zondag 10 maart 2024

Blomma kussen | Tadaa!

 De eerste afgeronde haakpatroon test van 2024 is een feit!
Hier is mijn Blomma square-kussen:


Dat dit een kussen zou worden, was lang niet zeker.
Ik vond het patroon zo leuk, dat ik dacht aan een 
deken van 12 van deze vierkanten (ze zijn ca. 48 cm. groot).


Ik twijfelde, omdat ik nog twee dekens heb liggen
die nog afgemaakt moeten worden… (ahum).
Dus toen ik nog een cadeautje moest hebben
voor een lieve meid, was de knoop snel doorgehakt!


Het enige dat misschien jammer is, is dat ik
een Blokker kussenvulling van 45 cm. heb gebruikt.
Als ik meer tijd had gehad, was 50 cm. beter geweest.


Van de andere kant had het vierkant dan wat onder
spanning gestaan, waardoor je door de steken heen
de kussenvulling had gezien. Ook niet leuk!

Dit vierkant is ontzettend veelzijdig. Je kunt na een willekeurig
aantal toeren stoppen met haken. 


Als je meerdere van deze vierkanten maakt en aan elkaar zet,
krijg je een soort oneindig patroon, echt heel mooi!
Voorbeelden hiervan kun je zien op de site van 


Op de foto’s hierboven en hieronder zie je het verschil
in grootte; links gehaakt tot en met toer 30,
rechts het volledige vierkant (49 toeren).


Op mijn Ravelry projecten pagina vind je
meer informatie over het garen dat ik gebruikte e.d.

Fijne zondag nog!

Lieve groetjes,

Sandra






  

woensdag 31 januari 2024

Het kerstcadeau dat januari cadeau werd | Tadaa!

 De post heeft het pakje keurig bezorgd en 
de sjaal is heel enthousiast in ontvangst (en gebruik)
genomen. Daar doe je het voor!
Nu kan ik de foto’s delen.
Voordat de sjaal op reis ging, heb ik er
even mee geposeerd;


Het was eerlijk gezegd best moeilijk om er
afscheid van te nemen…

Dat vond Toryn denk ik ook…
💤


De basis van de sjaal is redelijk eenvoudig gehaakt met halve stokjes.
In het begin en het einde heb ik met verschillende kleuren 
een paar herhalingen gehaakt van het mozaïek patroon
 ‘Silence Scarf’ van Lilla Björn (uit het boek ‘A Sea Story’).


De basis van de sjaal is gehaakt met Stylecraft Special DK
in de kleur ‘Waterfall’.


De kleurtjes zijn van Scheepjes Softfun en komen allemaal
uit het colorpack ‘Jewel’.


De achterkant van de sjaal is anders, maar toch netjes:


Ik haakte de hele sjaal met naald 4,5.

Zo… dat was het zo’n beetje!
Op het moment ben ik niet aan het haken.
Ik heb nog wat projecten liggen, maar die zijn 
allemaal net wat complexer dan waar ik nu
zin in heb. En om iets nieuws te beginnen
terwijl ik genoeg ‘UFO’s’ heb liggen, dat 
krijg ik voor mezelf niet goedgepraat.
😜

Lieve groetjes,

Sandra 











maandag 29 januari 2024

Winter voelt als lente

 Er zat nog wat vorst in de lucht afgelopen weekend.


Ik kon in de vroege zondagochtend nog mooie rijm- en ijsfoto’s maken.


Later op de zondag voelde het steeds meer als lente, ik had ook 
het idee dat de vogels hun repertoire al aan het wijzigen zijn. 
Genieten!

Ik weet het… niet te vroeg juichen, de lente is nog ver weg;
de winter kan nog hele gekke bokkensprongen gaan maken.
Vorig jaar sneeuwde het begin maart nog!

