Meet Sibille!

Al een tijdje ben ik op zoek naar een mooie, vintage paspop of torso. Waarom?

Om jullie mijn creaties goed te kunnen laten zien, om te kijken hoe verschillende manieren van dragen uitpakken en vervolgens eventueel correcties door te kunnen voeren, om combinaties op uit te testen enz. enz. En gewoon als leuke accessoire!

Maar als er iets op het moment in trek is, dan is het wel een mooie vintage paspop...

Uitverkocht of peperduur. Dat is het motto.

En toen zag ik een hele betaalbare torso.

Gewoon, bij de Xenos.

Ze is niet perfect. Ze heeft de neiging een beetje scheef te staan.

'Sibille zonder billen', noem ik haar. Want tja... billen heeft ze niet.

Ze heeft wel meer niet, maar als het rijmt is het leuker hè :-)))

En hier is ze dan. Ze showt vandaag mijn bling-bling-sjaaltjes.

Na de zwarte/donkergrijze, maakte ik ook nog een zacht paarse.

En zoals Sibille zo mooi laat zien; je kunt ze ook sámen dragen!

In elk sjaaltje zijn 3 bolletjes Lana Grossa Opera verwerkt (naald 6).

Hier is nog een keer de link naar het zéér eenvoudige patroon.

Hieronder laat Sibille nog meer manieren zien waarop je de sjaaltjes kunt dragen.

(Oh... dit scheelt zóveel 'selfie-frustratie', dankjewel Sibille!)

Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet de persoon ben om het sjaaltje te dragen zoals hier rechtsboven. Daarvoor ben ik te beweeglijk :-))

***

En sinds gisteren...

Komen de eerste lathyrus-zaadjes uit!

Speciaal voor Esther even op de foto gezet:

Als een klein zwaantje...

Vergis je niet; dit is een macro-opname.

Het is echt nog een ieniemienie scheutje.

Maar dat zie je misschien wel aan de aarde er omheen.

Een hele fijne Goede Vrijdag!

Guinness en ik gaan een chocolade paashaas voor Finnegan kopen. Sssstttt.... :-))

Lieve groetjes,

Sandra

Ridder in de Orde van de Oranje Theedoek

Mag ik u voorstellen; Guinness. Ridder in de Orde van de Oranje Theedoek!

Hij kijkt er een beetje schaapachtig bij. En met reden.

Ik heb hier wel eens verteld dat Guinness allergisch is.

Helaas voor van alles en nog wat.

Ik heb ook wel eens gezegd (met mijn grote mond), dat we het met medicatie en regelmatig wassen (met speciale shampoo) redelijk onder controle hebben.

Maar afgelopen woensdagochtend heeft hij ons flink laten schrikken.

Zijn allergie speelde ineens flink op. Gevolg; hij had 's nachts jeuk.

Erge jeuk. En hij heeft gekrabd. Logisch. Maar niet zo'n beetje.

Onze oranje dondersteen heeft het klaar gespeeld om een plakkaat ter grootte van ongeveer een bierviltje kaal en helemaal kapot te krabben. Echt tot bloedens toe :-(

Dat doet pijn. Niet alleen bij Guinness, maar ook bij mij en Manlief :-(

Gelukkig geneest hij snel. Het ziet er al best 'mooi' uit.
Als voorzorg hangen we deze schone theedoek losjes om zijn nek als we
even niet in de buurt zijn. Die bedekt netjes de genezende wond en beschermt de gevoelige huid.
Há! We zijn niet voor één gat te vangen! :-))

'If life gives you lemons, make lemonade'

En kijk eens wat er deze week werd bezorgd?
Soms denk ik wel eens dat ze ons hierboven af en toe een beetje plagen... Maar mooi vind ik het ook!

Deze mooie 'Lemon Heaven'  metalen plaat die ik heb gewonnen bij de giveaway van Susan!

Die gaat de blits maken in onze keuken!

