer vijven en zessen.

Maar niet getreurd!

Het tasje is AF en eigenlijk best leuk geworden.

Wijze les: 'Bezint eer ge aan een Rookworsten

haakpakketje begint!'

😅 

Een magisch nieuw jaar gewenst!

💖

Lieve groetjes,

Sandra