Wat vliegt de tijd!
Zeker als je heel je structuur de deur uit hebt moeten gooien
vanwege een pup/jonge hond.
Ik heb het ritme nog niet helemaal gevonden.
Elke keer als ik dacht; 'zó doe ik het!' dan veranderde er weer
iets bij Toryn.
Neem bijvoorbeeld de angstfase rond de 16 weken.
Ineens veranderde ons zelfverzekerde hondje-met-de-staart-omhoog
in een piepend angsthaasje, dat met gezwinde spoed en de staart
tussen de poten naar huis wilde.
En met piepen bedoel ik eigenlijk krijsen als een speenvarken.
En dat allemaal bij de aanblik van de vuilniswagen,
die ronkend en sissend in een straatje zijn werk stond te doen.
Ik dacht dat we deze hindernis weken geleden al genomen
hadden? Achteraf blijkt dat dit normaal is op deze leeftijd.
Het is net alsof ze de wereld anders gaan bekijken.
De schone taak aan het baasje en het vrouwtje om hem met veel geduld
door deze periode te loodsen.
Dus... Ik heb het manneke opgepakt en we zijn de vuilniswagen vanaf
een veilige afstand gaan volgen.
Toen hij wat rustiger werd, heb ik hem weer op zijn pootjes
gezet en zijn we de afstand korter gaan maken.
Inmiddels blikt of bloost hij niet meer bij het zien
van een vuilniswagen. Fijn!
Maar het kan zijn dat er nog één of twee angstfases
volgen, het komende half jaar.
Ook heeft Toryn een soort van pré-puberfase gehad.
Kan alles te maken hebben gehad met het wisselen van
zijn eerste tandjes. Hoe dan ook; het was een verschrikkelijke
boef die maar dóór en dóór bleef gaan met hetzelfde
kattenkwaad. In Toryn's geval; zijn missie om binnen-
en buitenshuis álle kussens te verscheuren.
Ik denk dat zelfs Gandhi van pure wanhoop de Ganges
in zou zijn gesprongen...
Maar ook die fase hebben we (voor nu) gehad.
Vorige week hadden we een weekje vakantie en hebben we weer allerlei
dingen ondernomen met een ondeugende, onstuimige, maar ook hele lieve Toryn!
maar ik probeer nu toch wat meer me-time in te bouwen.
Gisteren heeft Toryn voor het eerst kennis gemaakt met de
9 weken jonge bruine Labradorpup van mijn zusje: Kyana.
Dat ging héél erg goed! Toryn was heel voorzichtig met haar.
Tijdens het spelen sprong hij soms met vier poten in de
lucht om niet zwaar op haar te landen, zo lief!
Vriendjes voor het leven!
Wel raar om te beseffen dat dit lieve, kleine, zachte mupke
straks bijna 20 kilo zwaarder en 5 tot 10 cm. hoger zal zijn
dan Toryn!
Lieve groetjes,
Sandra
PS: Voor de liefhebbers; er staat weer een kort
Finny & Mac avontuur klaar op mijn website; klik hier!
Ahh, wat een mooiere is Toryn toch! Je kunt er maar druk mee zijn, zo'n belhamel opvoeden! Ik doe het je niet na. Wat leuk dat je zus ook een (nu nog) klein honden vriendje heeft! Fijn als die twee dikke maatjes kunnen worden. Succes met alles en vergeet inderdaad niet om af en toe even echt tijd voor jezelf te nemen... Groetjes!
BeantwoordenVerwijderenGeweldig een jonge hod maar ook erg vermoeiend, maar nu ff druk straks een voorbeeldige hond. Die angstfases zijn bijzonder hè. Wat eerst heel gewoon is is later ineens afschrikwekkend. Heel raar maar beetje teaiben dan komt het goed
BeantwoordenVerwijderenMooi dat het zo goed gaat. Volgens mij weten jullie als geen ander hoe jullie Toryn moeten opvoeden, dat komt helemaal goed.
BeantwoordenVerwijderenWat is ie mooi, echt een knapperd! Het opgroeien is een drukke periode voor het baasje maar jouw kennende gaat dit vlotjes verlopen en uiten in een geslaagde opvoedingsresultaat. Succes met alles wat je doet en onderneemt! Groetjes, Tinne
BeantwoordenVerwijderenHij staat ook altijd goed op de foto hé, hij kan zo meedoen in een reclame ;) 5 maanden al weer, de tijd gaat zo snel. Veel plezier met elkaar, groetjes Anita
BeantwoordenVerwijderengeweldig om te lezen en te zien, hij is echt leuk.
BeantwoordenVerwijderen😍🥰😘
Nooit gedacht dat het opvoeden van een hond zo veel tijd kost. En heel veel geduld en liefde, maar dat zit wel goed, geloof ik.
BeantwoordenVerwijderenIk loop hopeloos achter met het lezen van blogberichtjes maar jullie avonturen met Toryn op instagram heb ik wel gevolgd.
BeantwoordenVerwijderenWat gaat de tijd hard en wat wordt hij groot. Het is volgens mij wel andere koek of je een pup op moet voeden of een kitten. Wij hebben bijna een jaar kittenopvoeding achter de rug met wisselend succes moet ik zeggen maar volgens mij was dat minder intensief dat jullie taak. Succes en vooral veel plezier.
Groetjes Sandra