Zorgenkindje

Het was een bijzondere week.

Na de schok van het auto-ongeluk van iets meer dan een week geleden, kreeg mam deze

week te maken met de Papieren Tijger en de Paarse Krokodil.

Gelukkig heb ik jarenlang als schadecorrespondente gewerkt op een verzekeringskantoor.

Dus ik mocht mijn kennis afstoffen en (tot nu toe) met goed gevolg inzetten.

Gisteren kon Guinness ineens niet goed meer lopen.

Hij loopt met zijn achterpootjes 'op eieren', waarbij met name zijn linker achterpoot 

de boosdoener lijkt. Of zou het van zijn rug af komen?

Pootjes goed gecontroleerd; nageltjes, teentjes, gewrichten, temperatuur, noem maar op.

Niets.

Eten, drinken, poepen, plassen & kwispelstaart; check! Dat werkt (gelukkig) allemaal.

Maar er zit niet veel sjoege in en na belasting lijkt hij wat pijn te hebben.

Slapen. Dat kan hij nu bijzonder goed.

Om hem in de auto te laden en naar een wildvreemde dierenarts te gaan,

dat zien we niet zitten. 

Hoe bezorgd deze hondenmama ook is (geloof me, ik heb er buikpijn van)

en hoe vervelend ik machteloosheid ook vind,

slapen is nu het beste medicijn.

Lichtpuntje; we zien een lichte verbetering vergeleken met gisterenochtend.

En gezellig is het wel, zo samen op de bank :-)

En er zijn nog véél meer lichtpuntjes :-))

Het vest is bijvoorbeeld weer wat gegroeid en... 

ik heb besloten dat ik het patroon alleen in hoofdlijnen aanhoud.

De structuur die je hierboven voor de pootjes van Guinness ziet ontstaan hoort niet

bij het originele patroon, maar ik vond de verticale structuurbanen wel een leuk

contrast geven met de horizontale kleurschakeringen.

En het filmpje voor het werk?

Dat is (net) af!

Helemaal naar wens! Met tekstballonnen, muziek en heel de rimram.

Nu maar hopen dat mijn collega's er ook blij mee zijn :-)

Zonder slag of stoot is het niet gegaan en het heeft me veel tijd gekost,

maar de trots is des te groter. Veel geleerd!

En post! Ik kreeg leuke post!!

De mooie schriftjes die ik bij Els bestelde kwamen binnen. Niet op de foto helaas, 

maar al volop in gebruik om mijn stuiterende gedachten te vangen.

Een geweldige kaart van Esther naar aanleiding van deze blogpost

vastgehouden door een knuffel-elandje dat ik van Manlief

cadeau kreeg <3

En... de uitgever stuurde me een gratis exemplaar van het boek 'Pixel Crochet' waarvoor 

ik een speelgoed zak gehaakt heb (om het patroon te testen en

om foto's te kunnen maken van de speelgoed zak voor het boek).

Zie ook deze blogpost.

En achterin het boek staat mijn naam bij het dankwoord,

hoe cool is dat?

Ik werd wel even stil toen ik de naam iets boven die van mij las;

ook de veel te vroeg overleden Marinke heeft aan dit boek

meegewerkt. Kippenvel...

Al met al... Ben ik dankbaar. Heel dankbaar.

Tijd om de pc uit te zetten en bij

Guinness en manlief te gaan zitten.

Liefs,

Sandra