maandag 31 augustus 2015

Maar soms gaat het wel eens verkeerd

'Maar soms gaat het wel eens verkeerd
Dan gaat het niet zoals ik wil en doe ik dit...
en alles staat stil!'

Aldus Tika, de dochter van Tita Tovenaar!

Helaas kan ik de boel niet stil zetten, maar ik kan jullie wel
laten zien wat er niet ging zoals ik wilde...

~~~

Een paar jaar geleden kocht ik op vakantie wol.
Ik haakte er, heel netjes en gelijkmatig, een (grote!) sjaal van 
en naaide de uiteinden aan elkaar vast.
Een 'infinity sjaal'.

Zoals je misschien kunt zien, verzuipt mijn paspop Sibille er haast in.


En ikke helaas ook.
Als ik hem om heb, heb ik het idee dat ik topzwaar ben...

Zoals jullie misschien wel weten, ben ik aan het vilten.
Ik las laatst over Nelleke's zéér geslaagde viltexperiment van een ufo (UnFinished Object).
En ik dacht... 'waarom niet? Nu doe ik er ook niets mee!'

Hupsakee, in de wasmachine!
Een label had ik natuurlijk niet meer. Maar ik wist wel dat het een sokkenwol was.
Hmmm... die wol is meestal wasmachine bestendig gemaakt.
Kan mij het schelen; ik was het op 95 graden!

Foto's voor:


Foto na:


Huh?!?! Hélemaal geen verschil!!

Chapeau voor de kwaliteit van deze wol! Niet gevilt, geen pluizen, niet gekrompen.
Inmiddels weet ik weer welke het was; sokkenwol van Opal (Hundertwasser).

Maar nu zit ik nog steeds opgescheept met een 'molensteen-sjaal'...
Manlief werd een beetje groen toen ik opperde er een kussen (of twee) van te maken....

~~~

En dan was er ook nog vilttas(je) nummer twee.
Een experiment, dat hopelijk meteen een cadeautje op zou leveren voor een tienermeisje.
Ik gebruikte andere wol dan de vorige keer.
Deze tas is gemaakt van Eskimo Print.
Een stukje voordeliger dan de Feltro.

Haak haak haak...
Was was was....
So far so good.
Het kleurenpalet is niet mijn ding (te heftige overgangen, 
die leiden tot een soort camouflage-patroon),
maar voor een tiener waarschijnlijk perfect en de maat is goed.


Apart de tashengsel gehaakt, maar die kromp iets minder dan verwacht.
Geen nood, die naai ik gewoon 'even' aan de zijkant van de tas vast.
Tot onderaan; lekker stevig, leuk detail.

Nou, niks 'even'.
Spelden? Gaat niet. De spelden die ik heb verdwijnen in het vilt.
Naaien met een stopnaald? Laat me niet lachen!
Er moet een scherpe punt aan zitten!
Fijn, als je geen vingerhoedje hebt...
En het 32 graden is en je met je hand helemaal onzichtbaar onderin een smal tasje zit.
AU!

Mijn ogen spuwden vuur na de opmerking van Manlief:
 'Gaat het wel goed met je hand-oog-coördinatie schatje?' 
Grrrmmmblll?@!#$!

Maar ik ben doorgegaan. 
En ik vind het niet bepaald geweldig (understatement).
Zelfs de foto's zijn pet.
En dat onderstreept meteen mijn eerdere opmerking, want
als ik iets geweldig vind en het staat er niet helemaal goed op, dan
maak ik nog een keer foto's.

Deze keer niet.
Hier moeten jullie het mee doen...



De bron van ergernis:


Door de verlopende kleuren van de viltwol, vallen de onregelmatige
steekjes extra op. Net een litteken...

De perfectionist in mij sterft duizend doden.
Mijn minder strenge kant zegt; het is handwerk, dúh!

Ik denk er nog even over of dit tasje cadeau gedaan wordt...

~~~

Op 'De Schaal van Wereldrampen' stelt dit natuurlijk 
niks, nada, noppes voor. Les geleerd, we gaan weer door.

Rest mij te zeggen dat ik trots ben op de warmte in blogland.
*Haakjuffie*  heeft een geweldig bedrag op weten te halen met haar veiling
En... enkele onder jullie zijn straks in het bezit van een mooie *Haakjuffie*-creatie!
Helemaal top, want ik weet dat die creaties een fantastisch thuis gaan krijgen.

Heb je de veiling gemist?
Dan vraag ik nog één keer jullie aandacht voor de allerlaatste 
veiling van *Haakjuffie*. Met héle bijzondere poppen.
Jullie weten waarschijnlijk dat ze ernstig ziek is.
En ze heeft het ook niet breed.
De opbrengst van deze veiling is bestemd voor het realiseren 
van (één?/meerdere?) wensen op haar 'bucketlist'.
Neem een kijkje, zegt het voort!