Maar het moet ook niet te snel té warm worden,
want ik heb eindelijk het kerstcadeau af. Je weet wel; de sjaal 
die op tijd klaar had kunnen zijn voor de kerst, maar op het
laatste moment toch uitgetrokken moest worden.
Zoals Akkelien van de Breimeisjes schreef;
een gevalletje ‘twee keer lol van dezelfde wol’!
😅

Ik wil er niet teveel van laten zien, want  de sjaal is nog
onderweg, maar hieronder een foto van Toryn met 
een stukje van de achterkant van de sjaal:


Ik denk dat Toryn de sjaal nu al mist.
De volgende keer laat ik meer foto’s zien.

Geniet van het zachte en (als het goed is redelijk) droge 
weer deze week!

Lieve groetjes,

Sandra






maandag 25 december 2023

Vrolijk Kerstfeest!

 Goedemorgen op deze feestelijke morgen!


Ik start meteen met een bekentenis;
elk jaar valt deze periode me zwaarder.

Ja, ik houd van de kerstlichtjes, de hint van 
hoop die om deze dagen hangt. De traditie om
deze dagen samen te vieren met de mensen
die je lief zijn.


Maar er is ook een andere kant; de vele 
prikkels, het commerciële, het sociaal ‘jongleren’.

Mijn ideale kerst zou zijn; samen met Manlief en Toryn
ergens in een huisje met open haard in de natuur.
Samen de stilte opzoeken. Tijd voor rust en introspectie.

We zouden het kunnen doen, maar toch doen we het niet.
Is het het sociale keurslijf? Het idee dat we dan mensen teleurstellen?
Of is het de wetenschap dat het nu misschien allemaal
teveel is, maar dat je elk jaar toch met plezier terug kijkt?
En dat er mensen zijn die deze rijkdom niet hebben en 
graag willen ruilen, ondanks al het ‘gedoe’ dat ik misschien ervaar?

Nou ja… Ik stap maar gewoon in de kerstrivier en zie
wel waar hij me dit jaar brengt.

Tot zover mijn kerstgemijmer.
Ik kijk nog even terug op december.


Nog steeds een natte maand. 


De tekenen van de herfst zijn nog volop te vinden in het bos.


En ook de wind liet zich gelden.


Ik bakte bleke kerstkoekjes.


En na vele uurtjes haken aan mijn kerstcadeau…




Besloot ik toch om het uit te trekken…
Het haakwerk was te stug, viel niet mooi.
Dus… geen kerstcadeau, maar straks heb ik 
een nieuwjaars cadeau!

Ik haak de nieuwe sjaal terwijl ik de 
oude uittrek:


Deze keer (al zie je dat niet op de foto) gebruik 
ik ook veel andere kleurtjes. Maar dat is voor 
een blogpost in het nieuwe jaar!

Ik wens jullie hele fijne feestdagen.
Maak ervan wat je ervan kunt maken en weet;
we gaan nu weer op weg naar lichtere dagen,
want de kortste dag zit erop!

Lieve groetjes,

Sandra




























vrijdag 17 november 2023

Natter dan nat

 Ongelofelijk… Wat valt er de laatste tijd veel regen!
Volgens mij heb ik nog nooit zo vaak mijn 
regenbroek aan moet trekken als ik naar het werk fiets
als deze herfst. Dat is voor mij altijd een graadmeter.
💦


Toryn vindt er ook geen bal aan.
Als ik naar hem kijk tijdens het wandelen,
krijg ik regelmatig een verwijtende blik te zien.


Zo van: 
‘Moet dit echt?’


Afgelopen zondag hebben we gelukkig wel weer een 
fijne, droge herfstwandeling met zijn drietjes kunnen maken.
Hieronder een zoekplaatje:
Waar is Toryn?


Als er andere hondjes aan komen,
gaat Toryn vaak in de ‘ik-kijk-de-kat-uit-de-boom’
modus. 


De multicooker bevalt prima!
In mijn vorige blogpost zag je hem aan het werk.
Het resultaat was dit:


Heerlijk malse spareribs waar de botjes vanzelf
uit vielen, dus kluiven hoefde niet.

