donderdag 8 april 2021

Dag lieve Guinness

 Nooit meer uit ons hart 💗


4 september 2008 - 7 april 2021🌟


4 april 2021
We hebben zoiets van 'iets zit er niet lekker bij Guinness'.
Hij is voorzichtig. Durft 's avonds niet
zelf de trap op te lopen.

5 april 2021
Eerste Paasdag, samen genieten we van een lekker
paasontbijtje. Guinness smikkelt van zijn brokjes met
ei en gerookte zalm, met een beetje croissant.
We willen gaan wandelen, maar zijn ons ervan 
bewust dat de wandeling niet te lang moet zijn en over vlak
terrein moet gaan, want we vertrouwen het niet.
En dan verstapt Guinness zich. Hij piept.
We trekken een streep door de boswandeling.
Maar Guinness moet natuurlijk wel uit.
Als hij over de drempel stapt en weer piept van de
pijn, weten we genoeg; dit is foute boel.


Gelukkig hebben we een hele hondenapotheek in huis,
dus ik kan Guinness meteen pijnmedicatie geven en 
we schrijven alvast Jacha Heukels aan, de orthomanueel
dierenarts. Zij heeft zit op 7 april in de praktijk in Helmond, 
dus dat komt goed uit.

6 april 2021
Tweede Paasdag.
Weer een lekker paasontbijtje voor Guinness.
Daar geniet hij nog steeds van. Wat dat betreft niets mis. 
Maar wel met zijn rug...
De hernia (dat het een hernia is, daar zijn we
inmiddels van overtuigd) zorgt voor veel
neurologische uitval.
Zijn achterpoten zijn verlamd en poepen
en plassen heeft hij niet meer onder controle.
Sterker nog; hij plast helemaal niet meer.
De hele dag hebben we van alles geprobeerd;
's avonds is hij in staat er een poepje uit te 
gooien, maar nog steeds geen plas...
We willen niet langer wachten en maken in de avond
een afspraak bij de spoedarts.

Bij honden met hernia en dit soort uitvalsverschijnselen,
is het niet ongewoon om ze te helpen en de blaas
voor ze uit te drukken. Dat hadden wij ook al geprobeerd,
maar zonder succes. Echter; het lukt ook niet bij de 
spoedarts. Guinness' buik is ontzettend gespannen,
waarschijnlijk ook vanwege de pijn.
Er lijkt niet erg veel plas in de blaas te zitten (voorzover
de spoedarts kan voelen), dus de arts besluit niet te
katheteriseren en 'alleen' een morfine injectie te geven tegen de pijn. 
Hopelijk brengt dit Guinness voldoende ontspanning om later 
wél de blaas te kunnen legen. Al dan niet met hulp van ons.

Maar er komt geen plas...
Hij ligt die nacht wel heerlijk ontspannen tussen ons in bed.

6 april 2021
Meteen naar de eigen dierenarts. Altijd beter.
Hupsakee, katheter erin. Er komt een enorme plas uit. 
Fijn.

De dierenarts neemt de opties door. We zouden een scan
kunnen laten maken om te kijken hoe en wat
er precies mis is met de wervels. Misschien is
er een operatie mogelijk?
Alleen is de realiteit; Guinness heeft geen goede
wervels. Op diverse plaatsen in zijn ruggenwervel
heeft hij last (gehad). Je opereert één gedeelte, maar
wat als daarna door een domino effect de rest het gaat begeven?
En dan hebben we het nog niet gehad over een revalidatietraject.
Guinness is met zijn 12,5 jaar niet meer de jongste
en hij heeft in verband met zijn gezondheid vaak 
tropenjaren gedraaid.

Dus; géén operatie. De dierenarts is het met ons eens. 
We hadden ook het idee dat het meer zoiets was van 'Ik wil dat jullie
alle opties te horen krijgen en dan zelf de beslissing maken'.

We richten onze pijlen op de orthomanueel dierenarts.
Guinness krijgt een injectie valium en we krijgen
andere (zwaardere) pijnmedicatie mee. En we gaan
zelf, twee maal daags, katheteriseren. 

Gelukkig laat Jacha, de orthomanueel dierenarts weten
dat we 8 april in de avond terecht kunnen. Eigenlijk zit
de agenda vol, maar voor Guinness wordt een uitzondering gemaakt.


