Voordat ik mijn laatste CAL-blokken laat zien, even mijn dommigheid van vanochtend delen...
Manlief en ik zijn gaan wandelen vanochtend. Met Guinness.
Ik wandel graag, maar in de wandel hiërarchie van ons gezinnetje, sta ik onderaan.
Manlief doet thuis de wandelschoenen aan en gáát gewoon.
Blij met elk kilometertje dat zijn voeten hem kunnen dragen.
Guinness is overal voor in, als hij maar mee mag (en kan).
Ik heb mijn voorkeuren. Ik rijd liever eerst een stukje met de auto, om buiten
'het normale' te komen. En ben dan liefst vol in het groen. En dat zei ik vanochtend ook.
toen Manlief voorstelde om vanaf de voordeur te starten. Maar hij lachte en zei
dat hij een wandeling in zijn hoofd had, waarbij ik versteld zou staan van
het groen dat we tegen zouden komen. De route was een verrassing.
Grrrmmmblllll... Ik heb een hekel aan verrassingen (controlefreak, weet je nog?).
Maar... Het was geweldig! We hebben een heerlijke tocht gemaakt. En weet
je wie we tegen kwamen? Woody, de vader van Guinness!!
Ze lijken in zóveel opzichten op elkaar; postuur, houding, vacht, nieuwsgierigheid,
zelfverzekerdheid, vriendelijkheid...
En nu komt mijn dommigheid; ik heb geen foto gemaakt....
En daar baal ik van.
Dus ik moet het doen met de herinnering aan twee breeduit
glimlachende Ieren met hun pretantennes afgestemd op Radio Vrolijk.
Op de schaal van wereldrampen stelt dit natuurlijk helemaal geen biet voor.
Maar ik hoop wel dat we deze ontmoeting nog een keertje over kunnen doen! :-))
Genoeg gezeurd, hier komt blok 8.
Wederom in twee verschillende kleurenvolgordes:
Ingrid had me hele goede (en gevaarlijke) tips gegeven om de granny's
goed op de foto te krijgen, maar;
- in verband met de regen kon ik niet in de dakgoot gaan staan;
- een kroonluchter hebben we niet, dus daar kon ik niet in gaan hangen en
- toen ik op de stoel wilde gaan staan die ik op tafel had gezet,
kwam ik met mijn hoofd tegen de terrasoverkapping aan.
Ondanks dat Manlief paraat stond om mij naar de EHBO te racen, heb ik toch maar voor een schuine hoek gekozen Ingrid, sorry... :-))))
En tot slot... Mooie Els-post!!
Els en ik sturen elkaar af en toe 'snailmail'. Geweldig!
Maar daar waar ik meestal kaartjes koop en hoogstens wat 'pimp', krijg ik van Els
prachtige DDFZ-creaties. Dankjewel lieve Els!
Alleen... heeft jouw huisjesbroche de reis niet overleefd...
Ik denk dat de Nederlandse postbode zo vertederd was na het lezen van jouw boodschap
op de envelop, dat hij prompt over zijn eigen voeten is gestruikeld...
Maar geen nood; Manlief gaat er een koelkast-magneet van maken!
O, en wat dacht je van de binnenkant van de envelop...
een prachtige kijkdoos!
Ik wens jullie allemaal een heerlijk weekend!
Lieve groetjes,
Sandra
P.S. Heb je de veiling van *Haakjuffie* al gezien?
Zij veilt twee poppen voor het goede doel; Stichting Tuinderij Ganzert!
Lees hier meer over de Stichting en de monstertocht van Berry,
de man van Esther.
Zij veilt twee poppen voor het goede doel; Stichting Tuinderij Ganzert!
Lees hier meer over de Stichting en de monstertocht van Berry,
de man van Esther.
Het blijft leuk he die cirkels, denk dat ik ze morgen klaar heb vind de jouwe weer prachtig,en ja ik zou ook balen hoor , en post van Els blijft feest
BeantwoordenVerwijderenradio vrolijk...geweldig!!!
BeantwoordenVerwijderenX Es
Je vierkante cirkels zijn weer super!! Wat wordt het toch een mooi geheel!
BeantwoordenVerwijderenJe verhaal van de wandeling is heel herkenbaar. Ten eerste het zelf willen bepalen, maar vooral het "nietmakenvandefoto". Hoe vaak ik niet iets achter de rug heb en later bedenk dat ik het weer ben vergeten ..... Maar weet je, misschien ben je juist wel heel fijn in het NU als je die foto niet maakt! (zoals de japanners die thuis kijken wat ze hier hadden kunnen zien :-) ]
Liefs, Nelleke
Die houd ik vast Nelleke, want ik denk dat je gelijk hebt; in het 'nu' heb ik alles in me opgezogen :-))) xxx
VerwijderenWat een heerlijke blog!! Snap best dat je baalt van de gemiste kans om ze samen op de foto te zetten. Maar je hebt er zelf in ieder geval van genoten!! En je cirkels worden mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sandra
De binnenkant van de enveloppe is geweldig! Wat mooi gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenIk vind je blokken ook steeds leuker worden. Tip voor de volgende keer;
Leg de blokken buiten en hang zelf uit het slaapkamerraam! ;-)) (Niet te ver natuurlijk!!!) XX Esther
Ik zag in een documentaire dat honden die familie zijn, elkaar aan de geur herkennen ook al hebben ze jaren geen contact gehad. Vooral als het broers en zussen zijn.. Leuk, eh?