~~~

Lieve groetjes,

Sandra








21 opmerkingen:

  1. Een molensteen-sjaal. Echt geen pretje en zo jammer dat er na het wassen geen weg terug is.
    Die man toch. Vind het goed als je de molensteen-sjaal omslaat, maar een kussen? Ho maar (dat zou mijn maatje ook niets vinden by the way).
    Misschien een idee om de sjaal te veranderen in onderzetters met behulp van Lennie Flennerie?
    Kun je de band aan de tas vastmaken met stevige doorslagdrukkers of doorslagknopen. Misschien kan je man dan een beetje helpen, want er moet een flinke klap op worden gegeven om ze goed door de stof te slaan. Bij dikke spijkerstof lukt het dus mogelijk is het ook iets voor de tas.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer van je sjaal!!! Gewoon nog even laten liggen, dan komt het idee vanzelf. Althans daar hoop ik altijd op. Soms werkt het.
    Groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maak er een sporttas van waarin je bowlingballen kunt versjouwen zo stevig!! En ik lig hier in een deuk zie het allemaal helemaal voor me....Morgen weer een dag lieve Sandra weer een frisse fruitige dag speciaal voor jou
    x Es

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh jee... Had dit maar niet gezegd. Dit soort associaties blijven bij mij altijd plakken....en gaan een eigen leven leiden whahahaaa! :-)))
      Dankjewel! x :-)))

      Verwijderen
  4. Ach ja, het hoort er een beetje bij, soms zit het even niet mee.
    Volgende keer beter, en ik stop mijn niet gelukte projecten zo ver mogelijk weg en laat ze zeker niet zien op mijn blog. Dus daar wil ik je nog even mee complimenteren dat je dat wel hebt gedaan!!!!

    Groet, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat tasje - onregelmatige steekjes ? Huh ? Waar ??? Ik zie op de foto enkel een tasje waar elke tiener een halve moord voor zou begaan !! Meisje dat tasje ziet er léuk uit !!! (Wel jammer van je pijnlijke vingers... Zolang er maar geen grote bloedvlek in het tasje zit...)
    En de sjaal, tsja... Hij ziet er nochtans geweldig uit... Ik zou zeggen : toch aandoen en denken dat je cupmaat ineens sterk omhoog is gegaan, dat went wel, topzwaar zijn ;-)))) (ik spreek uit ervaring, smalle rug, en joekels van... Je wordt dat gewicht echt gewoon hoor ;-))))
    En je man ? Tsss tsss... Bezwaar maken tegen een kussentje (of twee) meer, én dan nog commentaar hebben op je oog-handcoördinatie ?? Ik zou zeggen : de rest van de week krijgt hij alleen soep met boterhammetjes !!
    Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hmmm... Vampierentasje! Da's helemáál 'hot' natuurlijk :-))) vampieren... Littekens... We gaan al richting Halloween :-)))
      Het zijn helaas niet alleen de steekjes, het zit er niet zo 'strak' op omdat ik het niet kon spelden. Maar je hebt gelijk; dik kans dat een tiener het vet stoer vindt!
      Enneh... Ik heb Manlief fijntjes herinnerd aan twee bezoekjes EHBO; beide keren was hij (gelukkig) niet succesvol in het afzagen van zijn duim. Over hand-oogcoördinatie gesproken, há! :-)))
      Helaas blijft de sjaal (in tegenstelling tot Sibille) bij mij op mijn 'cupmaat' hangen. Daar had ik eigenlijk niet meer gewicht nodig whahahaaaa!!
      xxx