Alleen... als Jacha hoort wat precies de verschijnselen
zijn; ernstige neurologische uitval, de stijve, rechte voorpoten die
Guinness niet meer kan ontspannen, krijgen we meteen een
vervelende boodschap.

Dit is 'Shiff Sherington'. 
Een ernstige ruggenmergbeschadiging midden in de rug.
Ze betwijfelt of ze Guinness deze keer kan helpen...

Wat daarna komt voelt als een onwerkelijke film.
Naarmate de valium injectie uit begint te werken,
wordt Guinness steeds onrustiger.
We eten samen nog een frietje, maar dan wordt het van kwaad tot erger.

Een cirkeltje van piepen, overeind proberen te komen 
(wat  niet lukt), frustratie, meer pijn door de inspanning, even liggen 
en dan weer opnieuw piepen, overeind proberen te komen enz. enz.
Twee baasjes die wanhopig zijn. Wat wil Guinness?
Hoe kunnen we nog meer helpen?

We besluiten naar bed gegaan. Weer met Guinness tussen ons in,
in de hoop dat dit hem rust geeft.
Maar de rust komt niet. Guinness raakt in gevecht met
zichzelf. Radeloos. Gefrustreerd. Het piepen
wordt erger, zijn ademhaling oppervlakkig.
Bloed bij zijn ontlasting.
Dit gaat niet langer...


We bellen wederom de spoedarts.
Wetende dat het pad dat we nu nemen letterlijk
en figuurlijk dood gaat lopen.
Drie kwartier later kunnen we terecht.

7 april 2021
00.15 uur. Sneeuw, hagel. De wereld is net
zo koud als de kou die we in ons hart voelen.

De dierenarts onderzoekt Guinness. De pijnreceptoren
in zijn achterpoten reageren helemaal niet meer.
Hij heeft nog nooit zo'n ernstig geval van Shiff Sherington
gezien. Ja. Deze weg loopt dood.  

🌟

Het doet zo'n pijn.

Gisteren is deze onwerkelijke film honderden keren
voorbij gekomen. Hebben we het juiste gedaan?
Ja. Dat hebben we.
Ons vriendje kan veel doorstaan, maar een
leven vol pijn en afhankelijkheid maakt
hem niet gelukkig. Daar is hij teveel Ierse Terriër voor.

Blijft over; een heel, heel groot verlies.

Pijn. 
Alsof iemand in onze harten knijpt, en knijpt en knijpt...


Mooie herinneringen, grappige herinneringen,
warme herinneringen; natuurlijk, die zijn er ook. Veel. Héél veel!

Maar op dit moment is het vooral het gemis.

Onze Guinny, Binnie Bin, Monstrosso Rosso.
Ons Hartje.

Dag lieve schat! Voor jou geen pijn meer, geen jeuk
en je kunt je weer vrij bewegen. Staan en gaan waar en
wanneer je wil. 

Kom je ons af en toe nog een keer gedag zeggen?
Loop je met ons mee door de bossen? 
Als warme wind die langs onze gezichten strijkt?

Voor altijd in onze harten.

Sandra & John

*broken*
💔💔




17 opmerkingen:

  1. Oh Sandra ik leef zo met jullie mee, wat mooi geschreven over jullie lief maatje. Het is goed zo, jullie hebben echt alles gedaan wat mogelijk is om Guinness een fijn leven te geven.
    En ik weet dat hij dat bij jullie heeft gehad.
    Heel veel sterkte, we vergeten hem nooit.
    Liefs Ellie ❤❤❤

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh wat is dit erg! Een huisdier afgeven is net als een kind verliezen, zeker als je er een goede band mee had. Heb het al meermaals gedaan en het blijft erg. Toch hebben jullie alles eraan gedaan om hem hier te houden, maar het mocht niet zijn. Hij heeft zeker een supergoed leven bij jullie gehad en zal jullie nooit vergeten en jullie en wij hem ook niet! Dikke knuffel. Rita

