Boerenbondsmuseum in Gemert

Gisteren hebben we genoten van een bezoek aan het Boerenbondsmuseum in Gemert.

Elk jaar hebben we een reünie van de leiding + aanhang van het voormalige jeugdkoor 'De Notenhappers', waar manlief deel van uit heeft gemaakt. Elk jaar wordt de reünie door een ander groepje georganiseerd, waarbij we het een sport vinden elkaar aanwijzingen te geven, maar de uiteindelijke bestemming/activiteit zo lang mogelijk geheim proberen te houden.

We hebben al veel met elkaar gedaan; kaas maken, steppen, gps tocht lopen, raku stoken, bakstenen maken, musea bezoeken en bloemstukken maken zijn maar een paar voorbeelden uit een lange lijst van gezellige dagjes uit.

De aanwijzing voor deze keer was een foto van aardbeien. Een vleugje gokken, een beetje Google en ik kwam uit op; een rondleiding op een aardbeienkwekerij en aardbeienjam maken. Ik verheugde me er al op! Maar... ik (en ik was niet de enige) ben goed in het ootje genomen; we zijn uiteindelijk terecht gekomen in het Boerenbondsmuseum in Gemert (dat zo'n beetje tegenover Aardbeienland ligt :-))

Het Boerenbondsmuseum is een openluchtmuseum dat het leven van Noord-Brabantse boeren uit omstreeks 1900 uitbeeldt en het is ontstaan rond het geboortehuis van pater Van den Elsen. Pater Van den Elsen heeft veel bijgedragen aan de verbetering van de landbouw.

Ik raad iedereen een bezoek aan dit museum, met zijn hartverwarmende personeel/vrijwilligers, aan en ik hoop dat de foto's hieronder een beetje uit kunnen leggen waarom.

Een goed begin... Is het halve werk:

Geen zorgen, er zijn ook moderne toiletten:

Kleur!

De appeltjes hangen in de schouw te drogen:

Er is o.a. een wevershuisje:

Een klompenmakerij:

Een oud dorps café met daarnaast een snoepwinkeltje:

Zoals ik al zei, de mensen zijn er hartverwarmend:

de smid vertelde vol passie over zijn ambacht. Als aandenken kocht ik een fibula en kreeg van de smid een zelf gesmeed blaadje cadeau.

Een toch met de huifkar hoorde ook bij het arrangement. Is het paard niet fantastisch (en gróót!)?

Ik ben alleen niet meegegaan met de huifkartocht... Mijn fotografen-hart werd onweerstaanbaar aangetrokken door de vele 'stillevens'  in het museum. Dus in het uurtje dat de tocht duurde, maakte ik onder andere deze foto's:

Natuurlijk mag Pater van den Elsen niet ontbreken:

En mocht je je afvragen waarom hij met zijn voeten in een teiltje met water staat:

Deze kalkoen (prachtig van de lelijkheid) deed ons (luidkeels!) uitgeleide:

Wij hebben genoten. Op naar de volgende reünie!

Groetjes,

Sandra