      Verwijderen
  6. Oeioeioei; wat een sublieme sokkenwol!! Misschien moet je hem gewoon uithalen Sandra, dat kan natuurlijk ook. Of je beschouwt het als een grote lap tricot en maakt er wat anders van. Één ding is zeker, wat je er ook van maakt, het zal zo in de wasmachine kunnen :-(.
    En dan nog meer viltverdriet, met de steekjes. Tja, als perfectionist (wat ken ik dat goed) zie je dingen die een ander niet opvallen. Loopt het hengsel onder de tas door? Zo niet, je zou zijkanten van denim kunnen maken en met de naaimachine in de kanten van de tas zetten. Het hengsel knip je korter en kan met een metalen of leren lus aan het denim vastgezet worden.
    Al met al: je hebt niets verkeerds, alleen kansen en uitdagingen (Hahaha, kan ik het verkopen of niet! Ik lijk wel zo'n werkgever die z'n personeel wil ontslaan)
    Trouwens, het is wel gewoon een heel leuke tas hè, dat zie je toch ook wel!
    Mooi met die blauwen!!
    En die sokkenwol is van een uitstekende kwaliteit, Hundertwasser van Opal maakt toch die mooie kleur-patronen als je er sokken van breit? Geïnspireerd op kunstwerken, dacht ik!!
    Liefs, Nelleke
    Ps, om je man's opmerking moest ik erg lachen: zoiets zou hier ook tegen mij gezegd worden :-D!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed van jou; Hundertwasser was kunstenaar én architect!
      Jouw opmerking over tricot heeft me aan het denken gezet; misschien heb ik genoeg om er een poncho van te naaien :-)))
      Aan het tasje heb ik al zoveel zitten prutsen dat ik geen zin heb om de hengsels los te halen. Erg hè :-))) Perfect is saai, zegt mijn betere (niet-perfectionistische) ik. Effe laten betijen :-))
      Liefs,
      Sandra

      Verwijderen
  7. Sorry hoor sandra maar ik moet er wel om lachen. Ik zie je al lopen met een giga sjaal om je nek die heel groot is en heeeeel erg zwaar... Kun je de sjaal niet uithalen? En het tasje.. Tja zover ik het kan zien ziet alleen het hengsel er niet zo goed uit, die nou je tooch eraf kunnen knippen en dan iets anders er voor in de plaats maken... Tis maar een suggestie hoor.... Om je op te vrolijken :-)

    Lieve groet, dinah

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Dinah! :-)))
      Je hebt gelijk hoor! Was een beetje een frustratie-spui-postje van mij :-))
      Had er eigenlijk niet eens over willen bloggen, maar realiteit is, dat dit gewoon gebeurt. Overal. Bij iedereen. En dat je ervan leert. En dat ik er samen met jullie om kan lachen (als ik niet omval vanwege het topzwaar zijn hihihi)
      Lieve groetjes,
      Sandra

      Verwijderen
  8. Hallo,

    Ik kwam je tegen op het blog van Pippa's hus. Wat een prachtig tasje heb gemaakt.
    Daar is vast wel iemand blij mee.
    Hart. gr.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh Sandra, lekker blog bericht, het kan ook niet altijd perfect zijn ( dat willen we wel) hier leren we weer van. Hij is wel heel erg mooi. En het tasje is ook mooi gelukt.
    Liefs
    Ellie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Als iets wel helemaal naar je zin is, kan je des te trots zijn, omdat je weet dat het niet altijd zo is. Een waarheid als ’’ Het moet niet perfect zijn’’. Met zo’n zinnen sla ik mezelf om de oren wanneer ik ontgoocheld ben.
    Je hebt wel doorzettingsvermogen!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik zie geen littekens, hoor.
    Het is allemaal mooi.

    Tussendoor even een dachshundie wijsheid meegeven: de perfectie ligt in het imperfecte.
    Handwerk is des te mooier wanneer het uniek is, dat betekent dat er geen twee van zijn. En kijk, dat klopt nou net voor wat jij hier toont.
    Prachtig en dachshundie!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ah ... dit overkomt wel iedereen van ons. Jammer voor al het werk, maar zo'n creatief zieltje als jij tovert deze sjaal weldra om tot iets heel moois en unieks. Ben er heel gerust in dat je ons weldra een berichtje schrijft met als titel "Eureka" !!!! :-)

    Lieve groetjes, Tinne

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Stoere tas hoor :) Goed zoals ie is. Denk dat een stoere meid daar hartstikke blij mee zal zijn. Ik dacht tijdens het lezen even dat bij een 2e viltpoging van de sjaal het tasje ontstaan was haha (ik zag even alleen de foto's). Maar met die sjaal is ongetwijfeld nog iets leuks te doen. En verder... adem in adem uit ;)

    (ps. de link naar Haakjuffie klopt niet. Dan kom je nogmaals op de site van Nelleke)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Weet je sandra....dit hebben we allemaal wel eens,ha,ha....

    BeantwoordenVerwijderen

Dankjewel voor je reactie, graag tot een volgende keer!

Sandra

P.S.
Weet je niet hoe je een reactie moet plaatsen? In het witte vak kun je je tekst plaatsen. Vervolgens moet je bij 'reageer als' of 'profiel' nog aangeven hoe je wilt reageren. Als je kiest voor naam/url kun je je naam opgeven, maar anoniem kan ook.