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach, wat vreselijk, gecondoleerd.
    Wat heb je een prachtig stuk als afscheid geschreven, ik beleef het mee, voel het mee. Ik heb geen huisdier, houd zelfs niet echt van huisdieren, maar voel het verdriet zo met jullie mee, net als ik altijd de liefde voor Guiness kon voelen als je over hem schreef. Guiness was jullie oogappeltje, jullie hadden het zo goed samen. Wat een gemis, heel veel sterkte voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zit hier echt met tranen in m'n ogen, Sandra...
    Jullie hebben écht álles gedaan! Wat erg dat het zo moest aflopen. Guinness was alles voor jullie. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel verdrietig en een lastige beslissing, de enige die mogelijk was. Een grote leegte, veel ruimte voor heel veel herinneringen. Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach nee... Die lieve Guinness is een engel in de hondenhemel geworden! Wat ontzettend verdrietig voor jullie, maar wat hebben jullie goed voor hem gezorgd en veel plezier met hem beleefd. Heel mooi hoe je het afscheid beschrijft, er spreekt zoveel liefde uit. Heel veel sterkte met het gemis!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Och, wat een verhaal. Zoals ik al eerder zei: 'Koester de mooie momenten'.
    Groetjes Sofie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mijn hart breekt bij je verhaal. Wat een ellendige en moeilijke beslissing en wat een gemis nu. Ondanks zijn "kwaaltjes" toch een heel plots afscheid. Ik denk dat al je lezers heel erg met jullie meeleven en Guinness nu al missen. Heel veel sterkte aan jullie allebei en gelukkig zijn er de vele mooie herinneringen. Een kleine troost. Heel veel liefs en dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Guinness heeft bij jullie een fantastisch mooi leven gehad, en hij heeft jullie levens zo verrijkt. Hem nu moeten laten gaan, is de zwaarste maar tegelijkertijd de enig juiste beslissing die jullie konden nemen. Dat is misschien wel het moeilijkste aan een huisdier, het dier is van jou afhankelijk, ook in het nemen van die beslissing. Ik wens jullie heel erg veel sterkte, het zal stil zijn hem, maar ik hoop dat het jullie troost biedt dat hij nu, aan de andere kant van de regenboogbrug, weer vrij is van alle pijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ach wat verdrietig. Zo ineens afscheid moeten nemen van jullie lieve vriendje. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nee dat meen je niet? Ik heb op Insta nog jullie foto geliked maar niet realiserende dat hij er niet meer is. Die lieve, knappe Guinness. Wat verdrietig! Heel erg veel sterkte met dit grote gemis!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Tranen stromen over mijn wangen, mijn hart voelt jullie verdriet.
    Natuurlijk hebben jullie in liefde de juiste keuze gemaakt. Maar het gemis is immens.
    Veel sterkte lieverds.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja, ook hier tranen :( jullie hebben het juiste gedaan!
    Dat neemt niet weg dat het vreselijk is, wat zullen jullie hem missen.
    Onze eerste teckel Joris had ook een hernia, was ook niet meer te opereren :( Echt een ramp!! Heel veel sterkte. Liefs Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Gecondoleerd. Wat hebben jullie met Guinness een prachtig leven beleefd. Heel veel grappige belevenissen en heel veel liefde van hem voor jullie en omgekeerd. En door al jouw blogberichtjes gingen ook veel volgers van Guinness houden. Hoe moeilijk ook, jullie besluit namen jullie ook uit liefde voor hem.

    Liefs en een knuffel, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat verdrietig maar moedig ook om Guinness te laten gaan. Ik weet hoe het voelt heb het vorig jaar meegemaakt met Wes. Heel veel sterkte en houd je vast aan de mooie herinneringen die jullie gehad hebben met die prachtige Guinness. Gecondoleerd. Liefs Dinah..

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lees net pas je berichtje over jullie lieve schat.
    Tranen lopen over mijn wangen, want ik weet zo goed hoe het voelt om afscheid te moeten nemen van je hondje, je liefste maatje.
    Hij heeft jullie veel moois gegeven, liefde en aandacht, dat kreeg hij ook van jullie.
    Sterkte met dit verlies.

    BeantwoordenVerwijderen

Dankjewel voor je reactie, graag tot een volgende keer!

Sandra

P.S.
Weet je niet hoe je een reactie moet plaatsen? In het witte vak kun je je tekst plaatsen. Vervolgens moet je bij 'reageer als' of 'profiel' nog aangeven hoe je wilt reageren. Als je kiest voor naam/url kun je je naam opgeven, maar anoniem kan ook.