BeantwoordenVerwijderenBij mij gebeurt het tegenovergestelde: Ik ben zo bezeten van fotograferen dat ik nooit een foto mus, maar soms wel een stuk van de real life event niet meeheb :(
Mus is mis
BeantwoordenVerwijderenZoals je erin slaagt de ontmoeting te verwoorden, ben ik er zeker van dat je hem steeds op je netvlies zal kunnen blijven zien!
BeantwoordenVerwijderenO, en Ingrids tips opvolgen, zou nog een veel ergere dommigheid zijn! Hoewel ik me wel iets kan voorstellen bij in de kroonluchter gaan hangen. Zoals de olifant in de boeken van Toon Tellegen.
Het was misschien wel jammer dat je geen fototoestel mee had maar nu heb je wel met volle teugen kunnen genieten van de twee heren. Anders had je een deel daarvan thuis moeten bekijken op de foto's. Hoewel een fotootje natuurlijk wel leuk was geweest :). Groetjes Sandra
BeantwoordenVerwijderenGeweldige kleuren van je Cal blokken. Heel herkenbaar hoe krijg je ze mooi op de foto. Zou eens leuk zijn als iemand ons op de foto zou zetten als we daar mee bezig zijn.
BeantwoordenVerwijderenGrtz,
Chris
Een bijzondere moment om vader en zoon zo samen met hun staarten te zien zwaaien. Ik boor nu mijn eigen fantasie aan en maak een beeld in mijn hoofd. Gelukkig heb je Guinness al vaak laten zien.
BeantwoordenVerwijderenWat haal jij toeren uit om jouw vorderingen hier te laten zien. Hoe moet dat bij het vervolg? Pas goed op jezelf! De nieuwe blokken zien er weer prachtig uit.
Groetjes, Margaret
Oei, stoute postbode :)
BeantwoordenVerwijderenOeh wat worden jouw blokken toch mooi! Zo maf om te zien wat een ander kleurgebruik doen kan...
BeantwoordenVerwijderenJammer dat we (of eigenlijk jij) een foto van Guinness met z'n vader moeten missen, maar het moment zit in ieder geval in jouw herinnering! Is het bezoek voor Finnegan inmiddels al gearriveerd? :)
Groetjes
Nee, nog geen bezoek voor Finnegan. De extra veiligheidsmaatregelen bij de Tunnel leiden tot vertraging... Maar geen reden tot bezorgdheid! Aldus Finny...
VerwijderenLieve groetjes,
Sandra
En we blijven dus maar wachten voor wie Finnegan zo heeft moeten werken... De veiligheidsmaatregelen bij de Tunnel vallen nochtans wel mee hoor, De Man was twee weken geleden (toen de hele hetze op z'n hoogtepunt zat) naar Engeland, en hij kwam er toch vrij vlot doorheen...
BeantwoordenVerwijderenOh hoe tof, Guinness z'n papa leeft nog ! Hondjes blijven elkaar herkennen hé... Ons oud meisje kreeg ooit een zusje op bezoek, dat zag je meteen dat ze het "wisten" van elkaar. Heel ander gedrag dan met vreemde honden. Bij de ezeltjes is het gedrag nog veel sterker. Tuurke speelt en "ambeteert" (= treiteren) de andere ezels, maar als die zich boos maken op hem, holt hij naar mama om zich achter haar rug te verstoppen...
Ik had een vliegje willen zijn bij de poging van stoel-op-tafel hihi... De dakgoot was, gezien het regenweer, inderdaad misschien niet de beste oplossing ;-).
Van zodra ik nog meer lumineuze invallen krijg voor het foto-granny-probleem, laat ik je het weten (ik garandeer niet dat het veilige oplossingen zullen zijn...)
Xxx
Hmmm... maar De Man reisde ongetwijfeld legaal. M reist ietwat minder legaal :-))
VerwijderenJe hebt gelijk; Guinness wil nog wel eens ruzie zoeken met dominante reuen (behalve als ze kleiner zijn, die zijn zijn machogedrag niet waard denk ik) en zijn papa heeft precies hetzelfde. Maar nu stonden ze daar, zij aan zij, fantastisch!
Laat maar komen de tips! Hoe doller des te liever :-D
Liefs,
San
Leuk zo'n verrassende post.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Ellie
Wat had ik die ontmoeting graag gezien van Guinness en zijn vader! en wat worden ze mooi, je blocks. En die post, prachtig! die envelop! Zo leuk!
BeantwoordenVerwijderen