Close Encounters of the Feathered Kind

Eind mei zijn we een weekje naar het Pfälzerwald geweest.

Het was een heerlijke, ontspannen vakantie.

Tijdens onze vele, mooie wandelingen zijn we

regelmatig dieren tegen gekomen. Alle ontmoetingen

waren bijzonder, maar één stak er met kop en

schouders bovenuit.

Het leuke is, dat ik jullie een beetje mee kan

laten genieten van deze ontmoeting, want ik had 

toevallig mijn camera om mijn nek hangen

😉

We liepen langs deze prachtige, anderhalve kilometer

lange rotsformatie. Het zonlicht speelde met het bladerdek

en toverde prachtige kleurnuances op de oranjerode rotsen.

Manlief had hem het eerst in de gaten

en maakte mij, zonder geluid te maken,

attent op deze kleine, gevederde rotsbewoner;

Na een uitwisseling van blikken die voor mij

(en waarschijnlijk ook voor het vogeltje) een 

eeuwigheid leek te duren, maakte ik de foto hierboven.

Ik besloot iets opzij te stappen om nog een foto te maken;

Maar daarmee maakte ik ook de weg vrij voor dit

kleine vriendje. In mijn herinnering hoor ik nog steeds 

het zachte 'prrrrt' van zijn vleugeltjes toen hij 

de bossen in vloog.

💗

En Guinness?

Die lag lekker te maffen in zijn koets:

😁

Lieve groetjes,

Sandra