Dankjewel Susan, ook voor je lieve engeltje & kaartje! xxx

Susan heeft trouwens op het moment nóg een fantastische giveaway lopen;
tot en met 21 april kun je kans maken op een toffe Tante Betsy jurk!
Check it out!!

Fijne avond!

Lieve groetjes,

Sandra

'Soft Focus' by Rafaël Rozendaal

Soms kun je jezelf zo rijk voelen: 

Gewerkt, Guinness laten lopen en een expositie bezocht.

Drie compleet andere werelden, aaneengeschakeld achter elkaar. Heel bijzonder!

Ik bezocht een expositie in het MU van Rafaël Rozendaal.

Van tevoren had ik er al wat over gelezen, maar eigenlijk moet je dat niet doen.

Wie heeft dat toch verzonnen, hele verhalen over kunst?

Kunst beleef je, onderga je.

Maar goed, als ik er toch iets over 'moet' zeggen, is het dit:

Soft Focus by Rafaël Rozendaal

Een expositie die perfect opgaat in het industriële pand van het MU.

De bezoeker waant zichzelf op een strand van een verre, onbekende planeet.

Geen zilte lucht, geen stevige zeebries, 

maar wel wolken en golven van kleuren die komen en gaan.

Begeleid door klanken die lijken te herinneren aan Tibetaanse klankschalen.

Kom binnen, relax, laat je meevoeren.

Vooruit dan, de plaatjes!

Voetjes in het zand!

De kleuren van de projecties dansen over de doeken, pilaren en het zand.

Ik ben er maar bij gaan zitten :-)

Aan de buitenkant heeft het MU de ramen afgeplakt om binnen de unieke sfeer te kunnen creëren.

Ik hoop dat ik een beetje van de sfeer over heb kunnen brengen en ga nu het fijne zand van mijn camera & lenzen afpoetsen :-)))

Lieve groetjes,

Sandra

P.S. Rafaël schrijft ook haiku's. Grappig om dan zijn haiku 100 te lezen:

I should be

at a beach

right now

About a gift, dresses and a poncho

Ken je dat; zóveel informatie krijgen dat je even de tijd nodig hebt om alles 

te 'herschikken'  en een plaatsje te geven?

Oorzaak is (onder andere) een mooie workshop die ik op het werk mocht volgen.

Een workshop gericht op persoonlijke groei.

Ik ben dingen in een ander licht gaan zien, andere verbanden gaan leggen.

Kortom; een reis naar binnen. Mooi!

Alleen zit mijn hoofd nu dus vol.

Als ik lees wat ik hierboven schrijf is het cadeautje dat ik deze week van Esther van Pippa's Hus 

in de bus kreeg (als dank voor Blauw Knijn), wel heel toepasselijk.

Zaadjes!

Lathyruszaad, zelf geoogst!

Hierboven maken ze de reis naar een zacht, vochtig bedje, waarin hun harde schilletjes kunnen weken, zodat ze straks beter kunnen ontkiemen.

Maar dat was niet het enige dat in Esthers enveloppe zat, kijk hierboven maar...

En hieronder...

Ik ben schandalig verwend...

Dankjewel lieve Esther!

Mijn poncho van Stylecraft Special DK (resten van de rand van de 

Painted Pixels-deken) is inmiddels af.

Ik maakte hem van hetzelfde patroon als deze, maar met een zelfbedachte rand 

(omdat Stylecraft dunner is, kwam het originele patroon voor de rand niet uit).

En... Ik kocht deze week mijn verjaardagsjurkje!

Herstel. Ik kocht er zelfs twee :-)
Oh jee, het lijkt een thema te worden...

Een kleurrijk jurkje van Lien en Giel:

En een polkadot-in-prachtig-blauw van King Louie:

Welke zal ik aantrekken op mijn verjaardag?

Excuses voor deze hak-op-de-tak-post :-))) (ik heb me nog ingehouden, echt waar!)

Fijn weekend!

Lieve groetjes,

Sandra

A taste of.... Yarn!

Gisteren was er een 'garenproeverij' bij Tante Betsy. 

Mijn lokale 'dealer', ahum.