En op dit moment is de multicooker wéér aan het werk:


Deze keer een stoofvlees recept van Lucia van 
Happy Healthy Club uit haar boekje ‘Slowcooker gerechten’.
Een aanrader als je op zoek bent
naar laagdrempelige slowcooker (of andere) recepten!

En… ik ben afgelopen dinsdag gestart met een
nieuw haakproject; de Highlands sjaal van 
a la Sascha.


De foto hierboven is van afgelopen woensdag.
Toen ging het nog niet zo snel en vreesde ik dat ik 
de deadline (het is een kerstcadeau) niet zou halen.


Zoals je hierboven ziet, ben ik vandaag al een stuk verder.
De eerste bol van 100 gram is bijna opgehaakt.
Ik heb nog zeker 3 bollen meer te gaan, maar ik denk dat
wel goed komt met dat kerstcadeau.
Het garen is trouwens blauw gemêleerd, al
lijkt het op de onderste foto een beetje grijzig.
Past wel bij het regenweer! 
😅

Ik ben benieuwd; er wordt voorspeld dat de vorst
de regen gaat verjagen. Als het dak maar niet te glad
wordt voor de Sint! 
😜

Een heerlijk weekend gewenst!
Lieve groetjes,

Sandra








zaterdag 11 november 2023

Hippiediehop!

Hippiediehop! Een hak-op-de-tak blogpost met veel foto’s.
Daar komt ie!

Ik start met iets waar ik geen bijpassende foto bij heb:
Enveloppenstress.
Ik help schone mama met haar administratie na het 
overlijden van pa. Best wel een klus, maar het grootste gedeelte
zit erop. Al zullen er best nog wel wat konijntjes uit de hoed
komen in de maanden die voor ons liggen.
Wat ik nooit zo beseft heb, is hoeveel stress post op kan leveren 
voor oudere mensen.
En ik moet zeggen; we hebben ook een idioot complexe maatschappij.
Zeker als je het door de ogen van een 85-jarige bekijkt!

En door de ogen van Toryn…
is dit een fantastisch mooi speeltje:


Toryn heeft pech; mini Toryn is een prachtig handgemaakt
kunstwerkje van Steiff mohair. Daar wordt niet in gebeten.
Ook geen ‘liefdesbeetjes’.


In oktober bezochten we de DDW (Dutch Design Week)
in Eindhoven weer. Deze keer niet heel uitgebreid,
maar het is altijd leuk om even de sfeer te proeven en een
praatje te maken met wat designers.




Ik oktober vierden we ook Halloween.
Toryn moest eraan geloven:


Manlief had ons huis weer prachtig versierd met
spinnen, spinnenwebben, skeletten en spookjes.


Jammer genoeg was ons huis dit jaar in ons gedeelte 
van de wijk het enige uitdeelhuis. Omdat het ook een beetje
uit de route lag, kwamen er niet zoveel kinderen als we hadden
gehoopt/verwacht. Maar het was toch gezellig hoor!
Zeker omdat we onze eigen traditie zijn gestart en deze
avond samen met het gezin van mijn zusje vieren.
En deze keer hadden we sushi gemaakt:




Hierboven zie je mijn eerste Japanse omeletje.
Flinterdun en een feestje om opgerold te verwerken
in de sushi.

Van sushi ga ik naar Toryn met zijn nieuwe
jasje. Lekker warm en… (dat is het belangrijkste
voor Toryn) het beschermt hem een beetje tegen
alle nattigheid die er de afgelopen periode 
gevallen is.


Ik sluit deze hak-op-de-tak post met onze laatste aanwinst
die net begonnen te piepen…


Na jaren plezier te hebben gehad van onze Crockpot slowcooker,
zijn we overgestapt op deze ‘multicooker’.
Laat het weten als jullie daar meer over willen horen.
Ik ga nu kijken of hij zijn werk goed heeft gedaan,
want dat piepen betekent dat ons avondeten klaar is.
Spannend!

Fijn weekend!
Lieve groetjes,

Sandra