Verleidelijk, want wat is er fijner om, behalve garen te voelen, 

er ook even een stukje mee te kunnen haken (of te breien)?

Maar als het dan fijn voelt én fijn haakt, dan is de drempel natuurlijk weg.

Aangezien ik nog genoeg projectjes heb lopen, had ik mezelf een eh... 'omgangsverbod' opgelegd.

Totdat manlief (nota bene om 16.15 uur, slechts luttele minuten vóór sluitingstijd) tegen mij zei 'ga toch even naar die wolmevrouw'.

Nadat ik hem kort de mogelijke gevolgen had geschetst en hij mij goedmoedig aankeek, zijn schouders ophaalde en zelfs nóg een keer zei dat ik moest gaan, was ik niet meer te houden (erg hè...)

Gevolg; 10 mooie, wollebolletjes rijker :-)))

Ik ben me er terdege van bewust dat ik op dit gebied minstens 3x gezegend ben; ik kan dit doen (natuurlijk ook niet aan de lopende band, maar toch) én ik heb iemand aan mijn zijde die mijn gekkigheden voor lief neemt én die mij volledig ondersteunt in al mijn creatieve uitspattingen.

Dankbaar...

En wat ga ik ervan maken?

Een wikkelvestje. Losjes gebaseerd op een vestje dat ik ooit gekocht heb en super leuk is, maar waarvan het materiaal niet lekker aanvoelt.

Wordt vervolgd. Eerst een 'W.I.P.' afmaken. Toch nog een beetje discipline :-)

Fijne week allemaal!

Lieve groetjes,

Sandra

Macro-mysterie

De titel van mijn post duidt niet op een mysterie van wereldformaat :-)

Hij duidt op de foto's die ik met mijn macrolens heb gemaakt vanmiddag

waarbij ik me verwonder

over de mysterieuze schoonheid van de wereld waarin we leven.

Lieve groetjes,

Sandra

Vrolijke rokjes

Gisteren heb ik mezelf getrakteerd.

Op een rokje.

Eh... Zelfs twee :-0

Zoveel kleur, daar word je toch vrolijk van?

Ze zijn van ZAND Amsterdam en ik kocht ze op de Feel Good Market (what's in a name :-))

Deze zijn kort! Ik weet het. Ze hebben ze ook langer hoor!

En no worries, deze rokjes worden door mij niet zonder legging gedragen :-))

Ik voel mezelf niet oud, maar sommige dingen kun je beter laten als je bijna 45 bent.

Of je moet Madonna heten en er geen #@&!! om geven wat de wereld denkt.

Maar dan heb je ook een personal trainer.

En is je lichaam je werk.

En zie je er dus ook strak uit.

Het leuke van deze rokjes is, dat je ze op verschillende manieren kunt dragen.

De tailleband zit met een rits vast aan het rokje en je kunt tailleband 

en rokje (wel afhankelijk van het model) omkeren.

Op een skinny jeans zijn ze ook leuk. 

(Nee, dit is geen gesponsorde bijdrage :-))

Ik heb vanmiddag nog even in het zonnetje gehaakt.

Deze poncho ben ik nog een keer aan het maken. Nu van Stylecraft in antraciet grijs. 

Ik had een beetje erg enthousiast bijbesteld voor de rand van de Painted Pixels deken; ik had maar liefst 5 bollen en een beetje over... Maar nu ben ik er blij mee; niet naar de winkel, toch iets nieuws kunnen haken = win - win!

Guinness hield me gezelschap.

Je ziet zijn blik verschuiven 'Wat hoor ik? Blaft daar een hond?'

Daar moest ie even bij gaan staan. 

Even terug blaffen (natuurlijk). En dan die blik achterom 'Ben ik niet goed?'

 Al is het weer heerlijk, het trekt ook een beetje koud op; brrrr... koude billen!

Het buiten haken heeft dus niet heel lang geduurd. Die tijden komen wel weer. 

Voor nu was het 'pluk de dag'  en dat hebben Guinness en ik gedaan :-))

Lieve groetjes,

Sandra